|
Postquam Hlutharius locutus fuisset cum
supradictis missis, legationem eorum grave ac dure suscepit, et minas eis
promisit, quod adhuc non est impletum, neque postmodum fiet. Illi revertentes ab eo,
venerunt ad imperatorem, nuntiantes ei omnia quae audierant. Inde pater eius
ingemiscens, congregavit multitudinem copiosam, et perrexit post eum ubi
audierat eum esse. Venerunt filii eius obviam ei, Pippinus ab occidente et
aequivocus eius ab oriente, uterque cum magna multitudine ad obsequium patris. Cumque
properarent Aurelianensium civitati, ubi erat Hlutharius prope cum seductoribus
suis impiis, de quibus superius mentio facta est, noluit quiescere
exhortationibus patris; sed quadam nocte elongavit se ab eo quasi fugiendo. Tunc imperator misit legatos suos post illum,
Badaradum episcopum Saxonicum, et Gebehardum nobilissimum ac fidelissimum ducem,
et Berengarium sapientem, propinquum suum. Qui venientes ad eum, statim
supradictus episcopus praecepit ei cum edictu omnipotentis Dei sanctorumque
omnium eius, ut se alienaret a societate impiorum seductorum eius, ut licuisset
fideles imperatoris ostendere, si voluntas Dei esset, ut discordia eorum
permaneret, an non. Post legationem episcopi supra nominati duces protulerunt
quod eis imperatum fuerat. Quos statim rogavit ad modicum tempus egredi foras,
et statim iterum revocavit, deprecans eos, ut ei consilium dedissent de omnibus
actis suis. At illi instruxerunt eum, ut veniret ad misericordiam patris cum ceteris
seductoribus, promittentes pacem. Et ille cum eis promisit venire. Inde regredientes legati
venerunt ad principem, nuntiantes ei quae gesta erant.
|