| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Anselmus Cantuariensis Proslogion IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Cap. Par. grey = Comment text
501 17 | non percipit odorem tuum. Gustat, et non cognoscit saporem
502 6 | ut per visum colores, per gustum sapores -: non inconvenienter
503 20 | praesens est, cum illa nondum habeant de sua aeternitate quod
504 obG, 1| vel ambigens de illa iam habeat eam in intellectu, cum audiens
505 20 | ultra ea quae finem non habebunt?~ An quia illa sine te
506 obG, 3| facturus est, iam in intellectu habente satis potest huic argumento
507 obG, 4| cogitarem; nec sic igitur, ut haberem falsum istud in cogitatione
508 25 | vel multo plures idipsum haberent, tantundem pro singulis
509 25 | diligeres, eandem beatitudinem haberet, duplicaretur gaudium tuum,
510 1 | desiderat, et inaccessibilis est habitatio tua. Invenire te cupit,
511 obG, 6| nulloque possessore aut habitatore universis aliis, quas incolunt
512 Resp, 1| nisi lux solis! Certe vel hactenus intelligitur et est in intellectu «
513 17 | XVII. Quod in deo sit harmonia, odor, sapor, lenitas, pulchritudo,
514 17 | Auscultat, et non audit harmoniam tuam. Olfacit, et non percipit
515 Resp, 4| distinguat huius prolationis has duas sententias, intelliget
516 25 | eius, ibi erunt et illi, «heredes quidem dei, coheredes autem
517 obG, 1| possit», cum esse illam hinc dicitur primo probari, quod
518 25 | non poterit non esse. Si honor et divitiae: deus suos servos
519 1 | immortalitatis in amaritudinem et horrorem mortis. Misera mutatio!
520 11 | cur de similibus malis hos magis salves quam illos
521 | Huc
522 Pro | archiepiscopus Lugdunensis , Hugo nomine, fugens in Gallia
523 | huic
524 25 | ac tantum bonum est? Cor humanum, cor indigens, cor expertum
525 | I
526 obG, 2| quidem non hic erit iam aliud idemque tempore praecedens habere
527 25 | vel tres vel multo plures idipsum haberent, tantundem pro
528 obG, 2| rem in intellectu et aliud idque tempore sequens intelligere
529 1 | quaerere te, ne desinam ieiunus de te. Famelicus accessi,
530 1 | Quaerere te affectat, et ignorat vultum tuum. Domine, deus
531 9 | istos mala quae odisti ignoscendo. O immensa bonitas, quae
532 obG, 5| tantum auditam rem prorsus ignotam sibi conatur animus effingere.
533 obG, 4| homine aliquo mihi prorsus ignoto, quem etiam esse nescirem,
534 2 | II. Quod vere sit deus. ~ ~
535 3 | III. Quod non possit cogitari
536 7 | illum, et ipse minus contra illas. Qui ergo sic potest, non
537 1 | et exaudies nos? Quando illuminabis oculos nostros, et ostendes
538 4 | donante, iam sic intelligo te illuminante, ut si te esse nolim credere,
539 1 | quia creasti in me hanc imaginem tuam, ut tui memor te cogitem,
540 9 | opulentia nobis profluis! O immensitas bonitatis dei, quo affectu
541 21 | vero propter interminabilem immensitatem. Et quamvis ita sis magnus,
542 1 | caecitatem nostram. A iucunditate immortalitatis in amaritudinem et horrorem
543 25 | fine deo. Si quaelibet non immunda sed munda voluptas: «torrente
544 23 | procedens. Nam idem amor non est impar tibi aut filio tuo; quia
545 6 | omnipotentem, misericordem, impassibilem quam non esse: quomodo es
546 1 | Famelicus accessi, ne recedam impastus. Pauper veni ad divitem,
547 Pro | quibus proficere possem impediret, penitus a me vellem excludere:
548 20 | etiam aeterna. ~ ~ Tu ergo imples et complecteris omnia, tu
549 Pro | defendenti se coepit cum importunitate quadam ingerere. Cum igitur
550 Pro | quadam die vehementer eius importunitati resistendo fatigarer, in
551 Pro | rei quam inveniri esset impossibile. Sed cum illam cogitationem,
552 7 | omnipotens, quia nihil potes per impotentiam, et nihil potest contra
553 7 | potentiores, et ille contra eas impotentior. Ergo domine deus, inde
554 7 | genere loquendi, sicut multa improprie dicuntur. Ut cum ponimus «
555 Resp, 9| cogitari», non tamen ita erit impudens, ut dicat se non posse intelligere
556 1 | sumus expulsi, quo sumus impulsi! Unde praecipitati, quo
557 9 | incomprehensibilis, latet hoc in luce inaccessibili quam inhabitas? Vere in
558 obG, 6| divitiarum deliciarumque omnium inaestimabili ubertate pollere nulloque
559 22 | omnino est quod est. Et quod incepit a non esse et potest cogitari
560 obG, 6| ullatenus sicut falsum aut incertum aliquid in intellectu meo
561 18 | comedere, et ecce magis <inchoo> esurire! Conabar assurgere
562 Resp, 8| esse bonum, quod, licet incipiat, non tamen desinit; et sicut
563 13 | sicut non desinis, sic non incipis esse. Sed solus quomodo
564 obG, 6| habitatore universis aliis, quas incolunt homines, terris possidendorum
565 9 | An quia bonitas tua est incomprehensibilis, latet hoc in luce inaccessibili
566 6 | per gustum sapores -: non inconvenienter dicitur aliquo modo sentire,
567 1 | suspiria quod comedam. Domine, incurvatus non possum nisi deorsum
568 Pro | se probandum quam se solo indigeret, et solum ad astruendum
569 21 | saeculum quidem est propter indivisibilem unitatem, saecula vero propter
570 obG, 6| solummodo sicut rem vere atque indubie existentem nec ullatenus
571 Resp, 5| non possit»; nec sic est indubitabile. quia, si est aliquid «maius
572 obG, 2| possit nisi mox cogitatum indubitabilis existentiae suae certo percipi
573 obG, 8| esse et non esse non posse indubitanter intelligo. Cogitare autem
574 1 | inaccessibilem? Aut quis me ducet et inducet in illam, ut videam te in
575 1 | cor meum sua desolatione, indulca illud tua consolatione.
576 25 | gloria» dei. Si ebrietas: «inebriabuntur ab ubertate domus» dei.
577 1 | et misere deseruit, nos infeliciter egemus et miserabiliter
578 Resp, 5| cogitari? An hic sic aperte inferri potest: Non est ergo «maius
579 Resp, 10| eam alicuius obiectionis infirmari firmitate. Tantam enim vim
580 14 | Tenebratur oculus eius infirmitate sua, aut reverberatur fulgore
581 16 | per illam video, sicut infirmus oculus quod videt per lucem
582 1 | nobis abstulit vitam, et inflixit mortem? Aerumnosi, unde
583 9 | opulentia tui procedit! Influat in me, quae profluit de
584 obG, 9| robustius, ac sic omnia cum ingenti veneratione et laude suscipienda.~ ~
585 Pro | cum importunitate quadam ingerere. Cum igitur quadam die vehementer
586 9 | luce inaccessibili quam inhabitas? Vere in altissimo et secretissimo
587 16 | lux inaccessibilis, quam inhabitat» ~ ~ Vere, domine, haec
588 1 | possim sursum intendere. «Iniquitates meae supergressae caput
589 obG, 9| modo propter illa, quae in initiis recte quidem sensa, sed
590 Resp, 1| cogitari esse nisi sine initio. Quidquid autem potest cogitari
591 25 | in illa perfecta caritate innumerabilium beatorum angelorum et hominum,
592 | inquantum
593 Resp, 3| 3-~ ~ Sed tale est, inquis, ac si aliquis insulam oceani
594 Pro | desperans volui cessare velut ab inquisitione rei quam inveniri esset
595 obG, 6| ille mihi velit astruere de insula illa, quod vere sit, ambigendum
596 obG, 6| putet aliqua certitudine insulae illius essentiam astruxisse,
597 obG, 6| amplius, quam de fortunatis insulis fertur, divitiarum deliciarumque
598 obG, 2| intelligerem, dicta adhuc puto, et insuper magis, si illa deceptus,
599 14 | veritate et vera certitudine intellexisti? Si vero invenisti: quid
600 14 | veritatem? Quomodo namque intellexit hoc, nisi videndo lucem
601 Resp, 1| cogitari nequit», ut haec de eo intelligantur.~ ~
602 2 | intellectu eius est, etiam si non intelligat illud esse. Aliud enim est
603 4 | vero minime. Nullus quippe intelligens id quod deus est, potest
604 obG, 3| aliud quam scientia vel intelligentia animae ipsius? At vero quidquid
605 obG, 3| aliud quam pars quaedam intelligentiae ipsius, quia et, sicut sanctus
606 Resp, 6| quaecumque ille diceret, intelligeres et quia illud, quod non
607 Resp, 7| modo, istud aliquo modo intelligeret.~
608 obG, 4| illud haberi, cum audio intelligoque dicentem esse aliquid «maius
609 18 | et toto intellectu iterum intendat in te, domine.~ Quid es,
610 14 | videat, quod desiderat. Intendit se ut plus videat, et nihil
611 24 | delectabilia sunt, cogita intente quam delectabile sit illud
612 21 | unitatem, saecula vero propter interminabilem immensitatem. Et quamvis
613 25 | si his omnibus abundares? Interroga intima tua, si capere possint
614 25 | omnibus abundares? Interroga intima tua, si capere possint gaudium
615 1 | tribulationem et dolorem inveni» in intimis meis. Volebam ridere a gaudio
616 obG, 9| et pii ac sancti affectus intimo quodam odore fragrantia,
617 26 | ergo totum illud gaudium intrabit in gaudentes, sed toti gaudentes
618 26 | tota substantia mea, donec intrem «in gaudium domini» mei, «
619 18 | oculum mentis meae, ut intueatur te. Recolligat vires suas
620 Resp, 1| dic, quia, qui non potest intueri purissimam lucem solis,
621 26 | Dic, domine, dic servo tuo intus in corde suo, si hoc est
622 Resp, 3| Fidens loquor, quia, si quis invenerit mihi aut re ipsa aut sola
623 1 | quaerat, ubi et quomodo te inveniat. Domine, si hic non es,
624 1 | quaerendo. Inveniam amando, amem inveniendo.~ Fateor, domine, et gratias
625 Pro | igitur quod me gaudebam invenisse, si scriptum esset, alicui
626 Pro | ratiocinando quae nesciat investigantis edidi: considerans illud
627 Resp, 8| neget, meminerit, quia «invisibilia dei a creatura mundi per
628 Pro | quodam modo ad se legendum invitarent, dimittenda putabam: unicuique
629 1 | qui nihil valemus sine te. Invitas nos, «adiuva nos». Obsecro,
630 25 | illud dilectoribus suis invitis ablaturum, nec aliquid deo
631 25 | nec aliquid deo potentius invitos deum et illos separaturum.~
632 18 | cecidi in eas, sed sentio me involutum in eis. Ante cecidi, quam
633 obG, 6| ambigendum ultra non esse, aut iocari illum credam, aut nescio,
634 | ipsis
635 Resp, 7| intelligitur, probatur? Non ergo irrationabiliter contra insipientem ad probandum
636 26 | Domine, per filium tuum iubes immo consulis petere et
637 1 | in caecitatem nostram. A iucunditate immortalitatis in amaritudinem
638 24 | illud bonum, quod continet iucunditatem omnium bonorum; et non qualem
639 Pro | auctoris praeponeretur nomen iudicabam, nec tamen eadem sine aliquo
640 3 | creatura super creatorem, et iudicaret de creatore; quod valde
641 18 | Nam quidquid partibus est iunctum, non est omnino unum, sed
642 25 | perpetuum vivent» et «salus iustorum a domino». Si satietas:
643 9 | amanda es peccatoribus! Iustos enim salvas iustitia comitante,
644 1 | praeter deum et quae te iuvent ad quaerendum eum, et «clauso
645 4 | IV. Quomodo insipiens dixit
646 9 | IX. Quomodo totus iustus et
647 1 | male est nobis. Miserare labores et conatus nostros ad te,
648 1 | onerosas curas, et postpone laboriosas distentiones tuas. Vaca
649 1 | cordis mei». Sperabatur laetitia, et ecce unde densentur
650 18 | luctus quaerenti gaudium et laetitiam! Sperabat iam anima mea
651 17 | sensus animae meae vetusto languore peccati. ~
652 17 | ineffabili modo. ~ ~ Adhuc lates, domine, animam meam in
653 Pro | nomine, fugens in Gallia legatione Apostolica, qui mihi hoc
654 Pro | venirent quodam modo ad se legendum invitarent, dimittenda putabam:
655 Pro | si scriptum esset, alicui legenti placiturum: de hoc ipso
656 Resp, 5| quoniam audio quibusdam ea legentibus aliquid contra me valere
657 17 | sit harmonia, odor, sapor, lenitas, pulchritudo, suo ineffabili
658 17 | tuum. Palpat, et non sentit lenitatem tuam. Habes enim haec, domine
659 13 | minus est quam quod nulla lex loci aut temporis coercet.
660 9 | iustitia comitante, istos vero liberas iustitia damnante. Illos
661 25 | velocitas aut fortitudo, aut libertas corporis cui nihil obsistere
662 Pro | cuius supra memini dignum libri nomine aut cui auctoris
663 1 | earum «os suum super me». Liceat mihi suspicere lucem tuam,
664 obG, 4| est utique vera, hoc est litterarum sonus vel syllabarum, quam
665 13 | est quam quod nulla lex loci aut temporis coercet. Quoniam
666 1 | Invenire te cupit, et nescit locum tuum. Quaerere te affectat,
667 13 | maius te nihil est, nullus locus aut tempus te cohibet, sed
668 Resp | insipiens. contra quem sum locutus in meo opusculo, sed quidam
669 25 | potestate utique non natura. Si longa et salubris vita: ibi est
670 1 | domine, quid faciet iste tuus longinquus exsul? Quid faciet servus
671 7 | sive aliquo alio genere loquendi, sicut multa improprie dicuntur.
672 Resp, 3| quis intelligit. Fidens loquor, quia, si quis invenerit
673 14 | verum quod rationali menti lucet! Quam ampla est illa veritas,
674 Pro | reverendus archiepiscopus Lugdunensis , Hugo nomine, fugens in
675 18 | turbatio, ecce iterum obviat maeror et luctus quaerenti gaudium
676 24 | nihilo? Denique si multae et magnae delectationes sunt in rebus
677 obG, 9| veraciter et tam praeclare sunt magnificeque disserta, tanta denique
678 26 | gaudium meum sit in spe magnum, et ibi sit in re plenum.
679 21 | immensitatem. Et quamvis ita sis magnus, domine, ut omnia sint te
680 15 | XV. Quod maior sit quam cogitari possit. ~ ~ ~
681 Resp, 8| quia de bonis minoribus ad maiora conscendendo ex iis, quibus
682 obG, 7| aliquam superiorem, hoc est maiorem ac meliorem omnium, quae
683 Resp, 8| bonum in tantum est simile maiori bono, inquantum est bonum,
684 Resp, 10| sunt, benevolentia, non malevolentia reprehendisti.~
685 10 | iustius, quam ut boni bona et mali mala recipiant? Quomodo
686 9 | namque bonus esses, si nulli malo esses benignus. Melior est
687 1 | De quanto bono in quantum malum! Grave damnum, gravis dolor,
688 1 | se nonnisi miserum est. «Manducabat» tunc «homo panem angelorum»
689 1 | angelorum» quem nunc esurit, manducat nunc «panem dolorum», quem
690 Pro | titulo, quo aliquem in cuius manus venirent quodam modo ad
691 18 | cecidi, quam conciperet «me mater mea». Certe in illis «conceptus
692 | meas
693 | mecum
694 26 | gaudium» meum «plenum sit». Meditetur interim inde mens mea, loquatur
695 21 | sine omni spatio, ut nec medium nec dimidium nec ulla pars
696 obG, 7| superiorem, hoc est maiorem ac meliorem omnium, quae sunt, esse
697 25 | ubertate domus» dei. Si melodia: ibi angelorum chori concinunt
698 13 | esset anima tota in singulis membris sui corporis, non sentiret
699 Resp, 8| quis catholicus hoc neget, meminerit, quia «invisibilia dei a
700 Pro | istud nec illud cuius supra memini dignum libri nomine aut
701 1 | hanc imaginem tuam, ut tui memor te cogitem, te amem. Sed
702 1 | esurie. Ille abundabat, nos mendicamus. Ille feliciter tenebat
703 obG, 4| Et tamen fieri posset, ut mentiente illo, qui diceret, ipse,
704 7 | si non potes corrumpi nec mentiri nec facere verum esse falsum,
705 9 | iustum? Aut quae iustitia est merenti mortem aeternam dare vitam
706 11 | malis, quam qui bonis tantum merita retribuit. Iustum igitur
707 3 | cogitari possis non esse. Et merito. Si enim aliqua mens posset
708 14 | namque est lux illa, de qua micat omne verum quod rationali
709 obG, 4| illud secundum rem veram mihique notam cogitare possem, istud
710 4 | deus non esse, isto vero minime. Nullus quippe intelligens
711 Resp, 8| rationabili menti, quia de bonis minoribus ad maiora conscendendo ex
712 9 | illud certe penitus est mirandum, cur tu totus iustus et
713 1 | Pauper veni ad divitem, miser ad misericordem; ne redeam
714 1 | nos infeliciter egemus et miserabiliter desideramus, et heu, vacui
715 1 | quo tam male est nobis. Miserare labores et conatus nostros
716 1 | Ille feliciter tenebat et misere deseruit, nos infeliciter
717 9 | parcat malis; et quod iuste misereatur malis. ~ ~ Verum malis
718 8 | miserum cor ex compassione miseri, quod est esse misericordem.
719 17 | illa adhuc in tenebris et miseria sua. Circumspicit enim,
720 8 | misericors non es, quia nulla miseriae compassione afficeris. ~
721 1 | quam factus est, et invenit miseriam propter quam factus non
722 9 | fons, unde manat fluvius misericordiae tuae. Nam cum totus et summe
723 8 | nos miseros, nos sentimus misericordis effectum, tu non sentis
724 1 | occupationes tuas, absconde te modicum a tumultuosis cogitationibus
725 | modum
726 Pro | aptius fieret, illud quidem «Monologion», id est soliloquium, istud
727 Resp, 2| necessario in rei veritate esse monstratum est? Sed dices, quia, etsi
728 Resp, 10| 10-~ ~ Puto, quia monstravi me non infirma, sed satis
729 1 | amaritudinem et horrorem mortis. Misera mutatio! De quanto
730 obG, 4| solummodo cogitat secundum animi motum illius auditu vocis effectum
731 16 | et non te video. In te moveor et in te sum, et ad te non
732 Resp, 8| indiget vel cogitur mutari vel moveri? An hoc cogitari non potest,
733 obG, 2| illud, ut non possit nisi mox cogitatum indubitabilis
734 24 | condidit ex nihilo? Denique si multae et magnae delectationes
735 23 | una simplicitas, quae nec multiplicari nec aliud et aliud esse
736 Pro | considerans illud esse multorum concatenatione contextum
737 Resp, 8| aliquid maius cogitari potest, multum possumus conicere illud, «
738 Resp, 1| dicatur tempus semper esse et mundus ubique, non tamen illud
739 22 | partibus, et in quo aliquid est mutabile, non omnino est quod est.
740 Resp, 8| modo indiget vel cogitur mutari vel moveri? An hoc cogitari
741 1 | horrorem mortis. Misera mutatio! De quanto bono in quantum
742 9 | non perspicitur fons unde nascatur. Nam et de plenitudine bonitatis
743 23 | simplex, ut de te non possit nasci aliud quam quod tu es. Hoc
744 18 | et cum earum obvolutione natus sum. Olim certe in illo
745 Resp, 10| me non infirma, sed satis necessaria argumentatione probasse
746 9 | iniuste misereris. Quod si nefas est dicere, fas est credere
747 obG, 2| non potest - cur contra negantem aut dubitantem, quod sit
748 obG, 1| Dubitanti, utrum sit, vel neganti, quod sit aliqua talis natura, «
749 Resp, 7| potest esse idcirco quemlibet negare «quo maius cogitari nequit»,
750 obG, 5| esse, cum id ego eo usque negem adhuc dubitemve constare,
751 obG, 5| nondum dico, immo etiam nego vel dubito ulla re vera
752 obG, 4| cogitare possem, istud omnino nequeam nisi tantum secundum vocem,
753 Pro | secum ratiocinando quae nesciat investigantis edidi: considerans
754 1 | panem dolorum», quem tunc nesciebat. Heu publicus luctus hominum,
755 18 | quod cum volumus quaerere nescimus, cum quaerimus non invenimus,
756 Resp, 4| scis! Quod te miror dixisse nescire. Multa namque cogitamus
757 obG, 4| ignoto, quem etiam esse nescirem, dici tamen aliquid audirem,
758 1 | tua. Invenire te cupit, et nescit locum tuum. Quaerere te
759 20 | etiam si illa redeunt in nihilum? Sic enim quodam modo es
760 16 | ideo hanc non video, quia nimia mihi est; et tamen quidquid
761 Pro | excludere: tunc magis ac magis nolenti et defendenti se coepit
762 25 | quidquid volet erit, et quod nolet non erit. Ibi quippe erunt
763 4 | illuminante, ut si te esse nolim credere, non possim non
764 Resp, 9| quidquid non esse potest, noll est, quod cogitat.~
765 Resp, 3| quod non est, «perdita» nominatur, dicat idcirco non posse
766 Pro | Proslogion», id est alloquium, nominavi.~
767 1 | et remansit quod per se nonnisi miserum est. «Manducabat»
768 obG, 3| illa, quae ad ipsam mentis noscuntur pertinere naturam, aut auditum
769 | noster
770 Resp, 8| posse, quoniam nec ipsam rem nosti nec eam ex alia simili potes
771 | nostram
772 Resp, 2| Utique qui non intelligit, si nota lingua dicitur, aut nullum
773 26 | plenum. Proficiat hic in me notitia tui, et ibi fiat plena;
774 obG, 4| illam specialem generalemve notitiam, qua, quid sit homo vel
775 | nulli
776 obG, 6| inaestimabili ubertate pollere nulloque possessore aut habitatore
777 Resp, 2| nota lingua dicitur, aut nullum aut nimis obrutum habet
778 | numquid
779 1 | nobis obseravit lucem, et obduxit nos tenebris? Ut quid nobis
780 Resp, 4| falsa nequeunt intelligi, obiceres nihil, quod est, posse intelligi
781 Resp, 4| Sed hoc utique non potest obici de cogitatione, si bene
782 obG | Obiectio Gaunilonis. ~Quid ad haec
783 Resp, 10| possit», nec eam alicuius obiectionis infirmari firmitate. Tantam
784 1 | usquequo»? «Usquequo, domine, oblivisceris» nos, «usquequo avertis
785 17 | suo sensibili modo; sed obriguerunt, sed obstupuerunt, sed obstructi
786 1 | Unde praecipitati, quo obruti! A patria in exsilium, a
787 14 | reverberatur a te. Utique et obscuratur sua brevitate, et obruitur
788 1 | careremus? Quare sic nobis obseravit lucem, et obduxit nos tenebris?
789 25 | libertas corporis cui nihil obsistere possit: «erunt similes angelis
790 17 | obriguerunt, sed obstupuerunt, sed obstructi sunt sensus animae meae
791 17 | modo; sed obriguerunt, sed obstupuerunt, sed obstructi sunt sensus
792 obG, 5| re non potest ullatenus obtinere, illud ei esse adhuc penitus
793 Pro | cogitationum conflictu sic se obtulit quod desperaveram, ut studiose
794 18 | ecce turbatio, ecce iterum obviat maeror et luctus quaerenti
795 18 | conceptus sum», et cum earum obvolutione natus sum. Olim certe in
796 1 | supergressae caput meum» obvolvunt me, «et sicut onus grave»
797 Pro | ne mentem meam frustra occupando ab aliis in quibus proficere
798 1 | homuncio, fuge paululum occupationes tuas, absconde te modicum
799 1 | nos? Quando illuminabis oculos nostros, et ostendes nobis «
800 18 | sana, acue, «illumina» oculum mentis meae, ut intueatur
801 9 | cognoscendo, istos mala quae odisti ignoscendo. O immensa bonitas,
802 17 | Quod in deo sit harmonia, odor, sapor, lenitas, pulchritudo,
803 obG, 9| sancti affectus intimo quodam odore fragrantia, ut nullo modo
804 17 | Olfacit, et non percipit odorem tuum. Gustat, et non cognoscit
805 1 | turbatio»! Tendebam in deum, et offendi in me ipsum. Requiem quaerebam
806 1 | attritione vitiorum, sic est offuscata fumo peccatorum, ut non
807 17 | non audit harmoniam tuam. Olfacit, et non percipit odorem
808 | Olim
809 | omni
810 6 | melius sit esse sensibilem, omnipotentem, misericordem, impassibilem
811 25 | dei voluntas. Si potestas: omnipotentes erunt suae voluntatis ut
812 | omnis
813 9 | non debes misereri: et si on debes misereri, iniuste
814 1 | cogitationibus tuis. Abice nunc onerosas curas, et postpone laboriosas
815 1 | obvolvunt me, «et sicut onus grave» gravant me. Evolve
816 9 | melior, et sic potenter operari, ut non possis cogitari
817 Resp, 1| consequitur, quod te consequenter opinaris concludere.~ Quod autem
818 9 | O misericordia, de quam opulenta dulcedine et dulci opulentia
819 Resp, 5| maius»; in isto vero non est opus alio quam hoc ipso, quod
820 Resp, 10| reprehensione et in laude mei opusculi. Cum enim ea, quae tibi
821 Resp | quem sum locutus in meo opusculo, sed quidam non insipiens
822 26 | amabunt in illa vita.~ Oro, deus, cognoscam te, amem
823 1 | doceas, nec invenire nisi te ostendas. Quaeram te desiderando,
824 Resp, 6| intelligi et esse in intellectu ostenderem, quatenus consequenter consideraretur,
825 1 | illuminabis oculos nostros, et ostendes nobis «faciem tuam»? Quando
826 25 | sapientia: ipsa dei sapientia ostendet eis seipsam. Si amicitia:
827 1 | quaerendum eum, et «clauso ostio» quaere eum. Dic nunc, totum «
828 17 | cognoscit saporem tuum. Palpat, et non sentit lenitatem
829 9 | me, quae profluit de te! Parce per clementiam, ne ulciscaris
830 11 | iustum salvari, et quibus vis parcere, non est iustum damnari.
831 23 | XXIII. Quod hoc bonum sit pariter pater et filius et spiritus
832 Resp, 5| facile est deprehendere vel parum sapienti, et ideo id ostendere
833 Resp, 7| respondeant pro me, qui vel parvam scientiam disputandi argumentandique
834 7 | habere potentiam faciendi aut patiendi quod sibi non expedit aut
835 1 | praecipitati, quo obruti! A patria in exsilium, a visione dei
836 Resp, 5| contra me valere videri, paucis de illis commemorabo.~
837 1 | Eia nunc, homuncio, fuge paululum occupationes tuas, absconde
838 1 | accessi, ne recedam impastus. Pauper veni ad divitem, miser ad
839 17 | animae meae vetusto languore peccati. ~
840 1 | sic est offuscata fumo peccatorum, ut non possit facere ad
841 18 | cecidimus, «in quo omnes» peccavimus. In illo omnes perdidimus,
842 1 | eam. Non tento, domine, penetrare altitudinem tuam, quia nullatenus
843 16 | non est aliud quod hanc penetret, ut ibi te pervideat. Vere
844 obG, 4| effectum significationemque perceptae vocis conantem effingere
845 obG, 2| indubitabilis existentiae suae certo percipi intellectu, indubio aliquo
846 17 | harmoniam tuam. Olfacit, et non percipit odorem tuum. Gustat, et
847 obG, 3| aut excogitatum intellectu percipitur verum, alind sine dubio
848 Resp, 3| perditam insulam amplius non perdendam. Palam autem iam videtur «
849 10 | salvando nos quos iuste perderes, sicut misericors es non
850 18 | peccavimus. In illo omnes perdidimus, qui facile tenebat et male
851 Resp, 3| inveniendi, quod non est, «perdita» nominatur, dicat idcirco
852 Resp, 5| Utrum autem possit, facile perpendit, qui hoc posse «quo maius
853 25 | sanitas, quia «iusti in perpetuum vivent» et «salus iustorum
854 9 | unde flumen manat, et non perspicitur fons unde nascatur. Nam
855 obG, 3| ad ipsam mentis noscuntur pertinere naturam, aut auditum aut
856 20 | praesens, ad quod illa nondum pervenerunt. ~
857 16 | hanc penetret, ut ibi te pervideat. Vere ideo hanc non video,
858 9 | unde sis misericors, et non pervidetur. Cernitur unde flumen manat,
859 26 | tuum iubes immo consulis petere et promittis accipere, «
860 26 | dicis per filium tuum: «petite et accipietis, ut gaudium
861 2 | intelligere rem esse. Nam cum pictor praecogitat quae facturus
862 obG, 3| Unde nec illud exemplum de pictore picturam, quam facturus
863 obG, 9| denique referta utilitate et pii ac sancti affectus intimo
864 2 | nondum fecit. Cum vero iam pinxit, et habet in intellectu
865 9 | est quia peccatoribus tuis pius es, et in altitudine bonitatis
866 Pro | scriptum esset, alicui legenti placiturum: de hoc ipso et de quibusdam
867 1 | luctus hominum, universalis planctus filiorum Adae! Ille ructabat
868 Resp, 2| in intellectu. Quid hoc planius?~ Postea dixi, quia, si
869 9 | unde nascatur. Nam et de plenitudine bonitatis est quia peccatoribus
870 25 | tota anima non sufficiat plenitudini gaudii. ~
871 26 | crescat amor tuus, et ibi sit plenus: ut hic gaudium meum sit
872 Pro | diceretur.~ Sed cum iam a pluribus cum his titulis utrumque
873 obG, 6| omnium inaestimabili ubertate pollere nulloque possessore aut
874 Resp, 1| maius cogitari nequit». Sed ponamus non esse, si vel cogitari
875 7 | improprie dicuntur. Ut cum ponimus «esse» pro «non esse», et «
876 obG, 6| ubertate pollere nulloque possessore aut habitatore universis
877 obG, 6| incolunt homines, terris possidendorum redundantia usquequaque
878 obG, 7| naturam, ut ex hoc alia iam possimus omnia comprobare, quibus
879 | Postea
880 1 | nunc onerosas curas, et postpone laboriosas distentiones
881 | Postquam
882 obG, 2| disputatio est assumpta? Postremo, quod tale sit illud, ut
883 9 | ratio tamen iustitiae hoc postulare videtur. Cum vero malis
884 25 | torrente voluptatis suae potabit eos» deus.~ Si sapientia:
885 9 | intelligi melior, et sic potenter operari, ut non possis cogitari
886 7 | perversitas in illum sunt potentiores, et ille contra eas impotentior.
887 25 | quod volet per seipsum, ita poterunt illi quod volent per illum;
888 25 | nisi sola dei voluntas. Si potestas: omnipotentes erunt suae
889 25 | surget corpus spirituale», potestate utique non natura. Si longa
890 obG, 4| si umquam rei veritate potuerit. Ita ergo nec prorsus aliter
891 obG, 2| iam aliud idemque tempore praecedens habere rem in intellectu
892 Pro | qui mihi hoc ex Apostolica praecepit auctoritate, ut nomen meum
893 1 | quo sumus impulsi! Unde praecipitati, quo obruti! A patria in
894 obG, 9| illius tam veraciter et tam praeclare sunt magnificeque disserta,
895 2 | rem esse. Nam cum pictor praecogitat quae facturus est, habet
896 Resp, 8| ad hoc protuli picturam praecogitatam, ut tale illud, de quo agebatur,
897 Resp, 10| argumentatione probasse in praefato libello re ipsa existere
898 Pro | nomine aut cui auctoris praeponeretur nomen iudicabam, nec tamen
899 Pro | auctoritate, ut nomen meum illis praescriberem. Quod ut aptius fieret,
900 1 | ubique es, cur non video praesentem? Sed certe habitas «lucem
901 obG, 6| astruxisse, nisi prius ipsam praestantiam eius solummodo sicut rem
902 obG, 6| insulam illam terris omnibus praestantiorem vere esse alicubi in re,
903 obG, 6| non ambigis esse; et quia praestantius est non in intellectu solo,
904 obG, 6| redundantia usquequaque praestare. Hoc ita esse dicat mihi
905 obG, 4| Huc accedit illud, quod praetaxatum est superius, quia scilicet
906 19 | de aeternitate tua nihil praeterit ut iam non sit, nec aliquid
907 Resp, 8| initium, etiamsi semper de praeterito per praesens transeat ad
908 20 | sicut iam non habent quod praeteritum est? Sic quippe semper es
909 Pro | ratione fidei cogentibus me precibus quorundam fratrum in persona
910 obG, 7| esse? Quapropter certissimo primitus aliquo probandum est argumento
911 Resp, 3| cogitari posset habere principium et finem. Sed hoc non potest.
912 Resp, 8| Quod vero tam studiose probas «quo maius cogitari nequit»
913 Resp, 10| necessaria argumentatione probasse in praefato libello re ipsa
914 Resp, 5| quod de se per se ipsum probat «quo rnaius nequit cogitari»,
915 Resp, 5| dictis meis invenitur talis probatio. Non enim idem valet, quod
916 23 | sanctus spiritus ab utroque procedens. Nam idem amor non est impar
917 23 | summa simplicitate potest procedere aliud quam quod est de quo
918 obG, 3| sunt ista omnia, antequam proferantur». Ut quid enim in vivente
919 Resp, 2| quia, cum insipiens audit proferri «quo maius cogitari non
920 Pro | occupando ab aliis in quibus proficere possem impediret, penitus
921 26 | hac vita ad plenum, vel proficiam in dies usque dum veniat
922 26 | veniat illud ad plenum. Proficiat hic in me notitia tui, et
923 9 | et dulci opulentia nobis profluis! O immensitas bonitatis
924 9 | procedit! Influat in me, quae profluit de te! Parce per clementiam,
925 1 | tuam, vel de longe, vel de profundo. Doce me quaerere te, et
926 1 | anxius amore tui et longe proiectus «a facie tua»? Anhelat videre
927 26 | sit «gaudium plenum», quod promittit dominus. ~ ~ Deus meus
928 3 | non est deus», cum tam in promptu sit rationali menti te maxime
929 Pro | Prooemium.~ ~ Postquam opusculum
930 16 | quam longe es a me, qui tam prope tibi sum! Quam remota es
931 Pro | soliloquium, istud vero «Proslogion», id est alloquium, nominavi.~
932 Resp, 8| causa fit. Non enim ad hoc protuli picturam praecogitatam,
933 1 | quem tunc nesciebat. Heu publicus luctus hominum, universalis
934 17 | Circumspicit enim, et non videt pulchritudinem tuam. Auscultat, et non
935 10 | X. Quomodo iuste puniat et iuste parcat malis. ~ ~
936 11 | repugnantia; quia quos vis punire, non est iustum salvari,
937 14 | es, quam quod vidit, ut pure videat, quod desiderat.
938 Resp, 1| qui non potest intueri purissimam lucem solis, non videt lucem
939 14 | nihilo facta sunt! Quid puritatis, quid simplicitatis, quid
940 Pro | legendum invitarent, dimittenda putabam: unicuique suum dedi titulum,
941 Resp, 1| concludere.~ Quod autem putas ex eo, quia intelligitur
942 Resp, 1| et ubique totum est.~ Putasne aliquatenus posse cogitari
943 obG, 6| concedam, an illum, si se putet aliqua certitudine insulae
944 1 | exonera me, ne «urgeat puteus» earum «os suum super me».
945 | quaedam
946 obG, 2| eo modo, quo etiam falsa quaeque vel dubia, haberi possit
947 1 | cor meum ubi et quomodo te quaerat, ubi et quomodo te inveniat.
948 1 | quaerendum eum, et «clauso ostio» quaere eum. Dic nunc, totum «cor
949 1 | deum et quae te iuvent ad quaerendum eum, et «clauso ostio» quaere
950 Pro | fidei», et sequens «Fides quaerens intellectum» diceretur.~
951 14 | videtur et non videtur deus a quaerentibus eum. ~ ~ An invenisti,
952 Pro | ad contemplandum deum et quaerentis intelligere quod credit,
953 24 | iucunditatem omnium bonorum; et non qualem in rebus creatis sumus experti,
954 | Qualiter
955 obG, 6| cognominant aliqui «perditam» quamque fabulantur multo amplius,
956 obG, 4| possum conicere simili, quandoquidem et tu talem asseris illam,
957 | quantus
958 | quas
959 | quasi
960 | quatenus
961 4 | esse, ut nec cogitatione queat non esse. Qui ergo intelligit
962 Resp, 7| credibile potest esse idcirco quemlibet negare «quo maius cogitari
963 7 | sit quiddam non facere et «quiescere» sit nihil facere. Sic itaque
964 7 | sicut ille facit, aut: iste quiescit sicut ille facit, cum «sedere»
965 obG, 4| homo, sed quae est homo quilibet, cogitarem; nec sic igitur,
966 obG, 3| pictoris arte habetur, et tale quippiam in arte artificis alicuius
967 obG, 6| Hoc ita esse dicat mihi quispiam, et ego facile dictum, in
968 | quisquam
969 | Quisquis
970 obG, 3| intellectus ipse quo capitur. Quocirca etiamsi verum sit esse aliquid,
971 | quolibet
972 Pro | fidei cogentibus me precibus quorundam fratrum in persona alicuius
973 obG, 5| adhuc penitus non concedo, quousque mihi argumento probetur
974 9 | mala ex bonitate retribuas, ratio tamen iustitiae hoc postulare
975 Pro | persona alicuius tacite secum ratiocinando quae nesciat investigantis
976 Resp, 7| argumentandique attigerunt. An enim rationabile est, ut idcirco neget aliquis,
977 Resp, 8| est bonum, patet cuilibet rationabili menti, quia de bonis minoribus
978 1 | te. Famelicus accessi, ne recedam impastus. Pauper veni ad
979 18 | assurgere ad lucem dei, et recidi in tenebras meas. Immo non
980 10 | ut boni bona et mali mala recipiant? Quomodo ergo et iustum
981 Resp, 8| sacram auctoritatem non recipit, si negat «quo maius cogitari
982 18 | mentis meae, ut intueatur te. Recolligat vires suas anima mea, et
983 10 | iustus es non quia nobis reddas debitum, sed quia facis
984 11 | bona, et non malis mala redderes. Iustior enim est qui et
985 1 | miser ad misericordem; ne redeam vacuus et contemptus. Et
986 20 | minus es, etiam si illa redeunt in nihilum? Sic enim quodam
987 22 | nisi per aliud subsistat redit in non esse; et quod habet
988 obG, 6| homines, terris possidendorum redundantia usquequaque praestare. Hoc
989 1 | te vidi. Tu me fecisti et refecisti, et omnia mea bona tu mihi
990 obG, 7| maius», idem ipsum possit referre responsurn et dicere: Quando
991 obG, 9| disserta, tanta denique referta utilitate et pii ac sancti
992 14 | Domine deus meus, formator et reformator meus, dic desideranti animae
993 1 | est, nisi tu renoves et reformes eam. Non tento, domine,
994 9 | et nullo egens malis et reis tuis bona tribuas. O altitudo
995 18 | avertas faciem tuam a me». Releva me de me ad te. Munda, sana,
996 1 | desideramus, et heu, vacui remanemus. Cur non nobis custodivit
997 16 | tam prope tibi sum! Quam remota es a conspectu meo, qui
998 1 | quod facta est, nisi tu renoves et reformes eam. Non tento,
999 Pro | amplecterer, quam sollicitus repellebam.~ Aestimans igitur quod
1000 Resp, 5| commemorabo.~ Primum, quod saepe repetis me dicere, quia, quod est «