|
Post pascha audivit, ut iterum filii sui ad
eum venire voluissent non pacifice: qui congregavit exercitum, perrexit obviam
eis usque in magnum campum qui est inter Argentoriam et Basilam, qui usque
hodie nominatur Campus Mendacii, ubi plurimorum fidelitas exstincta est. Filii
autem eius perrexerunt obviam ei cum Gregorio papa Romano; et quicquid
postulabant, nihil eis pater consentiens. Non post multos dies venerunt ad
colloquium imperator et supradictus pontifex; qui non diu loquentes, honoravit
eum pontifex imprimis magnis et innumeris donis. Postquam uterque rediit ad
tabernaculum, misit imperator dona regalia per Adalungum venerabilem abbatem
atque presbyterum supradicto pontifici. Tunc consiliati sunt nonnulli, ut
imperatorem derelinquerent, et ad filios eius pervenirent, imprimis qui eum
antea offendebant; ceterisque sequentibus, quadam nocte pars maxima dimisit
eum, et tentoria eorum relinquentes pervenerunt ad filios. In crastinum aliqui
qui remanserant, venerunt ad imperatorem, quibus praecepit dicens: Ite, ait, ad
filios meos. Nolo ut ullus propter me vitam aut membra dimittat. At illi infusi
lacrimis recedebant ab eo. Iam tunc separatam habebant uxorem suam ab eo, cum
iuramento confirmantes, ut nec ad mortem nec ad debilitationem eam habere
desiderarent. Qui statim miserunt partibus Italiae in civitatem Tartunam, ibi
eam habentes. Non multo tempore postea susceperunt patrem, et duxerunt eum cum
illis; quod facto, diviserunt se ibi; Pippinus perrexit in Aquitaniam,
Hludowicus in Bawariam.
|