| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Anselmus Cantuariensis Proslogion IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Cap. Par. grey = Comment text
1001 Resp, 5| potest, nec sic me debuisti reprehendere dixisse, quod probari patet.
1002 Resp, 6| haec definitio, non debui reprehendi, quia dixi «quo maius cogitari
1003 Resp, 2| in argumentatione, quam reprehendis, quia, cum insipiens audit
1004 Resp | libelli.~ ~ Quoniam non me reprehendit in his dictis ille insipiens.
1005 Resp, 10| ago benignitati tuae et in reprehensione et in laude mei opusculi.
1006 9 | adiuvantibus, istos meritis repugnantibus. Illos bona quae dedisti
1007 obG, 1| maius omnibus», quod utique repugnat, et ideo necesse est, ut «
1008 obG, 6| quem stultiorem debeam reputare, utrum me, si ei concedam,
1009 1 | et offendi in me ipsum. Requiem quaerebam in secreto meo,
1010 1 | Vaca aliquantulum deo, et requiesce aliquantulum in eo. «Intra
1011 18 | tuum, vultum tuum, domine, requiram; ne avertas faciem tuam
1012 1 | tuum; vultum tuum, domine, requiro.»~ Eia nunc ergo tu, domine
1013 24 | sapientia in cognitione rerum conditarum: quam amabilis
1014 Pro | vehementer eius importunitati resistendo fatigarer, in ipso cogitationum
1015 1 | Quando restitues te nobis? Respice, domine, exaudi, illumina
1016 1 | faciem tuam» a nobis? Quando respicies et exaudies nos? Quando
1017 8 | secundum tuum. Etenim cum tu respicis nos miseros, nos sentimus
1018 1 | desperem suspirando, sed respirem sperando. Obsecro, domine,
1019 Resp, 7| cogitari non esse deus, respondeant pro me, qui vel parvam scientiam
1020 obG, 5| est in intellectu, ad hoc respondeo: Si esse dicendum est in
1021 obG, 7| ad obiecta insipiens ille responderit. Cui cum deinceps asseritur
1022 Resp | Responsio Anselmi ad obiecta Gaunilonis.~
1023 obG, 7| idem ipsum possit referre responsurn et dicere: Quando enim ego
1024 Resp, 9| non modo sermo eius est respuendus, sed et ipse conspuendus.
1025 1 | ostende nobis teipsum. Restitue te nobis, ut bene sit nobis,
1026 1 | nobis «faciem tuam»? Quando restitues te nobis? Respice, domine,
1027 9 | fieret, si esses bonus tantum retribuendo et non parcendo, et si faceres
1028 11 | qui bonis tantum merita retribuit. Iustum igitur est secundum
1029 Resp, 10| intelligitur vel cogitatur, et revera probetur existere et id
1030 Pro | coegerunt me plures et maxime reverendus archiepiscopus Lugdunensis ,
1031 1 | in intimis meis. Volebam ridere a gaudio mentis meae, et
1032 Resp, 5| per se ipsum probat «quo rnaius nequit cogitari», iniuste
1033 obG, 9| illa potius argumentanda robustius, ac sic omnia cum ingenti
1034 Resp, 2| quo maius cogitari potest. Rogo, quid consequentius? An
1035 1 | planctus filiorum Adae! Ille ructabat saturitate, nos suspiramus
1036 1 | gaudio mentis meae, et cogor rugire «a gemitu cordis mei». Sperabatur
1037 | rursus
1038 Resp, 8| refelli potest insipiens, qui sacram auctoritatem non recipit,
1039 25 | non natura. Si longa et salubris vita: ibi est sana aeternitas
1040 24 | est salus quae facit omnem salutem? Si amabilis est sapientia
1041 10 | non secundum te. Quoniam salvando nos quos iuste perderes,
1042 11 | vis punire, non est iustum salvari, et quibus vis parcere,
1043 11 | similibus malis hos magis salves quam illos per summam bonitatem,
1044 obG, 9| referta utilitate et pii ac sancti affectus intimo quodam odore
1045 25 | sana aeternitas et aeterna sanitas, quia «iusti in perpetuum
1046 11 | impassibilis, quemadmodum vivens, sapiens, bonus, beatus, aeternus,
1047 Resp, 5| est deprehendere vel parum sapienti, et ideo id ostendere supersedendum
1048 14 | esse ipsam vitam, lucem, sapientiam, bonitatem, aeternam beatitudinem
1049 12 | vivis, et sapientia qua sapis, et bonitas ipsa qua bonis
1050 17 | deo sit harmonia, odor, sapor, lenitas, pulchritudo, suo
1051 17 | Gustat, et non cognoscit saporem tuum. Palpat, et non sentit
1052 6 | visum colores, per gustum sapores -: non inconvenienter dicitur
1053 Resp, 6| volentem, cui primum hoc sat erat, ut quolibet modo illud
1054 25 | a domino». Si satietas: satiabuntur «cum apparuerit gloria»
1055 25 | salus iustorum a domino». Si satietas: satiabuntur «cum apparuerit
1056 18 | Sperabat iam anima mea satietatem, et ecce iterum obruitur
1057 1 | filiorum Adae! Ille ructabat saturitate, nos suspiramus esurie.
1058 Resp, 7| respondeant pro me, qui vel parvam scientiam disputandi argumentandique
1059 Resp, 4| ulla invenit cogitatio.~ Scito igitur, quia potes cogitare
1060 Pro | intelligere quod credit, subditum scripsi opusculum. Et quoniam nec
1061 Pro | me gaudebam invenisse, si scriptum esset, alicui legenti placiturum:
1062 9 | inhabitas? Vere in altissimo et secretissimo bonitatis tuae latet fons,
1063 1 | ipsum. Requiem quaerebam in secreto meo, et «tribulationem et
1064 Resp, 8| quo maius cogitari nequit» secundurn rem vel ex genere tibi vel
1065 25 | autem Christi». Si vera securitas: certe ita certi erunt numquam
1066 7 | quiescit sicut ille facit, cum «sedere» sit quiddam non facere
1067 7 | esse. Item dicimus: iste sedet sicut ille facit, aut: iste
1068 25 | dei sapientia ostendet eis seipsam. Si amicitia: diligent deum
1069 25 | similes angelis dei», quia «seminatur corpus animale, et surget
1070 Resp, 8| intellecta conspiciuntur, sempiterna quoque eius virtus et divinitas.~
1071 9 | mortem aeternam dare vitam sempiternam? Unde ergo, bone deus, bone
1072 obG, 9| in initiis recte quidem sensa, sed minus firmiter argumentata
1073 6 | Verum cum melius sit esse sensibilem, omnipotentem, misericordem,
1074 17 | dedisti rebus a te creatis suo sensibili modo; sed obriguerunt, sed
1075 6 | Nam si sola corporea sunt sensibilia, quoniam sensus circa corpus
1076 Resp, 6| dicebam, miror, quid hic sensisti contra me dubium probare
1077 6 | non quo animal corporero sensu cognoscit. ~
1078 6 | sentit cognoscit secundum sensuum proprietatem, ut per visum
1079 Resp, 4| huius prolationis has duas sententias, intelliget nihil, quamdiu
1080 10 | misericors es non quia tu sentias affectum, sed quia nos sentimus
1081 13 | membris sui corporis, non sentiret tota in singulis. Tu ergo,
1082 25 | potentius invitos deum et illos separaturum.~ Gaudium vero quale aut
1083 Resp, 9| talis invenitur, non modo sermo eius est respuendus, sed
1084 26 | mea. Amet illud cor meum, sermocinetur os meum. Esuriat illud anima
1085 26 | gaudium, in quod intrabunt servi tui, qui intrabunt «in gaudium
1086 26 | gaudium. Dic, domine, dic servo tuo intus in corde suo,
1087 25 | honor et divitiae: deus suos servos bonos et fideles supra multa
1088 1 | longinquus exsul? Quid faciet servus tuus anxius amore tui et
1089 Resp, 8| conicere, palam est rem aliter sese habere. Quoniam namque omne
1090 | seu
1091 14 | aliquatenus, sed non vidit te sicuti es?~ Domine deus meus,
1092 4 | cogitatur res cum vox eam significans cogitatur, aliter cum id
1093 obG, 4| novit, quid ea soleat voce significari, a quo scilicet cogitatur
1094 4 | aut cum aliqua extranea significatione. Deus enim est id quo maius
1095 obG, 4| illius auditu vocis effectum significationemque perceptae vocis conantem
1096 Resp, 6| intelligit, quid dicens significet, nihil prohibet, quod dixi,
1097 1 | te in illa? Deinde quibus signis, qua facie te quaeram? Numquam
1098 25 | obsistere possit: «erunt similes angelis dei», quia «seminatur
1099 23 | simplex unitas et summe una simplicitas, quae nec multiplicari nec
1100 23 | tibi et illi; nec de summa simplicitate potest procedere aliud quam
1101 14 | sunt! Quid puritatis, quid simplicitatis, quid certitudinis et splendoris
1102 24 | sit illud bonum. Si enim singula bona delectabilia sunt,
1103 13 | singulis. Tu ergo, domine, singulariter es incircumscriptus et aeternus,
1104 25 | pro teipso gauderes, si singulos sicut teipsum amares. Ergo
1105 | Siquidem
1106 26 | Esuriat illud anima mea, sitiat caro mea, desideret tota
1107 25 | fulgebunt iusti sicut sol». Si velocitas aut fortitudo,
1108 obG, 4| secundum vocem, secundum quam solam aut vix aut numquam potest
1109 16 | solis videt, quam in ipso sole nequit aspicere. Non potest
1110 obG, 4| illo. qui novit, quid ea soleat voce significari, a quo
1111 Pro | quidem «Monologion», id est soliloquium, istud vero «Proslogion»,
1112 Pro | cogitationem amplecterer, quam sollicitus repellebam.~ Aestimans
1113 Resp, 5| alio quam hoc ipso, quod sonat «quo maius cogitari non
1114 obG, 4| vera, hoc est litterarum sonus vel syllabarum, quam vocis
1115 1 | factus sum.~ O misera sors hominis, cum hoc perdidit
1116 21 | sic tamen es sine omni spatio, ut nec medium nec dimidium
1117 26 | hic gaudium meum sit in spe magnum, et ibi sit in re
1118 obG, 4| aliquid audirem, per illam specialem generalemve notitiam, qua,
1119 18 | quaerenti gaudium et laetitiam! Sperabat iam anima mea satietatem,
1120 1 | rugire «a gemitu cordis mei». Sperabatur laetitia, et ecce unde densentur
1121 1 | suspirando, sed respirem sperando. Obsecro, domine, amaricatum
1122 26 | Deus meus et dominus meus, spes mea et gaudium cordis mei,
1123 13 | ubique; quod de creatis spiritibus cognoscitur. Si enim non
1124 25 | animale, et surget corpus spirituale», potestate utique non natura.
1125 14 | simplicitatis, quid certitudinis et splendoris ibi est! Certe plus quam
1126 25 | sicut certi erunt se non sua sponte illud amissuros, nec dilectorem
1127 Pro | sufficeret. Ad quod cum saepe studioseque cogitationem converterem,
1128 obG, 6| credam, aut nescio, quem stultiorem debeam reputare, utrum me,
1129 Resp, 5| quam recte me comparasti stulto illi, qui hoc solo, quod
1130 3 | omnium esse? Cur, nisi quia stultus et insipiens?~ ~
1131 | suam
1132 | sub
1133 Pro | intelligere quod credit, subditum scripsi opusculum. Et quoniam
1134 22 | esse, et nisi per aliud subsistat redit in non esse; et quod
1135 16 | fulget, non capit illam, nec suffert oculus animae meae diu intendere
1136 Resp | catholicus pro insipiente, sufficere mihi potest respondere catholico.~ ~
1137 Pro | divina credimus substantia, sufficeret. Ad quod cum saepe studioseque
1138 22 | summum bonum, tu tibi omnino sufficiens, nullo indigens, quo omnia
1139 Resp, 4| esse, in ipso libello puto sufficienter esse dictum.~
1140 25 | quo sunt omnia bona, et sufficit. Desidera simplex bonum,
1141 5 | potest. Quod ergo bonum deest summo bono, per quod est omne
1142 6 | cum non sis corpus sed summus spiritus, qui corpore melior
1143 | suos
1144 26 | illo: adhuc supra modum supererit gaudium. Non ergo totum
1145 1 | intendere. «Iniquitates meae supergressae caput meum» obvolvunt me, «
1146 obG, 7| probandum est argumento aliquam superiorem, hoc est maiorem ac meliorem
1147 obG, 4| illud, quod praetaxatum est superius, quia scilicet illud «omnibus,
1148 Resp, 5| sapienti, et ideo id ostendere supersedendum existimaveram. Sed quoniam
1149 25 | seminatur corpus animale, et surget corpus spirituale», potestate
1150 1 | aspicere, erige me ut possim sursum intendere. «Iniquitates
1151 Resp, 10| enim ea, quae tibi digna susceptione videntur, tanta laude extulisti,
1152 obG, 9| ingenti veneratione et laude suscipienda.~ ~
1153 1 | suum super me». Liceat mihi suspicere lucem tuam, vel de longe,
1154 1 | ructabat saturitate, nos suspiramus esurie. Ille abundabat,
1155 1 | Obsecro, domine, ne desperem suspirando, sed respirem sperando.
1156 obG, 4| est litterarum sonus vel syllabarum, quam vocis auditae significatio
1157 Pro | fratrum in persona alicuius tacite secum ratiocinando quae
1158 obG, 4| simili, quandoquidem et tu talem asseris illam, ut esse non
1159 | tamquam
1160 | tandem
1161 Resp, 10| obiectionis infirmari firmitate. Tantam enim vim huius prolationis
1162 25 | quomodo capax erit tot et tantorum gaudiorum? Et utique quoniam
1163 25 | plures idipsum haberent, tantundem pro singulis quantum pro
1164 21 | temporum continet omnia temporalia, sic tua aeternitas continet
1165 1 | renoves et reformes eam. Non tento, domine, penetrare altitudinem
1166 obG, 6| quaecumque alia in re est terra, praestantior illa erit,
1167 Resp, 3| aliquis insulam oceani omnes terras sua fertilitate vincentem,
1168 Pro | cum iam a pluribus cum his titulis utrumque transcriptum esset,
1169 Pro | tamen eadem sine aliquo titulo, quo aliquem in cuius manus
1170 Pro | putabam: unicuique suum dedi titulum, ut prius «Exemplum meditandi
1171 25 | immunda sed munda voluptas: «torrente voluptatis suae potabit
1172 26 | intrabit in gaudentes, sed toti gaudentes intrabunt in gaudium.
1173 Pro | cum his titulis utrumque transcriptum esset, coegerunt me plures
1174 Resp, 8| praeterito per praesens transeat ad futurum; et sive sit
1175 20 | finitur. An hoc quoque modo transis omnia etiam aeterna, quia
1176 25 | teipso. Si vero duo vel tres vel multo plures idipsum
1177 9 | malis et reis tuis bona tribuas. O altitudo bonitatis tuae,
1178 9 | videtur. Cum vero malis bona tribuis: et scitur quia summe bonus
1179 1 | quaerebam in secreto meo, et «tribulationem et dolorem inveni» in intimis
1180 23 | singulus quisque, hoc est tota trinitas simul, pater et filius et
1181 26 | gaudium domini» mei, «qui est» trinus et unus deus «benedictus
1182 obG, 5| alicubi «maius» ipsum, et tum demum ex eo, quod maius
1183 1 | tuas, absconde te modicum a tumultuosis cogitationibus tuis. Abice
1184 9 | Parce per clementiam, ne ulciscaris per iustitiam! Nam etsi
1185 Resp, 2| cogitari nequit», si est in ullo intellectu, non esse in
1186 obG, 4| aut vix aut numquam potest ullum cogitari verum. Siquidem
1187 Pro | invitarent, dimittenda putabam: unicuique suum dedi titulum, ut prius «
1188 21 | est propter indivisibilem unitatem, saecula vero propter interminabilem
1189 1 | publicus luctus hominum, universalis planctus filiorum Adae!
1190 obG, 6| possessore aut habitatore universis aliis, quas incolunt homines,
1191 25 | illa perfecta felicitate unusquisque plus amabit sine comparatione
1192 1 | Evolve me, exonera me, ne «urgeat puteus» earum «os suum super
1193 obG, 6| possidendorum redundantia usquequaque praestare. Hoc ita esse
1194 11 | velle bona malis. Sed si utcumque capi potest, cur malos potes
1195 obG, 9| disserta, tanta denique referta utilitate et pii ac sancti affectus
1196 Resp, 1| conscientia tua pro firmissimo utor argumento. Ergo «quo maius
1197 | utroque
1198 | utrumque
1199 5 | V. Quod deus sit quidquid
1200 1 | laboriosas distentiones tuas. Vaca aliquantulum deo, et requiesce
1201 1 | miserabiliter desideramus, et heu, vacui remanemus. Cur non nobis
1202 1 | misericordem; ne redeam vacuus et contemptus. Et si «antequam
1203 25 | cogitavit. Cur ergo per multa vagaris, homuncio, quaerendo bona
1204 obG, 4| aliquid «maius omnibus, quae valeant cogitari». Haec de eo, quod
1205 1 | nostros ad te, qui nihil valemus sine te. Invitas nos, «adiuva
1206 Resp, 5| legentibus aliquid contra me valere videri, paucis de illis
1207 Pro | ingerere. Cum igitur quadam die vehementer eius importunitati resistendo
1208 obG, 6| inquam, per haec ille mihi velit astruere de insula illa,
1209 Resp, 5| intelligeretur, perditam insulam esse vellet asserere.~
1210 25 | fulgebunt iusti sicut sol». Si velocitas aut fortitudo, aut libertas
1211 obG, 9| ac sic omnia cum ingenti veneratione et laude suscipienda.~ ~
1212 1 | recedam impastus. Pauper veni ad divitem, miser ad misericordem;
1213 Pro | quo aliquem in cuius manus venirent quodam modo ad se legendum
1214 20 | de sua aeternitate quod venturum est, sicut iam non habent
1215 obG, 9| Cetera libelli illius tam veraciter et tam praeclare sunt magnificeque
1216 23 | maius vel minus te esse in verbo quo te ipsum dicis; quoniam
1217 3 | cogitari non esse. Solus igitur verissime omnium, et ideo maxime omnium
1218 Resp, 3| quod tam certa ratione veritatis existit. Aliter enim nullatenus
1219 7 | Ergo domine deus, inde verius es omnipotens, quia nihil
1220 17 | beatitudine tua, et idcirco versatur illa adhuc in tenebris et
1221 | vestrum
1222 17 | sunt sensus animae meae vetusto languore peccati. ~
1223 6 | VI. Quomodo sit sensibilis,
1224 Resp, 2| consequitur, quia intelligitur. Vide, quia consequitur esse in
1225 1 | et inducet in illam, ut videam te in illa? Deinde quibus
1226 14 | namque intellexit hoc, nisi videndo lucem et veritatem? Aut
1227 1 | nondum novi te. Denique ad te videndum factus sum, et nondum feci
1228 Resp, 10| quae tibi digna susceptione videntur, tanta laude extulisti,
1229 Pro | converterem, atque aliquando mihi videretur iam posse capi quod quaerebam,
1230 Resp, 5| aliquid contra me valere videri, paucis de illis commemorabo.~
1231 Resp, 6| aliquid», nil ad me, tu videris. Quodsi et falsa aliquo
1232 Resp, 5| necessitate concluditur. Vides ergo, quam recte me comparasti
1233 7 | VII. Quomodo sit omnipotens,
1234 8 | VIII. Quomodo sit misericors
1235 Resp, 10| infirmari firmitate. Tantam enim vim huius prolationis in se
1236 Resp, 3| omnes terras sua fertilitate vincentem, quae difficultate, immo
1237 18 | intueatur te. Recolligat vires suas anima mea, et toto
1238 Resp, 8| sempiterna quoque eius virtus et divinitas.~
1239 Resp, 10| quia, quae tibi infirma visa sunt, benevolentia, non
1240 1 | A patria in exsilium, a visione dei in caecitatem nostram.
1241 6 | sensuum proprietatem, ut per visum colores, per gustum sapores -:
1242 1 | sic est abolita attritione vitiorum, sic est offuscata fumo
1243 11 | impassibilis, quemadmodum vivens, sapiens, bonus, beatus,
1244 25 | quia «iusti in perpetuum vivent» et «salus iustorum a domino».
1245 obG, 3| proferantur». Ut quid enim in vivente artificis anima vita sunt
1246 12 | es igitur ipsa vita qua vivis, et sapientia qua sapis,
1247 25 | immo «filii dei» et dii «vocabuntur» et erunt, et ubi erit filius
1248 obG, 4| qui novit, quid ea soleat voce significari, a quo scilicet
1249 1 | inveni» in intimis meis. Volebam ridere a gaudio mentis meae,
1250 Resp, 6| contra me dubium probare volentem, cui primum hoc sat erat,
1251 Pro | fugeret: tandem desperans volui cessare velut ab inquisitione
1252 9 | quia summe bonus hoc facere voluit, et mirum est cur summe
1253 18 | nobis perdidit, quod cum volumus quaerere nescimus, cum quaerimus
1254 25 | omnipotentes erunt suae voluntatis ut deus suae. Nam sicut
1255 25 | quaelibet non immunda sed munda voluptas: «torrente voluptatis suae
1256 25 | munda voluptas: «torrente voluptatis suae potabit eos» deus.~
1257 10 | X. Quomodo iuste puniat et
1258 11 | XI. Quomodo «universae viae
1259 12 | XII. Quod deus sit ipsa vita
1260 13 | XIII. Quomodo solus sit incircumscriptus
1261 14 | XIV. Quomodo et cur videtur
1262 19 | XIX. Quod non sit in loco aut
1263 15 | XV. Quod maior sit quam cogitari
1264 16 | XVI. Quod haec sit «lux inaccessibilis,
1265 17 | XVII. Quod in deo sit harmonia,
1266 18 | XVIII. Quod in deo nec in aeternitate
1267 20 | XX. Quod sit ante et ultra
1268 21 | XXI. An hoc sit «saeculum saeculi»
1269 22 | XXII. Quod solus sit, quod est
1270 23 | XXIII. Quod hoc bonum sit pariter
1271 24 | XXIV. Coniectatio, quale et quantum
1272 25 | XXV. Quae et quanta bona sint
1273 26 | XXVI. An hoc sit «gaudium plenum»,