Cap.  Num.

 1   5,  6  |           ut non solum adquisitas oves erudiret, verum etiam ex
 2  11,  12 |     daemonum castra prostravit et oves, quae a Domino ei traditae
 3  14,  20 |        non cessavit suas ammonere oves, sed ingens praedicator
 4  15,  21 |         et pius, exortans cotidie oves suas, ut ad portum salutis
 5  19,  29 |          producere terram. ~Huius oves niveae, nitida per gramina
 6  22,  52 |      pastorem, qui tuas congreget oves, non disperdendum, sed ad
 7  22,  52 |     custos, sed verus pastor, qui oves cum agnis commissis inmaculatas
 8  22,  52 |             populus tuus est - et oves manuum tuarum, qui es benedictus
 9  27,  82 |   legistis. Nunquam suas laniavit oves, nunquam mordit, nunquam
10  27,  82 |           ei fundunt. ~Tunc ipsae oves cotidie moerendo clamant
11  27,  83 |           sunt, pastor Maximiane, oves tuae, ubi grex tua, ubi
12  32,  104|           modo sunt! Non laniavit oves, sed de fructu gregis semper
13  36,  116|        maioribusque augumentabat. Oves gaudebant ecclesia, pullulabat
14  37,  118| cuncremavit. ~Talia iste cum suas oves egit periuria pontificis,
15  37,  122|          pastorem. Ideo tui sumus oves. Ad te cuncurrimus, salva
16  37,  122|         dicens: «Dereliquerunt me oves meae, expoliatus sum pastorali
17  41,  154|       processerunt. Novellae vero oves, qui se putaverunt sublimiter
18  44,  166|          et interficient pastores oves suas. Non adtendent quae
19  46,  175|            quamvis de sua malitia oves suas dicere contra pastorem