Cap. Par.

 1    2     |        illud esse. Aliud enim est rem esse in intellectu, aliud
 2    2     |     intellectu, aliud intelligere rem esse. Nam cum pictor praecogitat
 3    7     |          Nam saepe dicimus ei qui rem aliquam esse negat: sic
 4  obG,   2|         tempore praecedens habere rem in intellectu et aliud idque
 5  obG,   2|       tempore sequens intelligere rem esse, ut fit de pictura,
 6  obG,   4|       ipse deus, tam ego secundum rem vel ex specie mihi vel ex
 7  obG,   4|   cogitare possum. Neque enim aut rem ipsam novi aut ex alia possum
 8  obG,   4|           de illo quoque secundum rem ipsam, quae est homo, cogitare
 9  obG,   4|        secundum veram nihilominus rem, non quae esset ille homo,
10  obG,   4|        cum, quando illud secundum rem veram mihique notam cogitare
11  obG,   4|       scilicet cogitatur secundum rem vel in sola cogitatione
12  obG,   5|     secundum vocem tantum auditam rem prorsus ignotam sibi conatur
13  obG,   6| praestantiam eius solummodo sicut rem vere atque indubie existentem
14 Resp,   4|        cogitari. Si enim dixissem rem ipsam non posse intelligi
15 Resp,   8|        cogitari nequit» secundurn rem vel ex genere tibi vel ex
16 Resp,   8|          posse, quoniam nec ipsam rem nosti nec eam ex alia simili
17 Resp,   8|         potes conicere, palam est rem aliter sese habere. Quoniam