34 - De Sancto Bono XXXIII

108. Bonus XXXIII. iste nomine et operibus simul, macilenta et rubea effigie, plano capillis capite, canitiei ornatus et omni gratia plenus. Et si fortasse quis secum cogitet, dicat aut alios interroget, quomodo iste vel unde scire poterat horum sanctorum effigies, quales fuerunt illi, si macilentes, si pingues, nulla dubitatio inde adcrescat, quia pictura insinuat mihi illorum vultus.

109. Ab istius tempore vexationes gentium coeperunt crescere et fluctus illidere; sed iste de oratione consuetus, non cessabat preces assidue Deo dare. Pro fidelibus orabat, ut proficerentur, pro infidelibus, ut ad gratiam pervenirent; quia, antequam destruatur mundus, omnes ad Christum cuncurrent.

Audi David: «Reminiscentur et cunvertentur ad Dominum omnes tribus terrae et adorabunt ante cunspectum gentium.» Videte, quomodo ante iudicii diem omnis mundus post Christum ibit, et adorabunt solum Deum viventem in secula seculorum.

Dic et cetera, o rex: «Et adorabunt eum omnes reges terrae, et omnes gentes serviunt ei.» Et Paulus apostolus clamat: «Donec plenitudo gentium introiret, et sic omnis Israel salvus fieret.» Et quare non credunt modo? Quia eorum obdurata sunt corda et clausa sunt viscera. Illud velamen, quod Moyses habuit in facie, illorum infixum est cordibus.

Et si velatum cor habent, quomodo ergo Ezechiel clamat: «Auferam cor lapideum de carne vestra et dabo vobis cor carneum et scietis, quia ego Dominus»? Data sunt illi carnea corda, sed duritia illa semper in eis adcrescat.

Audi apostolum: «Secundum duritiam autem tuam et impoenitens cor tesaurizas tibi iram in die irae et indignationem iusti iudicii Dei, qui reddet unicuique secundum opera sua.»

De eorum duritia audi ipsam veritatem: «Potens est Deus de lapidibus istis suscitare filios Abrahae.» Apud Deum omnia possibilia sunt. Et quare non suscitavit? Si voluit, quis cuntradixit ei?

Cum solus omnium dominator suscitavit sanctos apostolos, qui ex Abrahae propagine fuerunt, cuius vos imitatores estis et eorum gestatis figuras. Recordamini, solicite rogo, sancta ecclesia inspectores, quamvis sublimem teneatis sedem, tamen mortales estis, semper soliciti, semper pavidi. Audite per prophetam: «Vos sicut homines moriemini et sicut unus de principibus cadetis.»

Et filius praedicti prophetae: «Beatus homo, qui semper est pavidus; qui vero mentis est durae, corruet in malum.» Obiit autem hic beatissimus praesul die 7. Kal. Septembris in senectute bona, sepultusque est in pace in basilica sancti Apolenaris sacerdotis et martiris in Classe.Sedit autem annis. . ., menses. . ., dies. . .