bold = Main text
    Cap. Par.                                    grey = Comment text

  1    2     |           aliquid quo nihil maius cogitari possit. An ergo non est
  2    2     |           aliquid quo maius nihil cogitari potest», intelligit quod
  3    2     |           aliquid quo nihil maius cogitari potest, quia hoc cum audit
  4    2     |        est. Et certe id quo maius cogitari nequit, non potest esse
  5    2     |       solo intellectu est, potest cogitari esse et in re, quod maius
  6    2     |         est. Si ergo id quo maius cogitari non potest, est in solo
  7    2     |    intellectu: id ipsum quo maius cogitari non potest, est quo maius
  8    2     |         non potest, est quo maius cogitari potest. Sed certe hoc esse
  9    2     |           dubio aliquid quo maius cogitari non valet, et in intellectu
 10    3     |              III. Quod non possit cogitari non esse. ~ ~   Quo utique
 11    3     |       utique sic vere est, ut nec cogitari possit non esse. Nam potest
 12    3     |       possit non esse. Nam potest cogitari esse aliquid, quod non possit
 13    3     |          aliquid, quod non possit cogitari non esse; quod maius est
 14    3     |      maius est quam quod non esse cogitari potest. Quare si id quo
 15    3     |      Quare si id quo maius nequit cogitari, potest cogitari non esse:
 16    3     |           nequit cogitari, potest cogitari non esse: id ipsum quo maius
 17    3     |          esse: id ipsum quo maius cogitari nequit, non est id quo maius
 18    3     |      nequit, non est id quo maius cogitari nequit; quod convenire non
 19    3     |        vere est aliquid quo maius cogitari non potest, ut nec cogitari
 20    3     |       cogitari non potest, ut nec cogitari possit non esse.~   Et hoc
 21    3     |          domine deus meus, ut nec cogitari possis non esse. Et merito.
 22    3     |          praeter te solum, potest cogitari non esse. Solus igitur verissime
 23    4     |    insipiens dixit in corde, quod cogitari non potest. ~ ~   Verum
 24    4     |           Illo itaque modo potest cogitari deus non esse, isto vero
 25    4     |        Deus enim est id quo maius cogitari non potest. Quod qui bene
 26    5     |         deus, quo nil maius valet cogitari? Sed quid es nisi id quod
 27    5     |           non est, minus est quam cogitari possit. Sed hoc de te cogitari
 28    5     |    cogitari possit. Sed hoc de te cogitari non potest. Quod ergo bonum
 29    9     |   potenter operari, ut non possis cogitari potentius? Quid enim hoc
 30   11     |        iustum, ut iustior nequeas cogitari. Quod nequaquam esses, si
 31   14     |          omnium, quo nihil melius cogitari potest, et hoc esse ipsam
 32   15     |           XV. Quod maior sit quam cogitari possit. ~ ~ ~   Ergo domine,
 33   15     |            non solum es quo maius cogitari nequit, sed es quiddam maius
 34   15     |         sed es quiddam maius quam cogitari possit. Quoniam namque valet
 35   15     |      possit. Quoniam namque valet cogitari esse aliquid huiusmodi:
 36   15     |          non es hoc ipsum, potest cogitari aliquid maius te; quod fieri
 37   18     |        sunt a te quo nihil melius cogitari potest. Nullae igitur partes
 38   20     |          illa. An etiam quia illa cogitari possunt habere finem, tu
 39   22     |      incepit a non esse et potest cogitari non esse, et nisi per aliud
 40   22     |          praesens esse, nec potes cogitari aliquando non esse. Et vita
 41  obG,   1|          natura, «qua nihil maius cogitari possit», cum esse illam
 42  obG,   2|          istud, non eo modo posse cogitari non esse, quo etiam potest
 43  obG,   3|        quo maius quicquam nequeat cogitari, non tamen hoc auditum et
 44  obG,   4|     scilicet illud «omnibus, quae cogitari possint, maius», quod nihil
 45  obG,   4|          aut numquam potest ullum cogitari verum. Siquidem cum ita
 46  obG,   4|       maius omnibus, quae valeant cogitari». Haec de eo, quod summa
 47  obG,   5|       cuiusquam rei nequit saltem cogitari, et hoc in meo sic esse
 48  obG,   7|       ipsa id esse, ut nec possit cogitari non esse? Quapropter certissimo
 49  obG,   8|         res ista non esse nequeat cogitari, rnelius fortasse diceretur,
 50  obG,   8|       quae possunt utique eo modo cogitari, quo deum non esse insipiens
 51 Resp,   1|    intellectu aliquid, «quo maius cogitari non possit», aliter. quam
 52 Resp,   1|       cuiusquam rei nequit saltem cogitari, et quia non magis consequitur
 53 Resp,   1|         hoc, quod dico «quo maius cogitari non possit», ex eo. quia
 54 Resp,   1|          vero dico: «Si quo maius cogitari non potest» non intelligitur
 55 Resp,   1|       deus aut non est «quo maius cogitari non possit» aut non intelligitur
 56 Resp,   1|        argumento. Ergo «quo maius cogitari non potest» vere intelligitur
 57 Resp,   1|  intelligitur aliquid, «quo maius cogitari nequit», non consequi illud
 58 Resp,   1|            certe ego dico: Si vel cogitari potest esse, necesse est
 59 Resp,   1|        illud esse. Nam «quo maius cogitari nequit» non potest cogitari
 60 Resp,   1|       cogitari nequit» non potest cogitari esse nisi sine initio. Quidquid
 61 Resp,   1|     initio. Quidquid autem potest cogitari esse et non est, per initium
 62 Resp,   1|           est, per initium potest cogitari esse. Non ergo «quo maius
 63 Resp,   1|         esse. Non ergo «quo maius cogitari nequit» cogitari potest
 64 Resp,   1|        quo maius cogitari nequit» cogitari potest esse et non est.
 65 Resp,   1|          esse et non est. Si ergo cogitari potest esse, ex necessitate
 66 Resp,   1|            Amplius: Si utique vel cogitari potest, necesse est illud
 67 Resp,   1|          esse aliquid, «quo maius cogitari non possit», negat vel dubitat,
 68 Resp,   1|       namque non esset «quo maius cogitari non potest». Sed quidquid
 69 Resp,   1|         non potest». Sed quidquid cogitari potest et non est, si esset,
 70 Resp,   1| intellectu non esse. Quare si vel cogitari potest, non potest non esse «
 71 Resp,   1|        potest non esse «quo maius cogitari nequit». Sed ponamus non
 72 Resp,   1|          ponamus non esse, si vel cogitari valet. At quidquid cogitari
 73 Resp,   1|       cogitari valet. At quidquid cogitari potest et non est, si esset,
 74 Resp,   1|       esset, non esset «quo maius cogitari non possit». Si ergo esset «
 75 Resp,   1|          Si ergo esset «quo maius cogitari non possit», non esset «
 76 Resp,   1|     possit», non esset «quo maius cogitari non possit», quod nimis
 77 Resp,   1|          esse aliquid, «quo maius cogitari non possit», si vel cogitari
 78 Resp,   1|      cogitari non possit», si vel cogitari potest, multo itaque magis,
 79 Resp,   1|           aliquando, potest tamen cogitari numquam et nusquam esse,
 80 Resp,   1|           non est hic, ita potest cogitari nusquam esse. Similiter
 81 Resp,   1|          ideo ipsum totum possunt cogitari numquam aut nusquam esse.
 82 Resp,   1|          ita possunt numquam esse cogitari. Et singulae mundi partes,
 83 Resp,   1|         est, etiam si est, potest cogitari non esse. At «quo maius
 84 Resp,   1|        esse. At «quo maius nequit cogitari», si est, non potest cogitari
 85 Resp,   1|     cogitari», si est, non potest cogitari non esse. Alioquin, si est,
 86 Resp,   1|           est, non est «quo maius cogitari non possit», quod non convenit.
 87 Resp,   1|         Putasne aliquatenus posse cogitari vel intelligi aut esse in
 88 Resp,   1|          in intellectu «quo maius cogitari nequit», ut haec de eo intelligantur.~ ~
 89 Resp,   2|         audit proferri «quo maius cogitari non potest», intelligit,
 90 Resp,   2|           solo intellectu, potest cogitari esse et in re, quod maius
 91 Resp,   2|    scilicet «quo maius non potest cogitari», est, quo maius cogitari
 92 Resp,   2|         cogitari», est, quo maius cogitari potest. Rogo, quid consequentius?
 93 Resp,   2|       solo intellectu, non potest cogitari esse et in re? Aut si potest,
 94 Resp,   2| consequentius, quam si «quo maius cogitari nequit» est in solo intellectu.
 95 Resp,   2|  intellectu. idem esse, quo maius cogitari possit? Sed utique «quo
 96 Resp,   2|     possit? Sed utique «quo maius cogitari potest» in nullo intellectu
 97 Resp,   2|         intellectu est «quo maius cogitari non possit». An ergo non
 98 Resp,   2|        non consequitur «quo maius cogitari nequit», si est in ullo
 99 Resp,   2|        intellectu, est, quo maius cogitari potest, quod non convenit.~ ~
100 Resp,   3|       existens praeter «quo maius cogitari non possit», cui aptare
101 Resp,   3|        iam videtur «quo non valet cogitari maius» non posse cogitari
102 Resp,   3|         cogitari maius» non posse cogitari non esse, quod tam certa
103 Resp,   3|       cogitat aliquid, «quo maius cogitari non possit», aut non cogitat.
104 Resp,   3|         cogitat aliquid, quod nec cogitari possit non esse. Si enim
105 Resp,   3|          non esse. Si enim posset cogitari non esse, cogitari posset
106 Resp,   3|         posset cogitari non esse, cogitari posset habere principium
107 Resp,   3|         aliquid cogitat, quod nec cogitari non esse possit. Hoc vero
108 Resp,   3|            Alioquin cogitat, quod cogitari non potest. Non igitur potest
109 Resp,   3|         potest. Non igitur potest cogitari non esse «quo maius nequit
110 Resp,   3|        non esse «quo maius nequit cogitari».~ ~
111 Resp,   4|         res ista non esse nequeat cogitari, melius fortasse diceretur,
112 Resp,   4|           dicendum fuit non posse cogitari. Si enim dixissem rem ipsam
113 Resp,   4|         esse, omnia tamen possunt cogitari non esse praeter id, quod
114 Resp,   4|      quippe omnia et sola possunt cogitari non esse, quae initium aut
115 Resp,   4|       Illud vero solum non potest cogitari non esse, in quo nec initium
116 Resp,   4|     quamdiu esse cogitatur, posse cogitari non esse, et quidquid est
117 Resp,   4|        est praeter id, «quo maius cogitari nequit», etiam cum scitur
118 Resp,   4|       scitur esse, posse non esse cogitari. Sic igitur et proprium
119 Resp,   4|        proprium est deo non posse cogitari non esse, et tamen multa
120 Resp,   4|          multa sunt, quae possunt cogitari, quamdiu sunt, non esse.
121 Resp,   4|       esse. Quomodo tamen dicatur cogitari deus non esse, in ipso libello
122 Resp,   5|      maius omnibus» et «quo maius cogitari nequit», ad probandum, quia
123 Resp,   5|        quis enim dicat «quo maius cogitari non possit» non esse aliquid
124 Resp,   5|       esse aut vel non esse posse cogitari, facile refelli potest.
125 Resp,   5|          et quod non esse potest, cogitari potest non esse. Quidquid
126 Resp,   5|          non esse. Quidquid autem cogitari potest non esse, si est,
127 Resp,   5|           est, non est «quo maius cogitari non possit»; quod si non
128 Resp,   5|       esset «quo maius non possit cogitari». Sed dici non potest, quia «
129 Resp,   5|        quia «quo maius non possit cogitari», si est, non est «quo maius
130 Resp,   5|           est, non est «quo maius cogitari non possit», aut si esset,
131 Resp,   5|         non esset «quo non possit cogitari maius». Patet ergo, quia
132 Resp,   5|           nec potest non esse aut cogitari non esse. Aliter enim, si
133 Resp,   5|        patet, quia, quod non esse cogitari potest, non est «maius omnibus»,
134 Resp,   5|           quia non est «quo maius cogitari non possit»; nec sic est
135 Resp,   5|        quam «quo maius non possit cogitari», aut si esset, non esset
136 Resp,   5|           quod dicitur «quo maius cogitari nequit». Quid enim, si quis
137 Resp,   5|           et id ipsum tamen posse cogitari non esse, et aliquid maius
138 Resp,   5|      etiamsi non sit, posse tamen cogitari? An hic sic aperte inferri
139 Resp,   5|           Ergo non est «quo maius cogitari nequit»? Illud namque alio
140 Resp,   5|       ipso, quod sonat «quo maius cogitari non possit». Ergo si non
141 Resp,   5|         probat «quo rnaius nequit cogitari», iniuste me reprehendisti
142 Resp,   5|          qui hoc posse «quo maius cogitari nequit» cognoscit. Nullatenus
143 Resp,   5|       potest intelligi «quo maius cogitari non possit» nisi id, quod
144 Resp,   5|             Sicut ergo «quo maius cogitari nequit» intelligitur et
145 Resp,   6|  reprehendi, quia dixi «quo maius cogitari non possit» intelligi et
146 Resp,   7|          istud, non eo modo posse cogitari non esse, quo etiam potest
147 Resp,   7|        non esse, quo etiam potest cogitari non esse deus, respondeant
148 Resp,   7|       quemlibet negare «quo maius cogitari nequit», quod auditum aliquatenus
149 Resp,   7|       deum esse attuli «quo maius cogitari non possit», cum illud nullo
150 Resp,   8|        studiose probas «quo maius cogitari nequit» non tale esse, qualis
151 Resp,   8|        Item quod dicis «quo maius cogitari nequit» secundurn rem vel
152 Resp,   8|         iis, quibus aliquid maius cogitari potest, multum possumus
153 Resp,   8|            quo nihil potest maius cogitari». Quis enim verbi gratia
154 Resp,   8|         mutari vel moveri? An hoc cogitari non potest, aut aliquid
155 Resp,   8|     potest, aut aliquid hoc maius cogitari potest? Aut non est hoc
156 Resp,   8|          hoc ex iis, quibus maius cogitari valet, conicere id, «quo
157 Resp,   8|           conicere id, «quo maius cogitari nequit»? Est igitur, unde
158 Resp,   8|          possit conici «quo maius cogitari nequeat». Sic itaque facile
159 Resp,   8|      recipit, si negat «quo maius cogitari non valet» ex aliis rebus
160 Resp,   9|        etsi verum esset non posse cogitari vel intelligi illud, «quo
161 Resp,   9|          illud, «quo maius nequit cogitari», non tamen falsum esset «
162 Resp,   9|           falsum esset «quo maius cogitari nequit» cogitari posse et
163 Resp,   9|        quo maius cogitari nequit» cogitari posse et intelligi. Sicut
164 Resp,   9|           dicitur, et quemadmodum cogitari potest «non cogitabile»,
165 Resp,   9|        cogitabile», quamvis illud cogitari non possit, cui convenit «
166 Resp,   9|      dicitur «quo nil maius valet cogitari», procul dubio, quod auditur.
167 Resp,   9|       procul dubio, quod auditur. cogitari et intelligi potest, etiamsi
168 Resp,   9|          potest, etiamsi res illa cogitari non valeat aut intelligi, «
169 Resp,   9|         aut intelligi, «qua maius cogitari nequit». Nam etsi quisquam
170 Resp,   9|    aliquid, «quo maius non possit cogitari», non tamen ita erit impudens,
171 Resp,   9|          esse, «quo maius nequeat cogitari», utique intelligit et cogitat
172 Resp,   9|         autem eius est «quo maius cogitari non potest». Quicumque igitur
173 Resp,   9|  intelligit et cogitat «quo maius cogitari nequit». Palam autem est,
174 Resp,   9|        est, quia similiter potest cogitari et intelligi, quod non potest
175 Resp,   9|   cogitatur «quo maius non possit cogitari», si cogitatur, quod possit
176 Resp,   9|         cogitatur «quo non possit cogitari maius». Sed nequit idem
177 Resp,   9|             Sed nequit idem simul cogitari et non cogitari. Quare qui
178 Resp,   9|        idem simul cogitari et non cogitari. Quare qui cogitat «quo
179 Resp,   9|     cogitat «quo maius non possit cogitari», non cogitat, quod possit,
180 Resp,  10|      existere aliquid, «quo maius cogitari non possit», nec eam alicuius
181 Resp,  10|     substantia, quidquid absolute cogitari potest melius esse quam
182 Resp,  10|         potest «quo maius aliquid cogitari non potest». Necesse igitur
183 Resp,  10|     Necesse igitur est «quo maius cogitari non potest» esse, quidquid