Cap.  Num.

 1  19,  30 |       ille, qui pretium dederat, voces increpationis coepit dicere
 2  35,  114|         de te, ~Tam multas rerum voces elementaque tanta  Vidisti,
 3  37,  121| festivitatem, quod nunquam alium voces lacesses.» ~In ipsa vero
 4  37,  122|     audientes illorum moerentium voces, cum ipsis amare flevimus.» ~
 5  38,  131|       ingressus pelagus, audiens voces periclitantium, audiens
 6  39,  137|     plateas errant, maximas dant voces, et insonabant terra. Lacrimis
 7  39,  140|          His igitur actis, omnes voces ad sidera mitterent, benedicent
 8  39,  140|          iubet validas mutescere voces. Post haec autem rogaverunt
 9  39,  144|  pontifice, levaverunt ululatus, voces fictas, lacrimas, moerentes
10  41,  158|        fortunae.» Erant dispares voces in vulgo. Tunc Leo diaconus
11  43,  163|    plorantem, dederunt obtabiles voces in aures pontificis. Et