33. Etenim in Missa ipsa dominicali Christiani summopere denuo percipiunt quod paschali vespera Apostoli sunt experti, cum Resuscitatus illis una congregatis apparuit (cfr Io 20,19). In parvo illo discipulorum manipulo, Ecclesiae nempe primitiis, cunctorum temporum quodammodo Dei populus aderat. Per eorum testificationem in omnes fidelium generationes Christi salutatio insilit, messianici doni pacis dives, quam suo sanguine emit quamque una cum suo Spiritu donavit: « Pax vobis! ». Quod Christus « post dies octo » (Io 20,26) revertit ad eos, id radicitus significare et figurare potest usum communitatis christianae conveniendi octavo quoque die, « Domini die » vel dominica, ut fidem erga eius resurrectionem profiteretur atque ab eo promissae beatitudinis fructus perciperet: « Beati, qui non viderunt et crediderunt! » (Io 20,29). Artus hic inter Resuscitatum manifestatum et Eucharistiam nexus Lucae Evangelio delineatur, dum de duobus discipulis Emmaus dicit, quibus Christus ipse comitatus est, cum eos ad Verbum intellegendum dirigeret ac demum cum eis discumberet. Ii eum agnoverunt cum « accepit panem et benedixit ac fregit » (24,30) et porrexit illis ». Iesu gestus hac in narratione iidem sunt quos ipse in Novissima Cena gessit, cum luculenta sit « fractionis panis » denotatio, quemadmodum in prima Christianorum progenie nominabatur Eucharistia.