bold = Main text
Pars. Cap. grey = Comment text
1 lib1, 2 | tentabo pro mea possibilitate, deo adiuvante et vestris orationibus,
2 lib1, 3 | simplicitatem nostram infideles quia deo facimus iniuriam et contumeliam,
3 lib1, 3 | ut multa alia taceam quae deo non videntur convenire -
4 lib1, 3 | ANSELMUS:~Nos non facimus deo iniuriam ullam aut contumeliam,
5 lib1, 7 | impellebatur. Nam non hoc faciebat deo iubente, sed incomprehensibili
6 lib1, 9 | hoc illa per oboedientiam deo debet.~BOSO:~Sic fateri
7 lib1, 9 | oboedientiam debebat homo ille deo patri, et humanitas divinitati,
8 lib1, 9 | factam esse et ad hoc, ut deo fruendo beata esset, non
9 lib1, 9 | negas.~BOSO:~Non.~ANSELMUS:~Deo autem nequaquam existimabis
10 lib1, 9 | quis non habet a se, sed a deo, hoc non tam suum quam dei
11 lib1, 9 | iustam voluntatem, sed a deo. Non ergo venit Christus
12 lib1, 10| sponte servat voluntatem a deo acceptam.~ ~Aliis quoque
13 lib1, 10| inconveniens videtur esse deo hominem hoc modo salvasse,
14 lib1, 10| minimum inconveniens in deo a nobis accipiatur, et nulla
15 lib1, 10| reiciatur. Sicut enim in deo quamlibet parvum inconveniens
16 lib1, 10| impossibile aut inconveniens deo videtur.~ANSELMUS:~Necessaria
17 lib1, 11| et homo semper redderet deo quod debet, numquam peccaret. ~
18 lib1, 11| peccare quam non reddere deo debitum.~BOSO:~Quod est
19 lib1, 11| BOSO:~Quod est debitum quod deo debemus?~ANSELMUS:~Omnis
20 lib1, 11| quod debet angelus et homo deo, quod solvendo nullus peccat,
21 lib1, 11| totus honor, quem debemus deo et a nobis exigit deus.
22 lib1, 11| voluntas opera facit placita deo, cum potest operari; et
23 lib1, 11| Hunc honorem debitum qui deo non reddit, aufert deo quod
24 lib1, 11| qui deo non reddit, aufert deo quod suum est, et deum exhonorat;
25 lib1, 11| omnis qui peccat, honorem deo quem rapuit solvere; et
26 lib1, 11| satisfactio, quam omnis peccator deo debet facere.~BOSO:~In his
27 lib1, 12| peccanti et non peccanti; quod deo non convenit.~BOSO:~Non
28 lib1, 12| mensura retributionis a deo recompensetur.~BOSO:~Ita
29 lib1, 12| inconvenientia, ut iniustitiam deo similem faciat; quia sicut
30 lib1, 12| dicenda est quae aliquid deo indecens operatur. Quod
31 lib1, 12| peccantem qui non solvit deo quod abstulit impunitum
32 lib1, 13| ut creatura non reddat deo quod aufert.~BOSO:~Immo
33 lib1, 13| video.~ANSELMUS:~Item. Si deo nihil maius aut melius,
34 lib1, 14| homo debitam subiectionem deo sive non peccando sive quod
35 lib1, 15| sive rationabiliter servat, deo oboedire et eum honorare
36 lib1, 16| numero praescitam esse a deo, ita ut nec maiorem nec
37 lib1, 18| natura ante maiorem quae deo frui deberet, nequaquam
38 lib1, 18| dicemus quia legitur de deo: constituit terminos populorum
39 lib1, 19| aliquando peccavit nec umquam deo pro peccato satisfecit,
40 lib1, 19| Sed quid est quod dicimus deo: dimitte nobis debita nostra (
41 lib1, 19| expedit homini ut agat cum deo, quemadmodum par cum pari.
42 lib1, 20| inconveniens impossibile est in deo.~ANSELMUS:~Dic ergo: quid
43 lib1, 20| ANSELMUS:~Dic ergo: quid solves deo pro peccato tuo?~BOSO:~Paenitentiam,
44 lib1, 20| Quid in omnibus his das deo?~BOSO:~An non honoro deum,
45 lib1, 20| reddis aliquid quod debes deo, etiam si non peccasti,
46 lib1, 20| Omnia autem ista debes deo quae dicis. Tantus namque
47 lib1, 20| oboedientia vero quid das deo quod non debes, cui iubenti
48 lib1, 20| omnibus his dicere me dare deo quod non debeo.~ANSELMUS:~
49 lib1, 20| ANSELMUS:~Quid ergo solves deo pro peccato tuo?~BOSO:~Si
50 lib1, 22| Quam contumeliam fecit homo deo, cum se permisit vinci a
51 lib1, 22| difficile hominem reconciliari deo.~BOSO:~Nisi fides me consolaretur,
52 lib1, 22| factus quasi positus est pro deo inter deum et diabolum,
53 lib1, 22| calumnia huius contumeliae deo irrogatae, nisi prius honoraverit
54 lib1, 23| XXIII - Quid abstulit deo cum peccavit, quod reddere
55 lib1, 23| ANSELMUS:~Quid abstulit homo deo, cum vinci se permisit a
56 lib1, 23| ANSELMUS:~Nonne abstulit deo, quidquid de humana natura
57 lib1, 23| peccati homo satisfaciat deo, nisi id ipsam quod permittendo
58 lib1, 23| permittendo se vinci a diabolo deo abstulit, diabolum vincendo
59 lib1, 23| aut potest accipere homo a deo quod deus illi dare proposuit,
60 lib1, 23| proposuit, si non reddit deo totum quod illi abstulit;
61 lib1, 24| Quod quamdiu non reddit deo quod debet, non possit esse
62 lib1, 24| magis iniustus est, qui deo quod debet non reddit.~BOSO:~
63 lib1, 24| Quapropter impotentia reddendi deo quod debet, quae facit ut
64 lib1, 24| est homo, qui non reddit deo quod debet.~BOSO:~Nimis
65 lib1, 24| ANSELMUS:~Qui ergo non solvit deo quod debet, non poterit
66 lib1, 24| est, ut talis misericordia deo attribuatur. At si dimittit
67 lib1, 25| beatitudinem pervenire? Nam si deo inconveniens est hominem
68 lib1, 25| peccatorem hominem hoc debere deo pro peccato quod et reddere
69 lib1, 25| incepi, non in me sed in deo confidens, et faciam quod
70 lib2, 1 | ANSELMUS:~Rationalem naturam a deo factam esse iustam, ut illo
71 lib2, 1 | est, ut summo bono, id est deo, fruendo beata esset. Homo
72 lib2, 1 | factus est iustus ad hoc, ut deo fruendo beatus esset.~ ~
73 lib2, 5 | minus sed magis gratus est deo, quam si non vovisset; quoniam
74 lib2, 6 | nequit, nisi sit qui solvat deo pro peccato hominis aliquid
75 lib2, 6 | quoque qui de suo poterit deo dare aliquid, quod superet
76 lib2, 6 | quod superet omne quod sub deo est, maiorem esse necesse
77 lib2, 8 | nunc utrum assumenda sit a deo natura hominis de patre
78 lib2, 8 | tribus istis facilior est deo quam alii, ut eo modo potius
79 lib2, 9 | nativitatem habebit natus ex deo quam natus ex virgine. Item
80 lib2, 10| ANSELMUS:~Quid dicis de deo qui peccare non potest nec
81 lib2, 10| aliquatenus similes sunt deo, qui a se habet quidquid
82 lib2, 11| habere, quam quidquid sub deo est, quod sponte det et
83 lib2, 11| sponte det et non ex debito deo.~BOSO:~Ita est.~ANSELMUS:~
84 lib2, 11| Dare namque se non poterit deo aut aliquid de se, quasi
85 lib2, 11| se ipsum ad oboediendum deo, ut perseveranter servando
86 lib2, 11| debet hanc oboedientiam deo.~BOSO:~Hoc negari nequit.~
87 lib2, 11| oportet, ut det se ipsum deo aut aliquid de se.~BOSO:~
88 lib2, 11| quatenus, qui se sic abstulit deo peccando, ut se plus auferre
89 lib2, 11| auferre non posset, sic se det deo satisfaciendo, ut magis
90 lib2, 11| ipsum potest homo dare magis deo, quam cum se morti tradit
91 lib2, 13| ANSELMUS:~Quid dubitas de deo utrum sit omnia sciens?~
92 lib2, 13| quo ille homo erit, plenus deo semper ut se ipso erit.
93 lib2, 15| morte sua homines peccatores deo reconciliet. Aperte igitur
94 lib2, 16| Aequaliter enim utrumque deo facile est; sed homo antequam
95 lib2, 16| ostendere, gratias agamus deo. Si vero non potero, sufficiant
96 lib2, 17| XVII – Quod in deo non sit necessitas vel impossibilitas;
97 lib2, 17| recte dicitur impossibile deo esse, ut faciat quod praeteritum
98 lib2, 17| necesse esse aut non esse in deo, non intelligitur quod sit
99 lib2, 17| facere contra hoc quod de deo dicitur. Nam cum dicimus
100 lib2, 17| nequaquam nominandae sunt in deo, qui nihil nisi quod vult
101 lib2, 17| tu aliquando auxiliante deo illam aliam rationem, quam
102 lib2, 18| Quomodo vita Christi solvatur deo pro peccatis hominum; et
103 lib2, 18| nisi solveret homo quod deo pro peccato debebat. Quod
104 lib2, 18| ostendere quomodo illa solvatur deo pro peccatis hominum.~ANSELMUS:~
105 lib2, 18| tale quid sponte dedisse deo ad honorem illius, cui quidquid
106 lib2, 18| possunt, a iustitia quam deo debent declinent, quod minime
107 lib2, 18| homo moriendo praeter illum deo dedit quod aliquando necessitate
108 lib2, 18| est, pro se ipso reddere deo cum ratio postulat non dubitet,
109 lib2, 18| dedit, et magis hoc placere deo, quam si non hoc fecisset,
110 lib2, 18| melius esse et quod magis deo placere intellexit. Quomodo
111 lib2, 18| asseremus eum non debuisse deo quod fecit, id est quod
112 lib2, 18| melius esse et magis placere deo cognovit, praesertim cum
113 lib2, 18| praesertim cum creatura debeat deo totum quod est et quod scit
114 lib2, 18| spontaneo munere quod offert deo praemium exspectat. Cum
115 lib2, 18| ergo dicis creaturam debere deo quod melius scit et potest:
116 lib2, 19| tantum donum sponte dat deo, sine retributione debere
117 lib2, 19| impotens si non posset; quae a deo aliena sunt. ~ANSELMUS:~
118 lib2, 19| solidam veritatem, quam deo adiuvante aliquatenus perspeximus,
119 lib2, 19| ab illo exigebatur, hoc deo debebat non diabolo.~ ~
120 lib2, 21| posset, per cuius iustitiam deo restitueretur quod per peccatum
121 lib2, 21| et qui per suam iustitiam deo reparet quod aliorum peccata
122 lib2, 22| rationabiliter invenisse existimamus, deo non nobis attribuere debemus,
|