Cap.  Num.

 1  17,  23 |  haedificavit iste beatissimus praesul infra hanc civitatem Ravenna
 2  21,  37 |  gradiebat. ~Quem sanctissimus praesul sensit Iohannes, totus se
 3  21,  44 | beatissimus papa, qui Ravennas praesul [hic nominatur], superius
 4  22,  49 |     beatissimus ante nominatus praesul Iohannes, convenerunt universus
 5  34,  109|    Obiit autem hic beatissimus praesul die 7. Kal. Septembris in
 6  37,  118|   requiescit ille iniquissimus praesul.» ~
 7  37,  122|      doctrina tua, nequissimus praesul suffocante.» Quod si non
 8  37,  124|      post paululum tempus ipse praesul dolorem in pectore servans
 9  37,  124|        epistolam, ut Theodorus praesul pro sancta et intemerata
10  38,  125|     sancti, tu videris, optime praesul.» ~Tunc accipiens eum pontifex
11  38,  129|       hoc excidium revelaret. ~Praesul vero praecepit populo, ut
12  38,  130|         Non te intueor, optime praesul, tantum, quantum illum qui
13  38,  133| pontifici: «Obsecro te, optime praesul, da mihi partem ex corpore
14  38,  134|                  134. Hic vero praesul ex Dalmatiarum fuit partibus,
15  39,  150|     Pertulit pro patria nimias praesul aerumnas, ~Exulem dampna,
16  41,  157|         Vir autem iste Sergius praesul, cum Paulus papa Romanus
17  41,  157|       ampliatum?» ~His auditis praesul, quasi de laqueo ereptus,
18  44,  165|       quicquid imperavit ab eo praesul, obtinuit. ~Alium vero exponam