Pars. Cap.
1 lib1, 1 | permittis, ut qui potest melius dicat, sic nulli praestituis,
2 lib1, 2 | videtur, donec deus mihi melius aliquo modo revelet. Quod
3 lib1, 13| Si deo nihil maius aut melius, nihil iustius quam honorem
4 lib1, 16| nescit deus in quo numero melius eam deceat constitui, quod
5 lib1, 18| mundi molem corpoream in melius renovandam, nec hoc futurum
6 lib1, 18| maioris perfectione mutata in melius suo quodam modo quasi congratularetur;
7 lib1, 18| corpoream mundi naturam in melius mutaret; aut si perfecta
8 lib1, 18| videtur, donec deus mihi melius aliquo modo revelet. Certus
9 lib1, 19| Quomodo hoc possum? Nam nonne melius esset satis, ut margaritam
10 lib2, 18| debebat. Sed nemo negabit melius illum fecisse, quando hoc
11 lib2, 18| non debuisse tacere quod melius esse et quod magis deo placere
12 lib2, 18| quod fecit, id est quod melius esse et magis placere deo
13 lib2, 18| utrumque, ut licet alterum sit melius, neutrum tamen exigatur
14 lib2, 18| determinate, sed sive faciat quod melius est, sive alterum, debere
15 lib2, 18| facit; et si facit quod melius est, praemium habeat, quia
16 lib2, 18| creaturam debere deo quod melius scit et potest: si intelligis
|