Cap.  Num.

 1 vers     |        rutilum, ore loquacem, ~Corporis exiguum membris, sed mente
 2  10,  11 |        tribuebat, et infra sui corporis templum bonitatem, ad aram
 3  12,  15 | celebrasset et sacrum dominici corporis et sanguinem percepisset,
 4  12,  16 | parvulus esset, ex infirmitate corporis cum sua mater ad sepulcrum
 5  17,  23 |    infirmitatem modicam sensit corporis, quasi eructuans reddidit
 6  21,  39 |    denique die modica molestia corporis coartatus, non vobis omnia
 7  21,  45 |     sacro Iohanni sui custodem corporis ex caelis angelum misit. ~
 8  23,  54 |       ego protinus infirmus ex corporis parte vix hodie explere
 9  24,  58 |        dicit Dominus: «Lucerna corporis tui est oculus tuus, si
10  27,  70 |       quod [de] victu dixisset corporis et calciamentas pedum; ille
11  28,  92 |  meruit lucis cognoscere pacem,Corporis ipse sui templum servatum
12  29,  93 |    super firmam petram templum corporis sui haedificavit. ~Temporibus
13  29,  96 |        balneo, in ipso fervore corporis, quod calor obsederat, attulit
14  31,  102|        praedicatio divina est, corporis vero omnis frugalitas. ~
15  38,  127|    roseus sanguis; multique ex corporis plaga largissima fundebant
16  39,  136|     aquisierunt, pro reatu sui corporis expendit. ~
17  39,  150|        privatur. ~Lumen carens corporis digna nactus est lucem. ~
18  45,  167|    calvusque, omnem densitatem corporis plenus, de monasterio beati
19  45,  169|     milia, excepto infirmitate corporis. ~Post 10 vero dies de sua