Cap.  Num.

 1 vers     |     gutture flexo ~40 ~Vociferans caelum cumplet clamoribus altum, ~
 2 vers     |     ructans, ~Suspiciens placidum caelum, nauta ore sereno, ~Aequora
 3 vers     |       Sirtes. ~At moestus, densis caelum cum nubibus atrum, ~Per
 4  19,  29 |        astrigerum radiavit lumina caelum. ~Unus in orbe novo vir
 5  21,  37 |       meus, qui ex nihilo fecisti caelum verboque solidasti terram,
 6  21,  39 |    aquilonis ab omnibus visum est caelum ardere. Simmachus et Boetius
 7  22,  49 |         se et maximum clamorem ad caelum. Alii dicebant, quia «neophitum
 8  27,  79 |        signum ruboris apparuit in caelum die 11. mensis Novembris;
 9  28,  86 |        rex fundavit, quae vocatur Caelum aureum; tribunal et utrasque
10  37,  119|           cunfessoris qui vocatur Caelum aureum, quam Theodoricus
11  37,  119|     historiam, quomodo Deus fecit caelum et terram et creaturas mundi
12  39,  137|    acquosus Orion, inretractabile caelum: invitus loco moratus est. ~
13  39,  139|       magno gemitu dedit: «Testor caelum et terram per intemeratam
14  39,  140|          mitterent, benedicent in caelum et terram laudibus resonabant.
15  39,  141|        autem flammantia lumina ad caelum retorsit, cum cruentis extendens
16  40,  153| squallidis, lacrimosis oculis, in caelum clamabant; similiter et
17  43,  162|          lucidissimo ab angelo in caelum deferente alacri vultu.» ~
18  44,  165|    hominibus post solis obitum in caelum equi cum ascensoribus suis
19  44,  166|           semen suum. ~Etiam ipse caelum serenitas obscurabit et
20  44,  166|       debilitate blasphemabunt in caelum. Universus contra se excitatur
21  46,  172|        vigilia noctis apparuit in caelum signum mirabile discurrentium
22  46,  172|       horam nonam. Et apparuit in caelum stellam ardens tanquam facula,
23  46,  174|         periuras Deum viventem in caelum, qui te ex nostris liberavit