Cap.  Num.

 1  18,  25 |    tempora in tali oratione suae animae taedio lassaretur, astitit
 2  18,  26 |      Ravennatum, haesitator eram animae meae de huius sancti viri
 3  21,  37 |       stravit, petivitque mortem animae suae, ut non suos filios
 4  21,  45 |       vita, utinam in egressione animae fuissem! ~Imitavit vir iste
 5  31,  100|    Episcopus vero de salutatione animae, de inpiorum poena solicitus,
 6  31,  102|         ostenderetur, quia cibus animae praedicatio divina est,
 7  33,  105| accipiter aves. Hora egressionis animae nihil nobiscum tollimus
 8  38,  125|          et non vultis subvenire animae praecedentis neque nunciare,
 9  38,  127|     quose cunfidit mori et vitam animae postulat, sinit eum vivere,
10  38,  128|     quatiebantur, in amaritudine animae omnes afflicti erant. ~Alii
11  39,  143|        tua. Tamen si pro remedio animae tuae mea ecclesia vis dona