Cap.  Num.

 1  19,  30 |     meum spondidisti reddere. Satis mihi hodie homo ille molestus
 2  21,  39 | monasterii aditum posita est. Satis vagatus sum, ivi per diversa,
 3  22,  52 |       parare. Praeceptas eius satis custodite! Obedite ei, ut
 4  23,  54 |   sicut esterno fecistis die. Satis me inpulit vestrum eloquium.
 5  23,  55 |   Mara.» Ibi enim aquae amari satis erant; Mara vero «amara»
 6  30,  98 |    Hic mediocris statura, nec satis longa habuit, nec brevem
 7  31,  100|       rogat. Sufficiant ista: satis de [his] vobis dixi, non
 8  35,  111|        per epistolam dicens: «Satis nobis servitium placuit.
 9  37,  121|         Male contra nos agit, satis nos opprimit sive stimulat,
10  38,  125|    XXXVII. brevi corpore, non satis pinguis, ex isto ovile,