bold = Main text
    Cap. Par.                                      grey = Comment text

  1  Pro     |          precibus quorundam fratrum in persona alicuius tacite
  2  Pro     |          frustra occupando ab aliis in quibus proficere possem
  3  Pro     | importunitati resistendo fatigarer, in ipso cogitationum conflictu
  4  Pro     |          aliquo titulo, quo aliquem in cuius manus venirent quodam
  5  Pro     |   Lugdunensis , Hugo nomine, fugens in Gallia legatione Apostolica,
  6    1     |           et requiesce aliquantulum in eo. «Intra in cubiculum»
  7    1     |          aliquantulum in eo. «Intra in cubiculum» mentis tuae,
  8    1     |            quis me ducet et inducet in illam, ut videam te in illa?
  9    1     |      inducet in illam, ut videam te in illa? Deinde quibus signis,
 10    1     |  praecipitati, quo obruti! A patria in exsilium, a visione dei
 11    1     |             exsilium, a visione dei in caecitatem nostram. A iucunditate
 12    1     |          iucunditate immortalitatis in amaritudinem et horrorem
 13    1     |             mutatio! De quanto bono in quantum malum! Grave damnum,
 14    1     |          deveni? Ad quid aspirabam, in quibus suspiro? «Quaesivi
 15    1     |            ecce turbatio»! Tendebam in deum, et offendi in me ipsum.
 16    1     |        Tendebam in deum, et offendi in me ipsum. Requiem quaerebam
 17    1     |            ipsum. Requiem quaerebam in secreto meo, et «tribulationem
 18    1     |    tribulationem et dolorem inveni» in intimis meis. Volebam ridere
 19    1     |           gratias ago, quia creasti in me hanc imaginem tuam, ut
 20    2     |       natura, quia «dixit insipiens in corde suo: non est deus»?
 21    2     |           audit; et quod intelligit in intellectu eius est, etiam
 22    2     |             Aliud enim est rem esse in intellectu, aliud intelligere
 23    2     |          facturus est, habet quidem in intellectu , sed nondum
 24    2     |           vero iam pinxit, et habet in intellectu et intelligit
 25    2     |            etiam insipiens esse vel in intellectu aliquid quo nihil
 26    2     |            et quidquid intelligitur in intellectu est. Et certe
 27    2     |             nequit, non potest esse in solo intellectu. Si enim
 28    2     |             intellectu. Si enim vel in solo intellectu est, potest
 29    2     |             potest cogitari esse et in re, quod maius est. Si ergo
 30    2     |            cogitari non potest, est in solo intellectu: id ipsum
 31    2     |        maius cogitari non valet, et in intellectu et in re.~
 32    2     |          valet, et in intellectu et in re.~
 33    3     |             itaque «dixit insipiens in corde suo: non est deus»,
 34    3     |              non est deus», cum tam in promptu sit rationali menti
 35    4     |             Quomodo insipiens dixit in corde, quod cogitari non
 36    4     |                 Verum quomodo dixit in corde quod cogitare non
 37    4     |      cogitare non potuit quod dixit in corde, cum idem sit dicere
 38    4     |          corde, cum idem sit dicere in corde et cogitare? Quod
 39    4     |             et cogitavit quia dixit in corde, et non dixit in corde
 40    4     |        dixit in corde, et non dixit in corde quia cogitare non
 41    4     |         tantum modo dicitur aliquid in corde vel cogitatur. Aliter
 42    4     |              licet haec verba dicat in corde, aut sine ulla aut
 43    6     |      quoniam sensus circa corpus et in corpore sunt: quomodo es
 44    7     |   adversitas et perversitas possunt in illum, et ipse minus contra
 45    7     |          sua impotentia facit aliud in se posse; sive aliquo alio
 46    7     |           adversitas et perversitas in illum sunt potentiores,
 47    9     |       incomprehensibilis, latet hoc in luce inaccessibili quam
 48    9     |  inaccessibili quam inhabitas? Vere in altissimo et secretissimo
 49    9     |       peccatoribus tuis pius es, et in altitudine bonitatis latet
 50    9     |     opulentia tui procedit! Influat in me, quae profluit de te!
 51   11     |            et tamen «iustus dominus in omnibus viis suis». ~ ~   
 52   11     |            et tamen «iustus dominus in omnibus viis suis». Et utique
 53   13     |           enim non esset anima tota in singulis membris sui corporis,
 54   13     |         corporis, non sentiret tota in singulis. Tu ergo, domine,
 55   14     |          tenebras, quae nullae sunt in te, sed videt se non plus
 56   14     |             Sed certe et tenebratur in se, et reverberatur a te.
 57   14     |             ampla est illa veritas, in qua est omne quod verum
 58   16     |             est lux inaccessibilis, in qua habitas. Vere enim non
 59   16     |             lucem solis videt, quam in ipso sole nequit aspicere.
 60   16     |           animae meae diu intendere in illam. Reverberatur fulgore,
 61   16     |          praesens, et non te video. In te moveor et in te sum,
 62   16     |           te video. In te moveor et in te sum, et ad te non possum
 63   17     |                          XVII. Quod in deo sit harmonia, odor,
 64   17     |          lates, domine, animam meam in luce et beatitudine tua,
 65   17     |         idcirco versatur illa adhuc in tenebris et miseria sua.
 66   17     |             enim haec, domine deus, in te tuo ineffabili modo,
 67   18     |                         XVIII. Quod in deo nec in aeternitate eius,
 68   18     |              XVIII. Quod in deo nec in aeternitate eius, quae ipse
 69   18     |             ad lucem dei, et recidi in tenebras meas. Immo non
 70   18     |          meas. Immo non modo cecidi in eas, sed sentio me involutum
 71   18     |             sed sentio me involutum in eis. Ante cecidi, quam conciperet «
 72   18     |    conciperet «me mater mea». Certe in illis «conceptus sum», et
 73   18     |   obvolutione natus sum. Olim certe in illo omnes cecidimus, «in
 74   18     |           in illo omnes cecidimus, «in quo omnes» peccavimus. In
 75   18     |           in quo omnes» peccavimus. In illo omnes perdidimus, qui
 76   18     |          intellectu iterum intendat in te, domine.~   Quid es,
 77   18     |           Nullae igitur partes sunt in te, domine, nec es plura,
 78   18     |       quiddam et idem tibi ipsi, ut in nullo tibi ipsi sis dissimilis;
 79   19     |                   XIX. Quod non sit in loco aut tempore, sed omnia
 80   19     |             tempore, sed omnia sint in illo. ~ ~   Sed si per aeternitatem
 81   19     |          heri et hodie et cras quam in tempore; tu autem, licet
 82   19     |           sit sine te, non es tamen in loco aut tempore, sed omnia
 83   19     |             tempore, sed omnia sunt in te. Nihil enim te continet,
 84   20     |           es, etiam si illa redeunt in nihilum? Sic enim quodam
 85   21     |         omnia sint te plena et sint in te: sic tamen es sine omni
 86   21     |          dimidium nec ulla pars sit in te. ~
 87   22     |          qui es. Nam quod aliud est in toto et aliud in partibus,
 88   22     |          aliud est in toto et aliud in partibus, et in quo aliquid
 89   22     |            et aliud in partibus, et in quo aliquid est mutabile,
 90   22     |           per aliud subsistat redit in non esse; et quod habet
 91   23     |             maius vel minus te esse in verbo quo te ipsum dicis;
 92   23     |             illud unum necessarium, in quo est omne bonum, immo
 93   24     |       omnium bonorum; et non qualem in rebus creatis sumus experti,
 94   24     |           Si amabilis est sapientia in cognitione rerum conditarum:
 95   24     |           magnae delectationes sunt in rebus delectabilibus: qualis
 96   24     |            et quanta delectatio est in illo qui fecit ipsa delectabilia?~ ~
 97   25     |       corporis tui? Ama unum bonum, in quo sunt omnia bona, et
 98   25     |        aeterna sanitas, quia «iusti in perpetuum vivent» et «salus
 99   25     |          sicut teipsum amares. Ergo in illa perfecta caritate innumerabilium
100   25     |             bono eius gaudet: sicut in illa perfecta felicitate
101   26     |        totum illud gaudium intrabit in gaudentes, sed toti gaudentes
102   26     |            toti gaudentes intrabunt in gaudium. Dic, domine, dic
103   26     |         domine, dic servo tuo intus in corde suo, si hoc est gaudium,
104   26     |            suo, si hoc est gaudium, in quod intrabunt servi tui,
105   26     |           servi tui, qui intrabunt «in gaudium domini» sui. Sed
106   26     |              nec auris audivit, nec in cor hominis ascendit». Nondum
107   26     |              nec auris audivit, nec in cor hominis ascendit» in
108   26     |            in cor hominis ascendit» in hac vita, quantum te cognoscent
109   26     |            te cognoscent et amabunt in illa vita.~   Oro, deus,
110   26     |             de te. Et si non possum in hac vita ad plenum, vel
111   26     |            ad plenum, vel proficiam in dies usque dum veniat illud
112   26     |            ad plenum. Proficiat hic in me notitia tui, et ibi fiat
113   26     |             ut hic gaudium meum sit in spe magnum, et ibi sit in
114   26     |           in spe magnum, et ibi sit in re plenum. Domine, per filium
115   26     |       substantia mea, donec intrem «in gaudium domini» mei, «qui
116   26     |            et unus deus «benedictus in saecula. Amen».~~
117  obG,   1|     ambigens de illa iam habeat eam in intellectu, cum audiens
118  obG,   1|     intelligit, necesse est, ut non in solo intellectu, sed etiam
119  obG,   1|          solo intellectu, sed etiam in re sit - et hoc ita probatur,
120  obG,   1|              quia maius est esse et in re quam in solo intellectu,
121  obG,   1|        maius est esse et in re quam in solo intellectu, et si illud
122  obG,   1|             intellectu, et si illud in solo est intellectu, maius
123  obG,   1|           illo erit, quidquid etiam in re fuerit, ac sic «maius
124  obG,   1|          quod esse iam probatum est in intellectu, non in solo
125  obG,   1|     probatum est in intellectu, non in solo intellectu, sed et
126  obG,   1|             solo intellectu, sed et in re sit, quoniam aliter «
127  obG,   2|           Quod hoc iam esse dicitur in intellectu meo non ob aliud,
128  obG,   2|         falsa ac nullo prorsus modo in se ipsis existentia in intellectu
129  obG,   2|         modo in se ipsis existentia in intellectu habere similiter
130  obG,   2|            vel dubia, haberi possit in cogitatione, et ideo non
131  obG,   2|          illud auditum cogitare vel in cogitatione habere, sed
132  obG,   2|          habere, sed intelligere et in intellectu habere, quia
133  obG,   2|       tempore praecedens habere rem in intellectu et aliud idque
134  obG,   2|             pictura, quae prius est in animo pictoris, deinde in
135  obG,   2|           in animo pictoris, deinde in opere. Deinde vix umquam
136  obG,   2|        autem isto, quod iam sit hoc in intellectu meo, curn auditum
137  obG,   2|             curn auditum intelligo; in quo similiter esse posse
138  obG,   3|              quam facturus est, iam in intellectu habente satis
139  obG,   3|             pictura, antequam fiat, in ipsa pictoris arte habetur,
140  obG,   3|           habetur, et tale quippiam in arte artificis alicuius
141  obG,   3|            cum faber arcam facturus in opere prius habet illam
142  obG,   3|             opere prius habet illam in arte; arca, quae fit in
143  obG,   3|             in arte; arca, quae fit in opere, non est vita; arca,
144  obG,   3|            est vita; arca, quae est in arte, vita est, quia vivit
145  obG,   3|         quia vivit anima artificis, in qua sunt ista omnia, antequam
146  obG,   3|          proferantur». Ut quid enim in vivente artificis anima
147  obG,   3|         qualis nondum facta pictura in intellectu pictoris.~ ~
148  obG,   4|          notam cogitare auditum vel in intellectu habere non possum
149  obG,   4|             ut haberem falsum istud in cogitatione vel in intellectu,
150  obG,   4|            istud in cogitatione vel in intellectu, habere possum
151  obG,   4|          cogitatur secundum rem vel in sola cogitatione veram,
152  obG,   4|            nec prorsus aliter adhuc in intellectu meo constat illud
153  obG,   4|             natura iam esse dicitur in intellectu meo!~ ~
154  obG,   5|               5-~ ~   Quod autem et in re necessario esse inde
155  obG,   5|           nisi fuerit, quidquid est in re, maius illa erit ac per
156  obG,   5|        utique iam esse probatum est in intellectu, ad hoc respondeo:
157  obG,   5|     respondeo: Si esse dicendum est in intellectu, quod secundum
158  obG,   5|             saltem cogitari, et hoc in meo sic esse non denego.
159  obG,   5|            quia per hoc esse quoque in re non potest ullatenus
160  obG,   5|           dubitemve constare, ut ne in intellectu quidem vel cogitatione
161  obG,   5|             quod maius est omnibus, in se ipso quoque subsistere
162  obG,   6|     quispiam, et ego facile dictum, in quo nihil est difficultatis,
163  obG,   6|    praestantiorem vere esse alicubi in re, quam et in intellectu
164  obG,   6|         esse alicubi in re, quam et in intellectu tuo non ambigis
165  obG,   6|           quia praestantius est non in intellectu solo, sed etiam
166  obG,   6|     intellectu solo, sed etiam esse in re, ideo sic eam necesse
167  obG,   6|             fuerit, quaecumque alia in re est terra, praestantior
168  obG,   6|         falsum aut incertum aliquid in intellectu meo esse docuerit.~~~~
169  obG,   7|             hoc mihi debeat probari in tantum etiam re ipsa id
170  obG,   9|             modo propter illa, quae in initiis recte quidem sensa,
171 Resp     |          Quoniam non me reprehendit in his dictis ille insipiens.
172 Resp     |             contra quem sum locutus in meo opusculo, sed quidam
173 Resp,   1|           insipientem: quia non est in intellectu aliquid, «quo
174 Resp,   1|            possit», ex eo. quia est in intellectu, esse et in re,
175 Resp,   1|          est in intellectu, esse et in re, quam perditam insulam
176 Resp,   1|             audiens eam non ambigit in intellectu suo esse. Ego
177 Resp,   1|  intelligitur vel cogitatur nec est in intellectu vel cogitatione,
178 Resp,   1|            vel cogitatur et non est in intellectu vel cogitatione.
179 Resp,   1|    intelligitur et cogitatur et est in intellectu et cogitatione.
180 Resp,   1|             non consequi illud esse in intellectu nec, si est in
181 Resp,   1|           in intellectu nec, si est in intellectu, ideo esse in
182 Resp,   1|            in intellectu, ideo esse in re, certe ego dico: Si vel
183 Resp,   1|       itaque magis, si intelligi et in intellectu esse potest.~   
184 Resp,   1|     cogitari vel intelligi aut esse in cogitatione vel intellectu,
185 Resp,   1|           non intelligi et non esse in intellectu, quod non penitus
186 Resp,   1|        hactenus intelligitur et est in intellectu «quo maius cogitari
187 Resp,   2|                 2-~ ~   Dixi itaque in argumentatione, quam reprehendis,
188 Resp,   2|          quia, si intelligitur, est in intellectu. An est in nullo
189 Resp,   2|           est in intellectu. An est in nullo intellectu, quod necessario
190 Resp,   2|         intellectu, quod necessario in rei veritate esse monstratum
191 Resp,   2|           Sed dices, quia, etsi est in intellectu, non tamen consequitur,
192 Resp,   2|         Vide, quia consequitur esse in intellectu ex eo, quia intelligitur!
193 Resp,   2|            sicut cogitatur, sic est in cogitatione, ita quod intelligitur,
194 Resp,   2|         sicut intelligitur, ita est in intellectu. Quid hoc planius?~   
195 Resp,   2|       Postea dixi, quia, si est vel in solo intellectu, potest
196 Resp,   2|             potest cogitari esse et in re, quod maius est. Si ergo
197 Resp,   2|             quod maius est. Si ergo in solo est intellectu, id
198 Resp,   2|  consequentius? An enim, si est vel in solo intellectu, non potest
199 Resp,   2|             potest cogitari esse et in re? Aut si potest, nonne,
200 Resp,   2|            cogitat maius eo, si est in solo intellectu? Quid igitur
201 Resp,   2|          maius cogitari nequit» est in solo intellectu. idem esse,
202 Resp,   2|          quo maius cogitari potest» in nullo intellectu est «quo
203 Resp,   2|            cogitari nequit», si est in ullo intellectu, non esse
204 Resp,   2|           ullo intellectu, non esse in solo intellectu? Si enim
205 Resp,   2|             intellectu? Si enim est in solo intellectu, est, quo
206 Resp,   3|            posse dubitari vere esse in re, quia verbis descriptam
207 Resp,   4|           potest cogitari non esse, in quo nec initium nec finem
208 Resp,   4|             cogitari deus non esse, in ipso libello puto sufficienter
209 Resp,   5|            est «maius omnibus», est in intellectu; si est in intellectu,
210 Resp,   5|           est in intellectu; si est in intellectu, est et in re -
211 Resp,   5|           est in intellectu, est et in re - aliter enim «omnibus
212 Resp,   5|           omnibus maius» -: Nusquam in omnibus dictis meis invenitur
213 Resp,   5|              ad probandum, quia est in re, quod dicitur. Si quis
214 Resp,   5|            possit» non esse aliquid in re aut posse non esse aut
215 Resp,   5|            dicitur «omnibus maius»; in isto vero non est opus alio
216 Resp,   5|         nequit» intelligitur et est in intellectu et ideo esse
217 Resp,   5|             intellectu et ideo esse in rei veritate asseritur,
218 Resp,   5|         omnibus», intelligi et esse in intellectu et idcirco re
219 Resp,   6|             posse intelligi et esse in intellectu, quemadmodum
220 Resp,   6|             illud intelligi et esse in intellectu ostenderem, quatenus
221 Resp,   6|         consideraretur, utrum esset in solo intellectu, velut falsa,
222 Resp,   6|      intellectu, velut falsa, an et in re, ut vera. Nam si falsa
223 Resp,   6|          modo intelliguntur et sunt in intellectu, quia, cum dicuntur,
224 Resp,   6|             dixi, intelligi et esse in intellectu. Quomodo autem
225 Resp,   6|            quo etiam falsa, habetur in cogitatione, non diceris
226 Resp,   6|        diceris auditum cogitare aut in cogitatione habere, sed
227 Resp,   6|          habere, sed intelligere et in intellectu habere, quia
228 Resp,   6|            non possit» intelligi et in intellectu esse, etiam antequam
229 Resp,   7|            dubium est de illo, quod in aliquo, quam de eo, quod
230 Resp,   7|            aliquo, quam de eo, quod in nullo est intellectu? Quare
231 Resp,   8|         qualis nondum facta pictura in intellectu pictoris, sine
232 Resp,   8|             tantum, ut aliquid esse in intellectu, quod esse non
233 Resp,   8|             te cogitare auditum vel in intellectu habere non posse,
234 Resp,   8|             namque omne minus bonum in tantum est simile maiori
235 Resp,   8|          potest, etiamsi non credat in re esse, quod cogitat, scilicet
236 Resp,   8|             ad futurum; et sive sit in re aliquid huiusmodi sive
237 Resp,  10|             argumentatione probasse in praefato libello re ipsa
238 Resp,  10|          enim vim huius prolationis in se continet significatio,
239 Resp,  10|             ago benignitati tuae et in reprehensione et in laude
240 Resp,  10|         tuae et in reprehensione et in laude mei opusculi. Cum