Cap.  Num.

 1 vers     |      magistri, ~5 ~Quod quisquis tempus sedisset in imperiali ~Rector
 2 vers     |         10 ~Et sanctae vitae ceu tempus apostolicorum, ~Quoque modo
 3   1,  1  |     pervenit. ~Qui post plurimum tempus eum pontificem ordinavit
 4   5,  6  |           Calocerus IIII, «bonus tempus» interpretatur, et si forte
 5  17,  23 |      Quam ob rem non post multum tempus eius sanctitas claruit,
 6  19,  30 |         Ravenna reverti; et ecce tempus constitutum advenerat ad
 7  21,  38 |       sancti istius vita audire. Tempus enim prope est, iamque sol
 8  23,  54 |     igitur vos volo, quia veniet tempus, si hunc Pontificalem propter
 9  25,  62 |       Sufficiat nunc ista hodie, tempus est iam, ut in aede revertamur
10  26,  67 |                      67. Modicum tempus regit ecclesiam suam, sed
11  27,  77 |  bonitatem referre, deficit mihi tempus narrationis. Iste plus omnibus
12  27,  80 |    anagrifa operatione, sed ante tempus nuper periit Petronacis
13  28,  92 |                              92. Tempus est claudendi os et opilari
14  37,  124|        124. Igitur post paululum tempus ipse praesul dolorem in
15  38,  130|         eum quidam dicentem ante tempus obiti sui, quod quadam dominico
16  39,  149|          ad Petronaci pontificis tempus. ~Quam postmodum Sergius
17  41,  155|       dextera Italis petit, quia tempus eum non adiuvabat, et ivit
18  44,  166|   Ravennenses cives, quia veniet tempus in ea, quale nullus ibidem
19  44,  166| sacerdotes minuetur. Quia veniet tempus nequissimum in hac ecclesia:
20  44,  166|      praedia tribuent. Et veniet tempus, ut ad ecclesia mensam cum
21  45,  169|             169. Non post multum tempus iratus Leo papa cum Martinum