bold = Main text
Pars. Cap. grey = Comment text
1 comm | temporibus ullum illis parem in veritatis contemplatione
2 comm | arbitror, si fide stabilitus in rationis eius indagine se
3 comm | nequeat exhauriri; et dominus in ecclesia sua, cum qua se
4 comm | speciem intellectum quem in hac vita capimus esse medium
5 comm | URBANE, quem dei providentia in sua ecclesia summum constituit
6 praef | inseruissem et addidissem, si in quiete et congruo spatio
7 praef | illud mihi edere licuisset. In magna enim cordis tribulatione,
8 praef | passus sim novit deus, illud in Anglia rogatus incepi et
9 praef | Anglia rogatus incepi et in Capuana provincia peregrinus
10 praef | Cur deus homo nominavi et in duos libellos distinxi. ~ ~
11 praef | hominem salvari sine illo. ~ ~In secundo autem libro similiter
12 praef | beata totus homo, id est in corpore et anima, fruereter;
13 praef | praefigant postulo; quatenus in cuiuscumque manus venerit,
14 praef | cuiuscumque manus venerit, quasi in eius fronte aspiciat, si
15 praef | fronte aspiciat, si quid in toto corpore sit quod non
16 lib1, 1 | poscenti se rationem de ea quae in nobis est spe» (1 Petr.
17 lib1, 1 | obicere, et fideles multi in corde versare: qua scilicet
18 lib1, 1 | tractari postulant, et licet in quaerendo valde videatur
19 lib1, 1 | valde videatur difficilis, in solvendo tamen omnibus est
20 lib1, 1 | postquam confirmati sumus in fide, non studemus quod
21 lib1, 1 | reminisci quia saepe contingit in colloquendo de aliqua quaestione,
22 lib1, 1 | et quod plus dicendum est in aliud tempus differamus. ~
23 lib1, 3 | contumeliam, cum eum asserimus in uterum mulieris descendisse,
24 lib1, 3 | tantis et tam debitis malis in quibus eramus, ad tanta
25 lib1, 3 | hominis inoboedientiam mors in humanum genus intraverat,
26 lib1, 4 | pingit. Nemo enim pingit in aqua vel in aere, quia nulla
27 lib1, 4 | enim pingit in aqua vel in aere, quia nulla ibi manent
28 lib1, 5 | nullatenus restauratus esset in illam dignitatem, quam habiturus
29 lib1, 6 | hanc redemptionem vocamus. In qua namque - aiunt nobis -
30 lib1, 6 | aiunt nobis - captione, aut in quo carcere aut in cuius
31 lib1, 6 | aut in quo carcere aut in cuius potestate tenebamini,
32 lib1, 6 | enim haec quae obtenditis, in eius voluntate consistunt.
33 lib1, 6 | eadem peccata privatur. Nam in cuius potestate est infernus
34 lib1, 7 | fortitudinem, ut cum diabolus eum, in quo nulla mortis erat causa
35 lib1, 7 | aut alterius quam dei, aut in alia quam in dei potestate
36 lib1, 7 | quam dei, aut in alia quam in dei potestate maneret, forsitan
37 lib1, 7 | agere deus cum suo, de suo, in suo, nisi ut servum suum
38 lib1, 7 | aliquam opinantur habere in possidendo hominem iustitiam,
39 lib1, 7 | posse diaboli iustitiam in hominis vexatione credere
40 lib1, 7 | credere debemus. Denique sicut in bono angelo nulla omnino
41 lib1, 7 | omnino est iniustitia, ita in malo nulla penitus est iustitia.
42 lib1, 7 | iustitia. Nihil igitur erat in diabolo, cur deus contra
43 lib1, 8 | celsitudine humiliari, nec in eo quod facere vult laborare.
44 lib1, 8 | verum hominem, unam personam in duabus naturis et duas naturas
45 lib1, 8 | naturis et duas naturas in una persona. Quapropter
46 lib1, 8 | esse personam. Non ergo in incarnatione dei ulla eius
47 lib1, 8 | pater filium suum dilectum in quo sibi bene complacuit (
48 lib1, 8 | voluntas tua (ib. 26,42). In his omnibus plus videtur
49 lib1, 9 | illi mors, quia perstitit in oboedientia, et hanc sustinuit.
50 lib1, 9 | coegit deus Christum mori, in quo nullum fuit peccatum;
51 lib1, 9 | oboedientiam servandi iustitiam, in qua tam fortiter perseveravit,
52 lib1, 9 | David dixit: de torrente in via bibit, propterea exaltavit
53 lib1, 9 | haec exaltatio non nisi in retributionem huius oboedientiae
54 lib1, 9 | liberavit eum. Nam multa in sacra scriptura huiusmodi
55 lib1, 10| voluntatem, affirmatur. In quo tractu vel impulsu nulla
56 lib1, 10| fieri non potuit.~BOSO:~In hoc adhuc versamur, qualiter
57 lib1, 10| ANSELMUS:~Quoniam accipis in hac quaestione personam
58 lib1, 10| vel minimum inconveniens in deo a nobis accipiatur,
59 lib1, 10| repugnat, reiciatur. Sicut enim in deo quamlibet parvum inconveniens
60 lib1, 10| necessitas.~BOSO:~Nihil in hac re accipio libentius,
61 lib1, 10| factum ad beatitudinem, quae in hac vita haberi non potest,
62 lib1, 10| BOSO:~Ita fiat, quia nihil in his impossibile aut inconveniens
63 lib1, 11| solvit quod rapuit, manet in culpa. Nec sufficit solummodo
64 lib1, 11| deo debet facere.~BOSO:~In his omnibus, quoniam rationem
65 lib1, 12| decet aliquid inordinatum in suo regno dimittere.~BOSO:~
66 lib1, 12| omnino dimittere peccantibus in nos (Mat. 6,12), videtur
67 lib1, 12| non decet.~ANSELMUS:~Nulla in hoc est repugnantia, quia
68 lib1, 12| velle mentiri voluntas, nisi in qua corrupta est veritas,
69 lib1, 13| nihil minus sit tolerandum in rerum ordine, quam ut creatura
70 lib1, 13| Nihil minus tolerandum in rerum ordine, quam ut creatura
71 lib1, 13| quam honorem illius servat in rerum dispositione summa
72 lib1, 14| voluntate fateri recusat. In quo considerandum quia,
73 lib1, 14| quod iam possidet, sed quod in eius potestate est ut habeat.
74 lib1, 14| pecuniam quam alii aufert in suam convertit utilitatem -,
75 lib1, 15| dispositioni subdit, et in rerum universitate ordinem
76 lib1, 15| pulchritudinem, quantum in ipsa est, servat. Cum vero
77 lib1, 15| pulchritudinem, quantum in se est, perturbat, licet
78 lib1, 15| perverse vult aut agit, in universitatis praefatae
79 lib1, 15| multis modis bona facit, in eadem universitate suum
80 lib1, 15| nititur, non adderet, fieret in ipsa universitate quam deus
81 lib1, 15| pulchritudine deformitas, et deus in sua dispositione videretur
82 lib1, 15| igitur est quia deum, quantum in ipso est, nullus potest
83 lib1, 15| exhonorare; sed quantum in se est, hoc aliquis facere
84 lib1, 16| vel est vel futura est, in quodam rationabili et perfecto
85 lib1, 16| dubitandum. Aut enim nescit deus in quo numero melius eam deceat
86 lib1, 16| falsum est; aut si scit, in eo illam constituet, quem
87 lib1, 16| necessitate numerus eorum, aut in imperfecto remanebit numero
88 lib1, 16| rationalis natura, quae in numero perfecto praescita
89 lib1, 17| laudabiles sunt, si stant in veritate: et qui nullam
90 lib1, 17| ex hac ratione quia non in minori numero erunt homines
91 lib1, 18| illorum caderent, erant in illo perfecto de quo diximus
92 lib1, 18| autem ille numerus non erat in illis omnibus angelis, complendum
93 lib1, 18| angeli prius facti sint in numero perfecto, an non?~
94 lib1, 18| sicut quidam intelligunt in Genesi, non video posse
95 lib1, 18| quod angeli prius fuerint in numero perfecto, et postea
96 lib1, 18| potest esse quod non fuerint in numero perfecto, quia differebat
97 lib1, 18| facta est, et dies illi in quibus Moyses istum mundum
98 lib1, 18| sicut videmus istos dies in quibus vivimus: intelligere
99 lib1, 18| quomodo facti sint angeli in illo integro numero. Quippe
100 lib1, 18| erant, aut plures essent in illa caelesti civitate,
101 lib1, 18| angeli et duo primi homines in numero imperfecto fuisse,
102 lib1, 18| valde infirmior et mortalis in electis de tanta infirmitate
103 lib1, 18| potius mihi videtur quia in angelis non fuit ille perfectus
104 lib1, 18| quoniam legitur: qui vivit in aeternum, creavit omnia
105 lib1, 18| tantum est intelligenda in numero individuorum quantum
106 lib1, 18| numero individuorum quantum in numero naturarum, necesse
107 lib1, 18| perisset, homines tamen in caelesti civitate suum locum
108 lib1, 18| habuissent. Sequitur itaque quia in angelis, antequam quidam
109 lib1, 18| angelos non esse factos in perfecto numero existimat.~
110 lib1, 18| illam. ~ANSELMUS:~Si angeli in illo numero perfecto facti
111 lib1, 18| dicemus angelos qui ceciderunt in hominibus restauratos, si
112 lib1, 18| BOSO:~Nonne similiter est in gentibus quae ad fidem vocatae
113 lib1, 18| gentes tamen vocarentur, quia in omni gente qui timet deum
114 lib1, 18| cum impossibile sit ullum in illa civitate futurum inconveniens:
115 lib1, 18| ut angeli non sint facti in illo perfecto numero, et
116 lib1, 18| hanc mundi molem corpoream in melius renovandam, nec hoc
117 lib1, 18| nequaquam perficeretur, et in maioris perfectione mutata
118 lib1, 18| maioris perfectione mutata in melius suo quodam modo quasi
119 lib1, 18| Quatenus quod voluntas in rationali natura sponte
120 lib1, 18| exhiberet. Solemus namque in maiorum nostrorum exaltatione
121 lib1, 18| exaltatione congaudere, ut cum in nataliciis sanctorum festiva
122 lib1, 18| numero, ipsi quoque homines in corporum - ut ita dicam -
123 lib1, 18| transmutarentur. Habebant enim in paradiso quandam immortalitatem,
124 lib1, 18| civitas non erat completa in numero angelorum ante maiorum
125 lib1, 18| corpoream mundi naturam in melius mutaret; aut si perfecta
126 lib1, 18| mutaret; aut si perfecta erat in numero, non erat perfecta
127 lib1, 18| numero, non erat perfecta in confirmatione, et differenda
128 lib1, 18| confirmatio, etiam si nullus in ea peccasset, usque ad eandem
129 lib1, 18| renovationem illam non erunt, in ipso initio, antequam appareret
130 lib1, 18| quia angeli non ita fuerunt in numero perfecto, ut eorum
131 lib1, 18| videtur, praesertim cum illam in aliquibus tam cito perfecerit,
132 lib1, 18| cum intelligi possit quia in primis hominibus, quando
133 lib1, 18| peccassent, sicut fecit in perseverantibus angelis.
134 lib1, 18| numerus de illis assumendus: in illa tamen iustitia in qua
135 lib1, 18| in illa tamen iustitia in qua erant videtur quia,
136 lib1, 18| infirmati sunt, ut quantum in ipsis est, sine peccato
137 lib1, 18| iniustitiam ad alligandum in servitute hominem in prima
138 lib1, 18| alligandum in servitute hominem in prima suasione sibi consentientem,
139 lib1, 18| iustitia ad confirmandum eum in libertate sibi in eadem
140 lib1, 18| confirmandum eum in libertate sibi in eadem prima tentatione adhaerentem?
141 lib1, 18| humana natura tota erat in primis parentibus, tota
142 lib1, 18| primis parentibus, tota in illis victa est ut peccaret -
143 lib1, 18| peccato Adae secernere -: ita in eisdem tota vicisset, si
144 lib1, 18| Restat ergo ut non completa in illo primo angelorum numero
145 lib1, 18| volo si cognovero. Sed si in illis rebus de quibus diversa
146 lib1, 18| periculum -; si, inquam, in huiusmodi rebus sic exponimus
147 lib1, 18| numerum angelorum dei, quod in alia translatione legitur:
148 lib1, 18| hominum, aut tam diu erunt in hoc saeculo populi, donec
149 lib1, 18| illis angelorum promittitur in caelo, et quia omnes iuste
150 lib1, 18| erunt populi et erit hominum in hoc mundo procreatio, donec
151 lib1, 18| hominum generatio, quae fit in hac vita.~ ~At si per angelos
152 lib1, 18| est, tam diu erunt populi in hoc saeculo, donec numerus
153 lib1, 18| videntur ostendere non fuisse in angelis, priusquam quidam
154 lib1, 19| ergo oportet esse homines in illa civitate superna qui
155 lib1, 19| superna qui pro angelis in illam assumentur, quales
156 lib1, 19| ratio.~ ~A Considera etiam in solo homine, sine hoc quia
157 lib1, 19| Ponamus divitem aliquem in manu tenere margaritam pretiosam,
158 lib1, 19| et eam disponat recondere in thesaurum suum, ubi sint
159 lib1, 19| invido excuti de manu sua in caenum, cum prohibere possit,
160 lib1, 19| sumens pollutam et non lotam in aliquem suum mundum et carum
161 lib1, 19| sociandum sine peccato quasi in manu sua tenebat in paradiso
162 lib1, 19| quasi in manu sua tenebat in paradiso et permisit, ut
163 lib1, 19| accensus invidia diabolus eum in lutum peccati quamvis consentientem
164 lib1, 19| talem semper mansurum saltem in paradisum, de quo eiectus
165 lib1, 19| propositi eum paenituisse; quae in deum cadere nequeunt.~ANSELMUS:~
166 lib1, 20| nihil relinquit inordinatum in regno suo. Sed hoc est praestitutum
167 lib1, 20| inconveniens impossibile est in deo.~ANSELMUS:~Dic ergo:
168 lib1, 20| oboedientiam.~ANSELMUS:~Quid in omnibus his das deo?~BOSO:~
169 lib1, 20| propter timorem eius et amorem in cordis contritione laetitiam
170 lib1, 20| laetitiam temporalem abicio, in abstinentiis et laboribus
171 lib1, 20| quietem huius vitae calco, in dando et dimittendo quae
172 lib1, 20| dimittendo quae mea sunt largior, in oboedientia me ipsum illi
173 lib1, 20| Tantus namque debet esse in hac mortali vita amor, et -
174 lib1, 20| utrum habiturus sis an non in tanto es periculo, non doles.
175 lib1, 20| illum superbe praesumis. In oboedientia vero quid das
176 lib1, 20| debes?~BOSO:~Nihil iam audeo in omnibus his dicere me dare
177 lib1, 20| autem ad fidem meam recurro: in fide Christiana, quae per
178 lib1, 20| antequam veniret, aut credunt in eum postquam venit. Sed
179 lib1, 20| procedamus.~BOSO:~Quamvis me in angustias quasdam ducas,
180 lib1, 21| quia audio te hoc ponere in quaestionem, putarem me
181 lib1, 21| ANSELMUS:~Si videres te in conspectu dei, et aliquis
182 lib1, 21| aspicias»: quaere tu ipse in corde tuo quid sit in omnibus
183 lib1, 21| ipse in corde tuo quid sit in omnibus quae sunt, pro quo
184 lib1, 21| hoc debeam, nisi forte sim in ea necessitate positus,
185 lib1, 21| quidquid deus non est perire et in nihilum redigi, aut te facere
186 lib1, 21| facimus, quoniam semper sumus in conspectu eius, et semper
187 lib1, 22| BOSO:~Dic. ~ANSELMUS:~Homo in paradiso sine peccato factus
188 lib1, 22| diaboli, cum ille infirmior in terra non peccaret eodem
189 lib1, 22| suadente, qui fortior peccavit in caelo nullo suadente. Et
190 lib1, 22| peccati concipitur et nascitur in peccato (cf. Ps. 50,7).~
191 lib1, 23| negari.~ANSELMUS:~Intende in districtam iustitiam, et
192 lib1, 24| ANSELMUS:~Forsitan si nulla est in illo causa impotentiae,
193 lib1, 24| excusari potest. Sed si in ipsa impotentia culpa est:
194 lib1, 24| praecipiat illi ne se deiciat in foveam quam illi monstrat,
195 lib1, 24| monitionem domini sui sponte se in monstratam mittat foveam,
196 lib1, 24| et sua culpa deiecit se in hanc impotentiam, ut nec
197 lib1, 24| illam potestatem et devenit in hanc impotentiam. Idem enim
198 lib1, 24| beatitudo est sufficientia in qua nulla est indigentia,
199 lib1, 24| sic nulli convenit, nisi in quo ita pura est iustitia,
200 lib1, 24| pura est iustitia, ut nulla in eo sit iniustitia.~BOSO:~
201 lib1, 25| qua fronte asseremus deum in misericordia divitem (cf.
202 lib1, 25| horrent, credant nobiscum in Christum, ut possint salvari.~
203 lib1, 25| ostendere -, aut indubitanter in illa esse credenda est.
204 lib1, 25| veraciter esse colligitur, id in nullam deduci debet dubitationem,
205 lib1, 25| quandoquidem incepi, non in me sed in deo confidens,
206 lib1, 25| quandoquidem incepi, non in me sed in deo confidens, et faciam
207 lib2, 1 | istam discernendi, quia in vanum discerneret, si secundum
208 lib2, 3 | eodem quod gerebat corpore in incorruptibilitatem transmutandus
209 lib2, 3 | cum restaurabitur, cum suo in quo vivit in hac vita corpore
210 lib2, 3 | restaurabitur, cum suo in quo vivit in hac vita corpore restauretur.~
211 lib2, 3 | hoc fieri oportet de illis in quibus humanum genus restaurabitur,
212 lib2, 3 | sicut homo, si perseverasset in iustitia, totus, id est
213 lib2, 3 | esset, ita si perseverat in iniustitia, totus similiter
214 lib2, 4 | natura quod incepit, aut in vanum fecit tam sublimem
215 lib2, 7 | natura et humana non possunt in invicem mutari, ut divina
216 lib2, 7 | si fieri posset ut altera in alteram converteretur, aut
217 lib2, 7 | aut conversione alterius in alteram, aut corruptiva
218 lib2, 7 | corruptiva commixtione utriusque in tertiam, quia haec fieri
219 lib2, 7 | naturas integras conveniri in unam personam - quemadmodum
220 lib2, 7 | anima rationalis conveniunt in unum hominem -, quoniam
221 lib2, 8 | de Adam et Eva peccatum in omnes homines propagatum
222 lib2, 8 | relevetur. Nam per quemcumque in statum suum restituatur:
223 lib2, 8 | humanam naturam primitus fecit in solo Adam, nec feminam,
224 lib2, 8 | sit de eodem genere: non in illam dignitatem, quam habiturum
225 lib2, 9 | verbum solum et hominem in unam convenire personam.~ ~ ~
226 lib2, 9 | Nunc quoque quaerendum est in qua persona deus, qui est
227 lib2, 9 | eundemque hominem assumere in unitatem personae. Quare
228 lib2, 9 | unitatem personae. Quare in una tantum persona hoc fieri
229 lib2, 9 | personae dei et hominis, et in qua persona dei hoc magis
230 lib2, 9 | hoc magis fieri oporteat, in epistola De incarnatione
231 lib2, 9 | incarnetur, erunt duo filii in trinitate, filius scilicet
232 lib2, 9 | filius erit virginis; et erit in personis, quae semper aequales
233 lib2, 9 | incarnatus, erunt duo nepotes in trinitate, quia pater erit
234 lib2, 9 | inconvenientia sunt, nec in incarnatione verbi contingunt.
235 lib2, 9 | divinam et humanam naturam in unam convenire personam,
236 lib2, 9 | personam, nec hoc fieri possit in pluribus personis dei, et
237 lib2, 9 | convenientius fieri pateat in persona verbi quam in aliis:
238 lib2, 9 | pateat in persona verbi quam in aliis: necesse est verbum
239 lib2, 9 | est verbum deum et hominem in unam convenire personam.~
240 lib2, 10| mortem pati non debebit, in quo peccatum esse non poterit,
241 lib2, 10| poterit, quia deus erit.~BOSO:~In hoc volo te aliquantum morari.
242 lib2, 10| sive non posse peccare, in utroque mihi non parva nascitur
243 lib2, 10| habent quod peccare nequeunt; in quo aliquatenus similes
244 lib2, 11| verus; et quando mortales in incorruptibilitatem resurgent,
245 lib2, 11| idcirco mortale ponitur in hominis definitione a philosophis,
246 lib2, 11| BOSO:~Verum est.~ANSELMUS:~In ipso igitur inveniendum
247 lib2, 11| namque non erit peccatum in illo, non debebit mori,
248 lib2, 11| et clarius per se patent in eius vita et operibus, quam
249 lib2, 11| conversaretur (Bar. 3,38) et in ipsa conversatione, cum
250 lib2, 13| ignorantiam non habeat.~ ~Verum in hac similitudine, quam habere
251 lib2, 13| Illa hominis assumptio in unitatem personae dei non
252 lib2, 13| fiet, et ideo non assumet in homine quod nullo modo utile,
253 lib2, 13| scientiam, quamvis eam publice in hominum conversatione non
254 lib2, 13| non ostendat.~BOSO:~Hoc in maiori aetate ita videtur,
255 lib2, 13| videtur, sicut dicis; sed in infantia sicut non erit
256 lib2, 13| erit tempus congruum, ut in illo appareat sapientia,
257 lib2, 13| mala voluntas, quae numquam in illo erit, ab effectu restringitur.
258 lib2, 13| sapientia.~BOSO:~Quamvis hoc in Christo semper fuisse non
259 lib2, 14| servari quin redigantur in nihilum, nisi faciat aliquis
260 lib2, 14| plus horreat unum peccatum in laesione huius hominis,
261 lib2, 14| BOSO:~Quoniam peccatum quod in persona eius fit, incomparabiliter
262 lib2, 14| aliquis patitur quasdam in sua persona molestias, ne
263 lib2, 14| molestias, ne maiores patiatur in rebus suis?~BOSO:~Quia deus
264 lib2, 14| BOSO:~Immo plus potest in infinitum.~ANSELMUS:~Vides
265 lib2, 15| occiderunt ignoranter, non in illud infinitum peccatum,
266 lib2, 15| fieri videtur infidelibus in fide Christiana, hoc mihi
267 lib2, 15| possit aperias; non ut me in fide confirmes, sed ut confirmatum
268 lib2, 16| ipsa unde assumptus est, in iniquitatibus, concepta
269 lib2, 16| iniquitatibus, concepta est, et in peccatis concepit eam mater
270 lib2, 16| nata est, quoniam et ipsa in Adam peccavit, in quo omnes
271 lib2, 16| et ipsa in Adam peccavit, in quo omnes peccaverunt (Rom.
272 lib2, 16| veneratione tolerare aliquid esse in secretis tantae rei quod
273 lib2, 16| enim horum fieri posset, si in nihilum redactus esset.
274 lib2, 16| est deum et hominem sic in unum convenire, ut servata
275 lib2, 16| quia nullus homo potest in hac vita tantum secretum
276 lib2, 16| enim persuadebis altiores in hac re rationes latere,
277 lib2, 16| monstraveris, quam si te nullam in ea rationem intelligere
278 lib2, 16| Christus fecit, tanta fuit vis in eius morte, ut etiam in
279 lib2, 16| in eius morte, ut etiam in absentes vel loco vel tempore
280 lib2, 16| fuisset, ut nullus esset in illo ex humano genere ad
281 lib2, 16| extitisse. Nam aliquatenus in vanum esse viderentur, quamdiu
282 lib2, 16| mundati sunt a peccatis, et in eius ipsa munditia de illa
283 lib2, 16| considerasses, hanc quaestionem in illis, ut puto, solutam
284 lib2, 16| mentiri potuerit, monstravimus in mentiendo duas esse potestates,
285 lib2, 16| ANSELMUS:~Similiter est in servando vitam potestas
286 lib2, 16| Non omnino similes fuerunt in illo istae potestates, mentiendi
287 lib2, 16| velle mori, utrumque videtur in illo necessitate fuisse.~
288 lib2, 16| ANSELMUS:~Nimis haeres in nihilo, et ut dici solet,
289 lib2, 16| dici solet, quaeris nodum in scirpo.~BOSO:~An es oblitus
290 lib2, 16| excusationibus tuis obiecerim in huius disputationis nostrae
291 lib2, 16| quatenus mihi et illis etiam in puerilibus quaestionibus,
292 lib2, 17| XVII – Quod in deo non sit necessitas vel
293 lib2, 17| futurum, non tamen ulla est in eo faciendi necessitas aut
294 lib2, 17| impossibilitas, quoniam sola in eo operatur voluntas. Quotiens
295 lib2, 17| non posse, nulla negatur in illo potestas, sed insuperabilis
296 lib2, 17| res aliqua posse, non quia in illa, sed quoniam in alia
297 lib2, 17| quia in illa, sed quoniam in alia re est potestas; et
298 lib2, 17| et non posse, non quoniam in illa, sed quia in alia re
299 lib2, 17| quoniam in illa, sed quia in alia re est impotentia.
300 lib2, 17| facere aliquid, eo quod in illo sit ulla necessitas,
301 lib2, 17| necessitas, sed quoniam est in alio, sicut dixi de impotentia,
302 lib2, 17| necesse esse aut non esse in deo, non intelligitur quod
303 lib2, 17| non intelligitur quod sit in illo necessitas aut cogens
304 lib2, 17| prohibens, sed significatur quia in omnibus aliis rebus est
305 lib2, 17| aliud nisi quia tanta est in illo constantia servandi
306 lib2, 17| natus est: non significatur in illo ulla impotentia servandi
307 lib2, 17| fecit ad hoc hominem, ut in eadem voluntate perseverans
308 lib2, 17| voluntas -; si, inquam, ita est in homine, multo magis necessitas
309 lib2, 17| nequaquam nominandae sunt in deo, qui nihil nisi quod
310 lib2, 17| valet. Ad hoc enim valuit in Christo diversitas naturarum
311 lib2, 17| quomodo a primis parentibus in universum genus humanum
312 lib2, 17| diffundatur, et incidere in quasdam alias quaestiones
313 lib2, 18| tibi de quaestione, quam in principio proposuisti, propter
314 lib2, 18| ut deus hominem assumeret in unitatem personae, quatenus
315 lib2, 18| unitatem personae, quatenus qui in natura solvere debebat et
316 lib2, 18| debebat et non poterat, in persona esset qui posset.
317 lib2, 18| totius mundi debetur, et plus in infinitum. Restat ergo nunc
318 lib2, 18| putes quaerere, non tamen in promptu mihi est quid respondeam,
319 lib2, 18| aliquando dici, non quia sunt in rebus ubi dicuntur, sed
320 lib2, 18| dicuntur, sed quoniam sunt in alio: ita et «debere». Quippe
321 lib2, 18| praeesse, non quia ille in hoc aliquo modo sit debitor,
322 lib2, 18| personarum est. Ut tamen in eadem ipsa veritate manentes
323 lib2, 18| aptissime dicitur quia et in una persona totus deus,
324 lib2, 18| et filii immensa quaedam in cordibus audientium, cum
325 lib2, 19| illi nec alii redditur, in vanum filius tantam rem
326 lib2, 19| obligatos egestate tabescere in profundo miseriarum, ut
327 lib2, 21| impossibile. Aliter enim in dignitatem quam habituri
328 lib2, 21| quam acceperant, stetissent in veritate (cf. Io. 8,44),
329 lib2, 22| XXII – Quod in iis quae dicta sunt, veteris
330 lib2, 22| proposuimus solutionem, quidquid in novo veterique testamento
331 lib2, 22| confiteri, ita nihil quod in illis continetur verum esse
332 lib2, 22| debemus, qui est benedictus in saecula amen (Rom. 1,25).~
|