Cap.  Num.

 1  12,  15 |      sacrum dominici corporis et sanguinem percepisset, stola pontificale
 2  21,  41 |       Domini procedunt, per quos sanguinem Domini potamus; in sancta
 3  21,  45 |          sanctificatum corpus et sanguinem Christi dedisset, ut quod
 4  23,  54 | vehementer premit ubera, excutit sanguinem,» sic de me vestram consideret
 5  25,  64 |         carnem et biberitis eius sanguinem, in eo manebitis, et ipse
 6  25,  64 |    manducat carnem meam et bibit sanguinem meum, in me manet, et ego
 7  25,  64 |  egressus est de Aegipto, postes sanguinem agni linierunt, ut percutienti
 8  29,  97 |       qui urbes depopulavit, qui sanguinem effudit, qui civitates evertit,
 9  31,  100|    conscius, semper, ut effundat sanguinem, pensat. Episcopus vero
10  33,  105|   manducabo carnes taurorum, aut sanguinem hircorum potabo?» Audi et
11  40,  151|     accepit, sed ante omnes suum sanguinem dedit nec terrae commenditus
12  46,  172|    Michaelis, hic Ravennae pluit sanguinem. Indictione 2, 8. eiusdem