VI - Quod satisfactionem per quam salvatur homo, non possit facere nisi deus-homo.

ANSELMUS:

Hoc autem fieri nequit, nisi sit qui solvat deo pro peccato hominis aliquid maius quam omne quod praeter deum est.

BOSO:

Ita constat.

ANSELMUS:

Illum quoque qui de suo poterit deo dare aliquid, quod superet omne quod sub deo est, maiorem esse necesse est quam omne quod non est deus.

BOSO:

Nequeo negare.

ANSELMUS:

Nihil autem est supra omne quod deus non est, nisi deus.

BOSO:

Verum est.

ANSELMUS:

Non ergo potest hanc satisfactionem facere nisi deus.

BOSO:

Sic sequitur.

ANSELMUS:

Sed nec facere illam debet nisi homo. Alioquin non satisfacit homo.

BOSO:

Non videtur aliquid iustius.

ANSELMUS:

Si ergo, sicut constat, necesse est ut de hominibus perficiatur illa superna civitas, nec hoc esse valet, nisi fiat praedicta satisfactio, quam nec potest facere nisi deus nec debet nisi homo: necesse est ut eam faciat deus- homo.

BOSO:

Benedictus deus (Ps. 65,20; et passim), iam magnum quiddam invenimus de hoc quod quaerimus. Prosequere igitur, ut incepisti. Spero enim quia deus nos adiuvabit.