Cap. Num.
1 12, 14 | requisitus fuisset dies vel hora qua sancta anima beati Geminiani
2 12, 17 | Et illa: «Vade, quia qua hora ieris pontifex cumfestim
3 18, 26 | corpus iacens, quasi ipsa hora sepultus fuisset, longam
4 21, 38 | obtenebrescit dies, deficit hora. Tamen qui curiosius me
5 26, 68 | cernimus. Nescimus, qua die vel hora iturus est; sic et omnia
6 26, 68 | veritas, eveniunt, dies vel hora abscondita est nobis. Sed
7 27, 79 | praelium 8 Kal. Augusti, hora diei tertia die 2. feria,
8 27, 79 | exinde territi sunt multi. ~Hora est iam claudendi hanc lectionem,
9 29, 96 | Nisi veneris illa et illa hora in tali abdito loco, non
10 29, 96 | verba haec retulit regina. Hora autem facta tenebrosa, induit
11 29, 96 | levi voce dixit ad eum: «Hora est iam, revertar ad dominam
12 29, 96 | inter eos adcrevit pene hora una. ~Cumque molesta ei
13 29, 96 | Volens nolens bibit, et ea hora mortui sunt. ~Tunc a Longinus
14 32, 104| accipientes Spiritum sanctum in hora ordinationis sicut et ipsi
15 32, 104| euangelium dicit: «Quia qua hora nescitis Dominus vester
16 32, 104| in die qua non sperat et hora quam nescit, et dividit
17 33, 105| quomodo accipiter aves. Hora egressionis animae nihil
18 35, 113| 113. In hora autem mortis suae vocavit
19 37, 121| Sustinentes autem eo quasi una hora diei, iterum misit notarium,
20 37, 121| Quid est hoc? Qualis iam hora est? Si non omnes venerunt,
21 37, 122| et missas et vesperum una hora celebraverunt cum mansueto
22 38, 131| quali mense, quali die vel hora, munita sigillo, data manibus
23 38, 131| dicens: «Iam matutinum hora est;» et post opus Dei expletum
24 38, 132| presbiter respondit: «Heri in hora nona.» Patricius dixit: «
25 39, 137| Pachinium delatus Siculi hora. Desaeviente pelago nigra
26 39, 138| liquorem et scribe, quia hodie hora tertia cognata tua, uxor
27 39, 139| super eum erant pendentia hora, et cunspicientes eum omnia
28 39, 140| Italia, sexta reversus est hora, et ait ad socios: «Demus
29 39, 141| Cras eademque ut nunc est hora interficietis imperatorem
30 39, 142| 142. Alia vero die, hora qua praedixerat ille, irruentes
31 39, 147| silentio noctis conticinio hora surgens de mollibus stratis,
32 41, 155| Romanus egressus de Roma, hora attigit Franciae, postulans
33 41, 156| narrabo. Quinque in una hora, in uno partu, ex uno ventre
34 43, 162| probaretur: et invenit eum ipsa hora mortuum. ~Abba vero ille
35 46, 174| adquisitas una amisisti hora? Sciam, si centum vivas
36 46, 174| elemosinas petebant per vias. ~Hora vero eadem cum se recepisset
|