Eodem anno frater Inwari et Healfdene cum
viginti et tribus navibus de Demetica regione, in qua hyemaverat, post multas
ibi Christianorum strages factas, ad Domnaniam enavigavit, et ibi a ministris
regis cum mille et ducentis infelici exitu perperam agens occisus est ante
arcem Cynuit; quia in eadem arce multi ministri regis cum suis se concluserant
confugii causa. Sed cum pagani arcem imparatam atque omnino immunitam, nisi
quod moenia nostro more erecta solummodo haberet,
cernerent, -- non enim effringere moliebantur, quia et ille locus situ terrarum
tutissimus est ab omni parte, nisi ab orientali, sicut nos ipsi vidimus, --
obsidere eam coeperunt, putantes homines illos manum cito daturos fame et siti
et obsessione coactos, quia nulla aqua illi arci contigua est. Quod non ita, ut
putabant, evenit. Nam Christiani, antequam talem penuriam omnino subire
paterentur, divinitus instigati, multo melius iudicantes aut mortem aut
victoriam mereri, diluculo super paganos ex improviso irrumpunt, et a primo
tempore hostes hostiliter cum rege suo maxima ex parte, paucis ad naves per fugam elapsis, prosternunt.
|