Cap. Num.
1 vers | sapienter ~Exarans cuiusque manus, linguae moderamen ~70 ~
2 21, 41 | fuerat; invenit, quasi ad manus hominis cavatum fundamentum
3 21, 45 | caedentem populum, extendisset manus superIerusalem, ait: «Obsecro,
4 21, 45 | Obsecro, Domine, vertatur manus tua super me.» Et iste a
5 21, 45 | caute aquam produxit, cuius manus gravi Amalech interiit,
6 22, 49 | iam tibi, ne super alium manus imponas nisi super hunc
7 22, 49 | rebus meis, super cuius manus ego servus tuus incumbo.
8 22, 49 | decretum, et perinpositionem manus recepit Spiritum sanctum
9 26, 66 | cingens haec loca sancta manus. ~Egregium miratur opus
10 27, 72 | fundatis molibus aulam ~Sola manus hominum non poterat facere. ~
11 33, 105| Amos: «Cum extenderitis manus vestras, avertam oculos
12 33, 105| moriamur. ~Audi: «Quare manus vestrae sanguine plenae
13 38, 131| nec etiam signum crucis manus tua inprimat.» ~Qui iacuit
14 39, 144| tribuendum largas habet manus. Probemus, si veritas est
15 44, 166| taceat, ne lingua sileat, ne manus a signo crucis quiescat,
16 45, 167| sedis, consecratus Romae per manus Leonis III. papae. ~Qui
17 46, 174| Interea versa est victoria in manus Caroli. Adiuvabat eum Lodovicus
18 46, 174| ecclesiae distructae sunt per manus praedantium. Legati vero
|