bold = Main text
Pars. Cap. grey = Comment text
1 lib1, 4 | infidelibus sufficere, cur deum ea quae dicimus pati voluisse
2 lib1, 4 | est necessitas quae probet deum ad ea quae praedicamus debuisse
3 lib1, 6 | reprehendant infideles quod dicimus deum morte sua nos redemisse
4 lib1, 6 | iudicaretur. Quippe quod dicitis deum taliter ostendisse quantum
5 lib1, 7 | illud quod dicere solemus, deum scilicet debuisse prius
6 lib1, 7 | vexationi iuste subiacere et deum hoc iuste permittere, et
7 lib1, 8 | BOSO:~Verum est, si constat deum id velle unde agitur. Nequaquam
8 lib1, 8 | Nequaquam enim acquiescent multi deum aliquid velle, si ratio
9 lib1, 8 | videtur repugnare rationi, cum deum ea voluisse fatemur quae
10 lib1, 8 | Christum Iesum dicimus verum deum et verum hominem, unam personam
11 lib1, 8 | Quapropter cum dicimus deum aliquid humile aut infirmum
12 lib1, 9 | sapientia et gratia apud deum (Luc. 2,52), non quia ita
13 lib1, 11| aufert deo quod suum est, et deum exhonorat; et hoc est «peccare».
14 lib1, 12| debiti solutione deceat deum peccatum dimittere.~ ~ANSELMUS:~
15 lib1, 12| ablati sibi honoris deceat deum peccatum dimittere.~BOSO:~
16 lib1, 12| est quod dicis.~ANSELMUS:~Deum vero non decet aliquid inordinatum
17 lib1, 12| ANSELMUS:~Non ergo decet deum peccatum sic impunitum dimittere.~
18 lib1, 12| quia similiter erit apud deum peccanti et non peccanti;
19 lib1, 12| esse mentiri; sed potius deum illum non esse. Nam nequaquam
20 lib1, 12| hoc vult, iustum est, quae deum velle non est inconveniens.
21 lib1, 12| Quapropter si non decet deum aliquid iniuste aut inordinate
22 lib1, 12| ANSELMUS:~Vide adhuc cur deum hoc facere non deceat. ~
23 lib1, 13| Puto ergo quia non dices deum debere tolerare quo nihil
24 lib1, 14| repugnare videtur.~ANSELMUS:~Deum impossibile est honorem
25 lib1, 15| Quae cum vult quod debet, deum honorat; non quia illi aliquid
26 lib1, 15| vero non vult quod debet, deum, quantum ad illam pertinet,
27 lib1, 15| ANSELMUS:~Palam igitur est quia deum, quantum in ipso est, nullus
28 lib1, 16| taedeat audire.~ANSELMUS:~Deum constat proposuisse, ut
29 lib1, 18| quae infirmior erat, quasi deum excusaret atque diabolum
30 lib1, 18| ipsa caderet, multo magis deum defenderet contra diabolum
31 lib1, 18| Deinde qua audacia dicemus deum non velle aut non posse
32 lib1, 18| in omni gente qui timet deum et operatur iustitiam, acceptus
33 lib1, 18| differendum. Unde colligi potest deum ab initio proposuisse, ut
34 lib1, 18| quatenus et minor quae deum non sentiret natura ante
35 lib1, 18| possumus - ut puto - dicere deum constituisse terminos populorum
36 lib1, 19| satisfactione.~ ~ANSELMUS:~Constat deum proposuisse, ut de hominibus
37 lib1, 19| ANSELMUS:~Non ergo decet deum hominem peccantem sine satisfactione
38 lib1, 19| eum paenituisse; quae in deum cadere nequeunt.~ANSELMUS:~
39 lib1, 19| 12), et omnis gens orat deum quem credit, ut dimittat
40 lib1, 20| deo?~BOSO:~An non honoro deum, quando propter timorem
41 lib1, 22| positus est pro deo inter deum et diabolum, ut vinceret
42 lib1, 22| nisi prius honoraverit deum vincendo diabolum, sicut
43 lib1, 24| Quapropter quemadmodum deum sibi esse contrarium, ita
44 lib1, 24| rationem accipe. Misericordem deum esse non nego qui homines
45 lib1, 25| Aut qua fronte asseremus deum in misericordia divitem (
46 lib2, 5 | eius licentiam sibi propter deum abnegavit, nec sancte vivere
47 lib2, 5 | aliquid; et cum dicimus deum aliquid facere quasi necessitate
48 lib2, 6 | maius quam omne quod praeter deum est.~BOSO:~Ita constat.~
49 lib2, 7 | eundem ipsum esse perfectum deum et perfectum hominem~ ~ANSELMUS:~
50 lib2, 7 | eundem ipsum esse perfectum deum et perfectum hominem, qui
51 lib2, 8 | Adae et de virgine femina deum oporteat assumere hominem.~ ~
52 lib2, 9 | aliis: necesse est verbum deum et hominem in unam convenire
53 lib2, 10| debebitur? Solemus namque dicere deum idcirco fecisse angelum
54 lib2, 11| victus est a diabolo ut deum peccando exhonoraret, ut
55 lib2, 15| quia ignoranter factum est. Deum enim occidere nullus homo
56 lib2, 15| invenimus Christum, quem deum et hominem: confitemur et
57 lib2, 16| Postquam constat hominem illum deum et peccatorum esse reconciliatorem,
58 lib2, 16| fecit. Quantum etiam est deum et hominem sic in unum convenire,
59 lib2, 16| probata sunt. Cum enim constat deum hominem fieri oportere,
60 lib2, 17| sed potestas. Nec dicimus deum necessitate facere aliquid,
61 lib2, 17| dicimus quia necesse est deum semper verum dicere, et
62 lib2, 19| impossibilitatem; quia et necesse est deum reddere quod debet, et non
63 lib2, 19| vinceret, et qui per peccatum deum offenderat, per iustitiam
64 lib2, 22| intelligo. Cum enim sic probes deum fieri hominem ex necessitate,
|