Incipit carmen dactilicum senarium micticon, id est mistum, sed primum tetrasticum, dehinc disticon moinasticumque intentiones magnas…

TETRASTICON

POETA

Fortuitu quondam venisse presbiterorum

Turba Ravennatum simul, inter quos fuit unus

Andreas dictus, fratres quem voce precari

Demissa, scripsisse sui quo Pontificalem.

AGNELLUS

Tum respondit ei humilis, sed mente sagaci:

«Quis mihi sensus inest, aut est quae lectio, possim

Tantillo sensu comprendere centies octo

Annorum cursus vel gesta priorum»?

PRESBITERI

«Talia dum fallens promiseris fronte duelli

Assolitus iugiter, quia nobis intima quaeque

Clausa videntur, in auditu nudare patendo,

Tristamur nimium quantum, crudelis amice».

ANDREAS

«Sum quoniam victus, rogo vos, orate tonantem

Sidera qui torquit latices frenatque marinos,

Vita praecipite cursum convertat in ortum

Et sensum tribuat scribendi Pontificalem».

DISTICON

SACERDOTES

«Sic nimium cupidi faciemus, cunque precantem

Sic fiemus, opus verbis respondeat usque.

AGNELLVS

Hic quanquam durus, tantum laborat tamen ultro».

«Actus pontificum referam et acta priorum».

MONOSTICON

PRESBITERI

«Agnellus quondam, nunc Andreas, iuge salve»!

ANDREAS

«Salvete sacerdotes per secula cuncta»!

Clare fidelis! Carmina parva
Edita vobis, suggere tuque,
Musa regalis, erga fidelis
Dicere laudes, semper amicis.

Vobis rogantibus ordinatum libellum de ordine pontificalis successionis pontificum, qui sedem sancti Apolenaris intraverant, sicut veritas et argumentatio vestri Agnelli, qui et Andreas, ipsum ortodoxae sedis Ravennae potuit reperire et cognoscere.