Cap.  Num.

 1  12,  14 |  civibus suis, ut eis narratum fuerat. Ex illo iam die coeperunt
 2  18,  25 |        quo dormienti revelatum fuerat ipsa esse depicta effigies.
 3  18,  25 |       sicut viderat, veluti ei fuerat in sompnis revelatum. ~Et
 4  21,  41 |        designatio illi ostensa fuerat; invenit, quasi ad manus
 5  22,  49 |        viri, quae illi ostensa fuerat, ait: «Requirite ex vobis,
 6  22,  49 |     sibi per visionem ostensum fuerat, conspexit eum ut gemmam
 7  26,  66 |        parentum sibi divinitus fuerat cognomen, ex suo proprio
 8  29,  96 |        uxoris manibus fortiter fuerat. Tunc arripiens scabellum,
 9  31,  99 |     Romana natione, rubea visu fuerat forma, tensa et longa facies,
10  31,  102|     quae capta a Ravennantibus fuerat. Et propter ipsam iram civitas
11  35,  111|    iterum misit eum, qui antea fuerat, in Siciliam ad praedictum
12  38,  131|   Fecit ita, ut sibi imperatum fuerat. Iterum dixit ad eum: «Iace
13  39,  144|      eum multo magis, ut antea fuerat. Laetusque et gaudens ad
14  39,  147| penetrare, quae necesse ei non fuerat. ~In silentio noctis conticinio
15  41,  156|        orrebat esse pater, qui fuerat genitor. Praecepit deferri
16  46,  174|     episcopus, iuxta quod sibi fuerat imperatum, et statim dimisit