1-dilig | diony-locum | locus-respi | resus-zizan
bold = Main text
Cap. Capov. grey = Comment text
1004 16, 4 | Deuteronomii, xi.24: Omnis locus quem calcaverit pes vester,
1005 15, 7 | argumentum omnium cogitationum, locutionum, operum tuorum, an secundum
1006 11, 2 | aequanimiter cum humilitate et longanimitate portetur. Si vero blasphemiae
1007 13, 1 | beati patris Isaac, qui loquitur de hac ipsa oratione, dicens: «
1008 9, 5 | intravit, ac per hanc ad lucem inaccessibilem. Verum non
1009 2, 2 | religiosus, si totum mundum lucretur, et animae suae detrimentum
1010 15, 7 | vitanda, ut plena fide bonum luctui poenitentiae iaciatur fundamentum.
1011 4, 2 | phantasmatibus et sensibus ludit, et eis insistit, videtur
1012 15, 6 | si non luges, propter hoc luge: si vero luges, propter
1013 15, 7 | Christum diligens, et post eum lugens, et eum in corde et in corpore
1014 15, 6 | damnatorum habitacula, ita lugentium, et habentium ad poenam
1015 14, 4 | triticum, paleam inter grana, lupum inter oves, satan inter
1016 15, 5 | imo ab omnibus tamquam lutum foedum abhorreri, quam quibuscumque
1017 3, 1 | utrisque intenta, quae sicut lux et tenebrae sunt divisa.
1018 10, 3 | necessarium: et senties ex hoc magnam gratiam, ad mentis nuditatem
1019 13, 1 | affectu erubescentiae cum magnitudine desiderii et ardore, necnon
1020 16, 6 | propter multitudinem et magnitudinem peccatorum fiducia in Deum
1021 15, 1 | plus et limpidius divinae maiestatis est inspector: et quanto
1022 14, 2 | Liquet ergo, quod nec maius aliquid, nec melius, quam
1023 16, 9 | semper cedit in bonum, qui male agunt: sed ut communiter
1024 10, 3 | sive suspendatur, sive maledicatur, et nihil propter has iniurias
1025 15, 7 | festinat, omni die in qua non maledicitur, et contemnitur, se multum
1026 16, 9 | laus bonorum, reproborum malitia atque poena. Similiter in
1027 16, 4 | est. Qui enim permansit in mandatis eius, et derelictus est?
1028 16, 4 | solliciti esse, dicentes: Quid manducabimus? Quidquid ergo, et quantumcumque
1029 9, 2 | omnium mutabilium immutabiles manent origines, necnon omnium
1030 7, 6 | ac secreto divinitatis manerio, perfecte collocatus intra
1031 12, 1 | via hominis ad Deum: et mansionem Deus habere non potest,
1032 16, 9 | confessio, et poenitentia, mansuetudo Dei, pietas, et charitas,
1033 13, 2 | omni loco, levantes puras manus, sine ira et disceptatione.
1034 16, 4 | dubio accepturi.» Unde, Marci, xi.24: Omnia quaecumque
1035 2, 2 | coelestis absconditus, nec non margarita pretiosa, quae prae omnibus
1036 10, 4 | possunt, sicut et sancti Martyres, Patres et electi, beatique
1037 11, 4 | omnium bonorum, et omnium mater virtutum: quam qui habere
1038 11, 5 | tentari non est peccatum, sed materia exercendae virtutis, ut
1039 1, 2 | nudis. Hinc est et illud Matthaei, vi.6: Cum oraveris, intra
1040 13, 1 | recollecte et composite, maturo, vero, nudoque affectu erubescentiae
1041 14, 4 | propter gravissima peccata et maxima mala tua. Qua de re reputa
1042 15, 6 | propter tuas offensiones maximas et peccata infinita. Sicut
1043 4, 3 | diabolus diligentissime et maxime conatur impedire illud exercitium,
1044 16, 3 | singularia. Nihil igitur a maximo usque ad minimum sempiternam
1045 16, 9 | in periculum magnum, et maximum malum, privationis scilicet
1046 12, 1 | amatum. Et ita nullum patitur mediam inter se et obiectum dilectum
1047 8, 5 | nihil relinquitur, quod mediat inter te et Deum. Quod autem
1048 4, 6 | quodammodo possibile sit medii inter animam tuam et ipsum,
1049 14, 1 | in Deo consequendam, non mediocriter ad hoc proficere videtur,
1050 4, 4 | hominem, sive in oratione, meditatione, et psalmodia, sive in alia
1051 9, 3 | suis contemplationibus et meditationibus, sive circa creaturas, sive
1052 1, 2 | affectu se in eum intimissimis medullis omnium virium suarum sincerissime
1053 3, 1 | spiritus cum eo, et nihil meminerit nisi Deum, nihil sentiat
1054 6, 2 | intelligere, nec amare, nec memorare potest, nisi Deum pariter
1055 6, 2 | diligit nisi solum Deum, nec memoratur de eis vel de se, nisi in
1056 13, 1 | sicut rei, miseri, pauperes, mendici, infirmi, inopes, subditi,
1057 16, 2 | ordinem in numero, pondere, et mensura. Praesertim cum sicut opus
1058 13, 1 | in nostrum fuerit sensum mentemque transfusa: ut quemadmodum
1059 | meo
1060 14, 1 | Neque cum hypocritis velimus mercedem et praemium exspectare,
1061 13, 2 | corruptibili corpore possidere mereatur, et quodammodo arrham illius
1062 16, 8 | electorum suorum, et terminus meritorum sit aeternaliter et immutabiliter
1063 16, 3 | igitur a maximo usque ad minimum sempiternam Dei providentiam
1064 | minus
1065 16, 2 | Nec mirum, cum ipse solus sit qui
1066 13, 1 | orationem recurramus, sicut rei, miseri, pauperes, mendici, infirmi,
1067 11, 5 | sit: in beatitudine aut in miseria, praemium atque supplicium.
1068 14, 3 | securitatis, unfusio gratiae et misericordiae, attractio et corroboratio
1069 7, 4 | Et hic modus ascendendi usque ad aenigmaticum
1070 9, 1 | nihilum tendentia, necessario momentis singularis suum existere,
1071 5, 9 | animadvertendum, quod in eo ipso momento, quo quis suam Dei auxilio
1072 10, 1 | creatarum. Decet namque monachum esse alienum ab omni creatura,
1073 7, 6 | simili ab ascendentibus montem naturalem. Si enim spiritus
1074 9, 5 | contemplationis, a virtutibus moralibus ad theoricas et speculativas.~ ~
1075 14, 3 | qui per hypocrisim, et more Pharisaico, seipsos carius
1076 15, 7 | non ambigis de necessitate moriturum. Et postremum argumentum
1077 1, 2 | cuiusmodi sunt peccata mortalia. Religiosi vero adstrinxerunt
1078 15, 5 | nec aliam praesentis huius mortalitatis et corporalis vitae consolationem
1079 15, 7 | ornatus. Aestima igitur te iam mortuum, quem non ambigis de necessitate
1080 6, 2 | sensualitas et exterior homo moveatur ad malum, et torpeat ad
1081 16, 3 | ipsius Dei, scilicet primi moventis, primi principii, qui est
1082 15, 2 | afflictionibus, et iniuriis non moveri, nec super huiusmodi inferentes
1083 10, 4 | quibuscumque aliis implicationibus, moxque senties sic esse, videlicet
1084 9, 5 | inhabitare dicitur, quam Moyses intravit, ac per hanc ad
1085 | multa
1086 10, 2 | cuius etiam vita et morte multi scandalizati fuerunt, ut
1087 16, 6 | vero, si inter haec propter multitudinem et magnitudinem peccatorum
1088 16, 7 | Attamen utique multo periculosius est, pluribus
1089 6, 3 | iudicantem: sed econtra mundana sapientia facit animam superbam,
1090 6, 1 | implicationibus exterioribus mundanis et sensibilibus, tanto magis
1091 8, 1 | phantasmatibus, et omnibus rebus mundialibus et creatis, ac per bonam
1092 15, 7 | passionibus libertas, cordis munditia, et virtutum ornatus. Aestima
1093 5, 2 | re omni tempore puritati, munditiae, ac quieti cordis principaliter
1094 5, 1 | adspira ad perpetuam cordis munditiam, et puritatem mentis, ac
1095 11, 3 | et hinc inde indignari, murmurare, et querulari super unius
1096 11, 3 | tentatio superatur, sicut musca manu de calvitie capitis
1097 11, 3 | et querulari super unius muscae vexatione, videlicet levis
1098 11, 2 | summum est remedium, sicut de muscis volantibus coram oculis
1099 7, 6 | ut perpetuo, sine omni mutabilitatis et temporis vicissitudine,
1100 9, 2 | stant causae: in quo omnium mutabilium immutabiles manent origines,
1101 15, 5 | Nempe hoc facientes, mutamus nos in Deum: et praecipue
1102 16, 4 | et 12: Respicite, filii, nationes hominum, et scitote quia
1103 13, 3 | ac frui, sicut vivere in natura.~ ~
1104 7, 6 | ab ascendentibus montem naturalem. Si enim spiritus noster,
1105 12, 1 | penetrabilius: nec quiescit, donec naturaliter totam amabilis penetraverit
1106 5, 1 | praesentisque saeculi vitare naufragia, necnon perstrepentis mundi
1107 12, 1 | quem suppleri potest omnis necessarii ad salutem indigentia, et
1108 9, 1 | se ad nihilum tendentia, necessario momentis singularis suum
1109 9, 5 | per viam remotionis, primo negamus ab eo omnia corporalia et
1110 5, 1 | in quantum in te est, et negotiis huiusmodi propositum tuum
1111 | nemo
1112 11, 2 | reputare: quamquam blasphemiae nequissimae et foedissimae et horribiles
1113 9, 6 | ipsum et habet, ipsum autem nescit. Et si haec omnia et ipsum
1114 13, 2 | omnium carnalium passionum nexibus absoluta, et illi uni summoque
1115 6, 2 | omnem imperfectionem et nihileitatem suam animadvertat, et cognoscat
1116 9, 1 | et ut ex nihilo producta nihilitatibus circumdata, et ex se ad
1117 14, 3 | gloriam a se vel ab aliis, cum nihilominus interius repletus sit illecebris
1118 9, 1 | circumdata, et ex se ad nihilum tendentia, necessario momentis
1119 7, 3 | humilitatis reverentia ac fiducia nimia mens elevet se supra se
1120 8, 1 | nec in aliis, nec etiam nimis de propriis peccatis solliciteris:
1121 13, 1 | et per omnia sui, nihil nobisipsis reservantes, ut impleatur
1122 14, 1 | gratulari habet: siquidem nulla nocebit adversitas, ubi non dominatur
1123 6, 2 | conformis et unita fuerit, non nocet si caro et sensualitas et
1124 4, 5 | consolabitur, quam si tu semper die noctuque de hoc continue phantasiareris,
1125 8, 2 | adhaereas Deo mente, velit nolit sensualitas corporis.~ ~
1126 16, 4 | derelictus est? Et Dominus ait: Nolite solliciti esse, dicentes:
1127 12, 2 | conformitate secundum idem velle et nolle, et in eodem gaudere et
1128 | nondum
1129 15, 5 | consolationem desiderare, quam nostras offensiones, culpas, et
1130 | nostris
1131 | nostro
1132 6, 3 | doctrina, quod accedens ad Dei notitiam, servitium et familiaritatem,
1133 6, 1 | necesse est, vel rebus novis, vel reliquiis antiquorum
1134 4, 3 | colloquia aliena, rumores et novitatem: nunc per aspera, nunc per
1135 8, 1 | valet, ut teneas mentem nudam sine phantasmatibus et imaginibus,
1136 6 | debet homo devotus Deo, nudato intellectu et affectu.~ ~
1137 1, 2 | aab omnibus phantasmatibus nudis. Hinc est et illud Matthaei,
1138 10, 3 | magnam gratiam, ad mentis nuditatem et cordis simplificationem
1139 13, 1 | composite, maturo, vero, nudoque affectu erubescentiae cum
1140 6, 2 | voluntati et bonitati, et nudus ab omnibus phantasmatibus
1141 | nullo
1142 16, 2 | speciem, modum, et ordinem in numero, pondere, et mensura. Praesertim
1143 16, 8 | tentationum qualiumcumque, eo quod numerus electorum suorum, et terminus
1144 12, 3 | est vita animae, vestis nuptialis, et perfectio ipsius, in
1145 4, 4 | implicationes formentur et nutriantur. Et ita quando phantasmata
1146 9, 1 | qui etiam uno voluntatis nutu posset et sciret in infinitum
1147 | o
1148 10, 2 | Deum tuum, qui vere pauper, obediens, castus, humiliatus est,
1149 8, 5 | castitatis votum corpus, et per obedientiam voluntas et ipsa anima:
1150 14, 1 | proficere nobis, sed plurimum obesse, si laudati vel honorati
1151 14, 1 | accusat: ita e regione nihil obest, si ab extra quis contemptus,
1152 6, 1 | deliniri, vel secundum alia obiecta varie qualificari. Unde
1153 15, 6 | et habentium ad poenam obligantia delicta, statio et institutio
1154 15, 6 | institutio ab innoxiis et non obligatis aliena penitus debet esse
1155 7, 6 | distractiones et itinera obliqua rapitur, et a se quodammodo
1156 1, 2 | et singulis exclusis et oblitis, coram Iesu Christo, tacito
1157 4, 1 | in Deum, tandem aliquando obliviscitur phantasmatum quodammodo,
1158 2, 1 | divinitatis suae, sedulo et obnixe intendat: ibique se suaque
1159 15, 6 | non esset differentia rei obnoxii et innocentis, in compensatione
1160 8, 1 | phantasmatibus et involutionibus ac obnubilationibus depuratus sit spiritus tuus,
1161 1, 2 | pervenitur: per quorum observantiam excluduntur ea etiam quae
1162 11, 2 | omnibus tentationibus vel hoc observetur, ut si sentiatur, non consentiatur,
1163 7, 5 | quantulascumque primitias obtineas, et in odorem ipsius post
1164 16, 5 | sperabat, impetrabit ac obtinebit.~ ~
1165 12, 1 | nisi in amato, quod fit cum obtinet ipsum possessione plenaria
1166 7, 2 | memoriam, phantasmatibus obumbrata, non redit ad se per intellectum,
1167 9, 6 | Denique, o anima mea, quid occuparis circa plurima supervacue,
1168 8, 3 | quod se cum nulla creatura occupet, seu adhaereat, sicut dum
1169 4, 6 | undecumque et qualitercumque occurrentia ortum habeant, sic accipe
1170 4, 4 | spirituali, nec rursum iterato occurret ei.~ ~
1171 5, 7 | teipsum absolvas: mentis oculum semper in puritate et tranquillitate
1172 9, 5 | reflectitur, contemplationis oculus dilatatur, et se scalam
1173 15, 3 | nec renuit se quodammodo odiri, conculcari, despici, usque
1174 7, 5 | primitias obtineas, et in odorem ipsius post eam currere
1175 15, 7 | dolorem de suis peccatis et offensionibus habens, in veritate futurum
1176 13, 1 | videlicet committamus, et offereamus, tamquam vere et per omnia
1177 11, 4 | ergo nec aliquid ditius offertur Deo bona voluntate. Quippe
1178 13, 1 | omnis cogitatio nostra, omneque quod videmus, loquimur,
1179 13, 2 | donec omnis conversatio, omnisque voluntas cordis, una et
1180 6, 2 | immergit, ita quod omnes operationes suas dirigit pure ex toto
1181 16, 3 | facere aliquid, quod eius operationi non subdatur.~ ~
1182 4, 3 | huius sancti exercitii et operis. Et ideo, etiamsi utilia
1183 15, 7 | cogitationum, locutionum, operum tuorum, an secundum Deum
1184 9, 1 | per omnia ab ipso summo opifice Deo recipimur, tamquam vere
1185 5, 1 | impedientibus, semper captans opportunitatem, ubi et quando possis locum,
1186 16, 9 | pulchritudo universi, comparatione oppositorum, laus bonorum, reproborum
1187 15, 5 | proximi, nos ut peripsema et opprobrium ab omnibus aestimari, imo
1188 9, 3 | creaturis contemplari, tunc haec optima, vera, et fructuosa contemplatio
1189 9, 5 | ad statum viae pertinet, optime Deo coniungimur, secundum
1190 9, 6 | Intende et ama hoc unum optimum bonum, in quo omne bonum,
1191 1, 2 | bona, et fide non ficta, ora Patrem tuum, in spiritu
1192 13, 1 | intelligimus, quidquid loquimur et oramus, Deus sit.~ ~
1193 16, 4 | xi.24: Omnia quaecumque orantes petitis, credite quia accipietis,
1194 13, 1 | casu et eventu ad ipsam orationem recurramus, sicut rei, miseri,
1195 8, 2 | nec propter hoc curras ad orationes vocales, aut alias consolationes:
1196 13 | 13 - Orationis qualitas et utilitas: quomodo
1197 1, 2 | illud Matthaei, vi.6: Cum oraveris, intra in cubiculum tuum,
1198 16, 2 | creantis, conservantis, ordinantis, et administrantis: eo quod
1199 14, 2 | providentiae aut dispositionis ordinate.~ ~
1200 9, 5 | quod animale: ideo consueto ordine procedendum est a labore
1201 16, 3 | Quippe quantum ad rationem ordinis pertinet, Deus immediate
1202 4, 2 | autem exercitium non fit in organis carneis, et sensibus exterioribus,
1203 9, 2 | mutabilium immutabiles manent origines, necnon omnium rationabilium,
1204 11, 4 | bona voluntas in anima, est origo omnium bonorum, et omnium
1205 15, 7 | cordis munditia, et virtutum ornatus. Aestima igitur te iam mortuum,
1206 4, 6 | qualitercumque occurrentia ortum habeant, sic accipe cum
1207 14, 4 | reputationem iactantiae et ostentationis, ne videlicet, iuxta Prophetam,
1208 5, 2 | temetipsum convertaris, et cordis ostia a formis et phantasmatibus
1209 1, 2 | cordis tui intima: et clauso ostio, scilicet sensuum tuorum,
1210 14, 4 | inter grana, lupum inter oves, satan inter filios Dei.
1211 8, 1 | curaret de statu mundi, nec de pace, nec de guerra nec de sereno,
1212 12, 1 | possessione plenaria atque pacifica. Nempe amor ipse, qui et
1213 14, 4 | zizaniam inter triticum, paleam inter grana, lupum inter
1214 1, 2 | Domino Deo suo fiducialiter pandit, ac per hoc toto cordis
1215 5, 6 | voluntati et beneplacito parere semper et patienter affectes.~ ~
1216 16, 7 | esse peccatis, caeteris paribus, quam uno solo: quia nullum
1217 4, 3 | per illas tentationes seu passiones, nunc sollicitudine superflua
1218 13, 2 | vel ab omnium carnalium passionum nexibus absoluta, et illi
1219 10, 2 | castus, humiliatus est, et passus: in cuius etiam vita et
1220 4, 6 | aequanimiter, quemadmodum de manu paternae divinaeque providentiae
1221 8, 5 | inter te et Deum: quod sic patet, quia nec res aliqua ab
1222 2, 2 | animae suae detrimentum patiatur? Aut quid relevat status,
1223 13, 1 | cum Filio, et Filii cum Patre, in nostrum fuerit sensum
1224 10, 4 | sicut et sancti Martyres, Patres et electi, beatique omnes:
1225 3, 2 | beatudinis, quae perficietur in patria, liquet quod istorum perfecta
1226 5, 1 | finem beatitudinis viae et patriae, gratiae et gloriae, pervenire
1227 7, 6 | et haec infima deferens paulatim se intra se in unum immutabile
1228 10, 2 | Dominum Deum tuum, qui vere pauper, obediens, castus, humiliatus
1229 13, 1 | recurramus, sicut rei, miseri, pauperes, mendici, infirmi, inopes,
1230 8, 5 | cum per votum voluntariae paupertatis ablata sit omnis rei possessio
1231 11, 4 | Pax ergo hominibus bonae voluntatis.
1232 14, 2 | humiliari in confessione peccati, laudare ipsum Deum et Patrem,
1233 16, 9 | atque poena. Similiter in peccatore converso contritio, confessio,
1234 8, 6 | quam graviter degeneres et pecces in Dominum Deum tuum, et
1235 16, 4 | accepturus: et quatenus fiduciae pedem porrexerit, eatenus possidebit.
1236 4, 1 | affectu ac voluntate tuum pendeat exercitium circa Deum intra
1237 12, 3 | Prophetae, et Domini edictum pendet. Under Apostolus ad Romanos:
1238 12, 1 | acutius, nihil subtilius aut penetrabilius: nec quiescit, donec naturaliter
1239 7, 1 | intrans, et intrinsecus penetrans seipsum transcendit, ille
1240 12, 1 | naturaliter totam amabilis penetraverit virtutem et profunditatem
1241 7, 3 | nullo umquam sensu est perceptibilis, sed pleno desiderio totus
1242 15, 7 | veritate futurum regnum percipere inquirens, necnon in vera
1243 12, 3 | Christi, ad sentiendum, percipiendum, et degustandum praesentiam
1244 6, 2 | quidquam quaerit, in quo percipit invenisse omne bonum, et
1245 4, 5 | corpore deficiens tempus perderes, et vires stulte ac irrationabiliter
1246 12, 3 | ad fastigia coeli celsa perducit. Nec ad summam beatitudinem
1247 1, 1 | est in huius exsilii et peregrinationis immoratione) depingere,
1248 15, 7 | timorem et memoriam firmiter perfecteque reassumens, non ulterius
1249 1 | 1 - De ultima et summa perfectione hominis, quantum in hac
1250 9, 2 | qui omnium in se continet perfectiones simplicissime ab aeterno,
1251 9, 1 | infinitum omnibus modo creatis perfectiora producere.~ ~
1252 7, 3 | figurabilis, sed intimo affectu perfectissime appetibilis: non est aestimabilis,
1253 12, 1 | propinquius, nec salubrius perfici possunt, nisi per amorem:
1254 3, 2 | gloria beatudinis, quae perficietur in patria, liquet quod istorum
1255 15, 5 | transitoria sospitate vel commodo perfrui, nec aliam praesentis huius
1256 13, 1 | undique nobis imminentia pericula; ita dumtaxat, ut expedite,
1257 16, 7 | Attamen utique multo periculosius est, pluribus irretitum
1258 16, 9 | agunt: sed ut communiter in periculum magnum, et maximum malum,
1259 16, 8 | impossibile est aliquem illorum perire, inter quoscumque anfractus
1260 16, 4 | et confusus est. Qui enim permansit in mandatis eius, et derelictus
1261 16, 9 | omnia bona fiunt, sic eius permissione omnia mala bona fiunt: ut
1262 16, 9 | fieri: nec fierent nisi permitteret ea fieri: nec aliter nec
1263 13, 2 | separatio, mors praesens ac perniciosissimus interitus est credendus)
1264 10, 5 | Ex his ergo perpende, quantum potest bona voluntas
1265 13, 1 | charitate diligit, nos quoque ei perpetua et inseparabili dilectione
1266 5, 1 | mente sedulo adspira ad perpetuam cordis munditiam, et puritatem
1267 7, 6 | immutabiliter perveniat: ut perpetuo, sine omni mutabilitatis
1268 16, 8 | scandalorum, schismatum, persecutionum, haeresum, tribulationum,
1269 14, 1 | contemptus, vituperatus, et persecutus fuerit, ab intra tantum
1270 8, 2 | inconcusse in utraque fortuna perseveret in Deo. Et cum adest turbatio,
1271 5, 7 | ad cor redeas, et in eo persistas, et ab omnibus, quantum
1272 5, 1 | vitare naufragia, necnon perstrepentis mundi fugere perturbationes.~ ~
1273 12, 2 | nititur singula quae ad amatum pertinent, non superficialiter, sed
1274 7, 2 | impedimur, et nequaquam ad ipsum pertingere sufficiamus, ratio in promptu
1275 5, 1 | perstrepentis mundi fugere perturbationes.~ ~
1276 2, 1 | se penitus implicet aut perturbet, sollicitus sit aut curet:
1277 7, 6 | Deus est, immutabiliter perveniat: ut perpetuo, sine omni
1278 1, 2 | ultimum finem, qui Deus est, pervenitur: per quorum observantiam
1279 7, 6 | stabilitate, cursus sine perventione, labor sine requie. Si vero
1280 16, 4 | Omnis locus quem calcaverit pes vester, vester erit. Quia
1281 14, 4 | spiritu fuge virus huius pestilentiae, venenum laudis, reputationem
1282 16, 4 | Omnia quaecumque orantes petitis, credite quia accipietis,
1283 4, 5 | noctuque de hoc continue phantasiareris, et vana vagaque ac captiva
1284 11, 2 | potes, quam omnino huiusmodi phantasias pro nihilo reputare: quamquam
1285 14, 3 | per hypocrisim, et more Pharisaico, seipsos carius et aliter
1286 16, 9 | poenitentia, mansuetudo Dei, pietas, et charitas, lausque eius,
1287 16, 4 | tantae abundat visceribus pietatis, ut ad quantumcumque gratiam
1288 15, 5 | quotidie fieri, ut soli Deo placeamus, eumque solum diligamus,
1289 11, 5 | serviendi, dulcis affectus Deo placendi, ferventissimum desiderium
1290 15, 2 | nobis displicere, soli Deo placere, ab aliis indignissimi et
1291 12, 1 | obtinet ipsum possessione plenaria atque pacifica. Nempe amor
1292 1, 2 | virium suarum sincerissime ac plenissime diffundit, et immergit,
1293 7, 5 | quiescas, donec futurae illius plenitudinis aliquas (ut ita dicam) arrhas
1294 12, 3 | Under Apostolus ad Romanos: Plenitudo legis est dilectio. Et prima
1295 7, 3 | sensu est perceptibilis, sed pleno desiderio totus desiderabilis:
1296 15, 5 | intermissione lugere, deplangere, et plorare, perfecte nos vilipendere
1297 16, 7 | multo periculosius est, pluribus irretitum esse peccatis,
1298 9, 6 | mea, quid occuparis circa plurima supervacue, et semper in
1299 8, 1 | guerra nec de sereno, nec de pluvia, et plane nec de aliquo
1300 16, 9 | et incursionis culpae et poenae, nonnumquam etiam aeternae,
1301 15, 6 | lugentium, et habentium ad poenam obligantia delicta, statio
1302 16, 9 | contritio, confessio, et poenitentia, mansuetudo Dei, pietas,
1303 15, 7 | plena fide bonum luctui poenitentiae iaciatur fundamentum. Igitur
1304 15, 3 | qui vere secundum Deum poenitet et luget, ille ab omnibus
1305 16, 2 | modum, et ordinem in numero, pondere, et mensura. Praesertim
1306 5, 9 | potest, quam omnia in illo ponere, in quo nullus est defectus.~ ~
1307 16, 4 | quatenus fiduciae pedem porrexerit, eatenus possidebit. Unde
1308 15, 7 | eum in corde et in corpore portans, in veritate dolorem de
1309 11, 2 | humilitate et longanimitate portetur. Si vero blasphemiae sint
1310 5, 4 | omnibus quae libertatem ipsius possent impedire, insuper ab omni
1311 8, 5 | paupertatis ablata sit omnis rei possessio usque ad ultimum, et per
1312 12, 1 | quod fit cum obtinet ipsum possessione plenaria atque pacifica.
1313 9, 1 | etiam uno voluntatis nutu posset et sciret in infinitum omnibus
1314 1, 1 | super ab omnibus plena et possibili abstractione, et cum solo
1315 16, 6 | huiusmodi est, quod omnia possibilia sunt apud Deum: et quod
1316 9, 3 | contemplatio videtur homini mortali possibilis, ut saltem in cunctis suis
1317 5, 4 | insuper ab omni re mundi possibilitatem habente alligandi et vincendi
1318 16, 4 | pedem porrexerit, eatenus possidebit. Unde Bernardus: «Auctor
1319 15, 7 | tormentorum et iudicii aeterni possidens, et sui exitus timorem et
1320 1, 2 | fervorem charitatis, quo minus possit quis in Dominum Deum ferri,
1321 15, 7 | necessitate moriturum. Et postremum argumentum omnium cogitationum,
1322 16, 4 | fiduciae simum extendere poterimus, tantum erimus sine dubio
1323 16, 4 | quantumcumque desiderare quis potuerit, tantum est accepturus:
1324 4, 3 | potest, ex quo est quodammodo praeambulum et initium vitae aeternae,
1325 12, 3 | prima ad Timotheum: Finis praecepti est charitas.~ ~
1326 1, 2 | salutis tenetur, quod fit praeceptorum observantia, et divinae
1327 15, 5 | mutamus nos in Deum: et praecipue tunc fit, quando ex corde
1328 14, 3 | vanissima currit, fugient ab eo praedicta bona, et dedecus incurret.~ ~
1329 16, 1 | Verumtamen, ut iuxta praefata, sine impedimento, expedite,
1330 14, 4 | revereri ab aliis, aliisque praeferri: imo potius toto corde et
1331 13, 2 | incipiat in hoc saeculo praegustare. Hic, inquam, finis totius
1332 13, 2 | interitus est credendus) praemissaque fuerit tranquillitate fundata,
1333 9 | omnibus aliis exercitiis est praeponenda.~ ~
1334 8, 6 | amore inhaeseris, creaturam praeponens Creatori.~ ~ ~
1335 13, 2 | vel parva separatio, mors praesens ac perniciosissimus interitus
1336 14, 1 | solum a Domino Deo, non in praesenti, sed in futuro, non transitorio
1337 9, 2 | cuique rei intimior est et praesentialior per essentiam, quam res
1338 12, 3 | percipiendum, et degustandum praesentiam divinitatis Christi. Non
1339 15, 5 | commodo perfrui, nec aliam praesentis huius mortalitatis et corporalis
1340 5, 1 | carpens silentii secreta, praesentisque saeculi vitare naufragia,
1341 10, 4 | Verumtamen istud unum est tibi praesentissimum, si te nudaveris a phantasmatibus,
1342 5, 7 | formis rerum infirmarum praeserves: voluntatis affectum a curis
1343 8, 1 | adversis, praesentibus, praeteritis, vel futuris, in te nec
1344 15, 6 | quae tamen magna erat in praevaricationis culpa, et liberior esset
1345 16, 8 | aeternaliter et immutabiliter ab eo praevisus, in tantum, ut etiam omnia
1346 2, 2 | absconditus, nec non margarita pretiosa, quae prae omnibus comparata
1347 15, 1 | tanto in oculis Dei est pretiosior.~ ~
1348 12, 3 | Plenitudo legis est dilectio. Et prima ad Timotheum: Finis praecepti
1349 16, 4 | re Scriptura, iuxta illud primae Petri, v.7: Omnem solicitudinem
1350 3, 2 | est anima deiformis iuxta primariam animae creationem. Forma
1351 7, 5 | dulcedinem per quantulascumque primitias obtineas, et in odorem ipsius
1352 10, 5 | propter Dei reverentiam principalem.~ ~
1353 5, 4 | unum verum, simplex, et principalissimum bonum recolligere, et intra
1354 5, 3 | consuevit) sibi vindicat principatum.~ ~
1355 16, 3 | scilicet primi moventis, primi principii, qui est causa omnis actionis,
1356 13, 1 | sua perfecta dilectio, qua prior ille nos dilexit, in nostri
1357 16, 9 | magnum, et maximum malum, privationis scilicet gratiae et gloriae,
1358 8, 5 | Quod autem religiosus sis, probat professio ipsa, status tuus,
1359 16, 8 | hoc quod gloriosiores et probatiores appareant in adversis.~ ~
1360 11, 1 | vexationibus et tentationibus probetur.~ ~
1361 9, 5 | animale: ideo consueto ordine procedendum est a labore actionis ad
1362 9, 5 | sint. Unde quando in Deum procedimus per viam remotionis, primo
1363 | procul
1364 14, 1 | existimus. Et sicut tunc nihil prodest, si quempiam ab extra homines
1365 9, 1 | modo creatis perfectiora producere.~ ~
1366 9, 1 | limitatum, et ut ex nihilo producta nihilitatibus circumdata,
1367 7, 5 | Sion. In spirituali enim profectu, et cum Dei intra te unione
1368 8, 5 | autem religiosus sis, probat professio ipsa, status tuus, et nunc
1369 11, 5 | virtutis, ut homo ad multa bona proficiat tentatione, cum tota vita
1370 2, 2 | quaeritur. Alioquin quid proficit religiosus, si totum mundum
1371 15, 7 | sibi acceptum, nec tibi proficuum.~ ~ ~
1372 12, 1 | penetraverit virtutem et profunditatem ac totalitatem, et unum
1373 7, 3 | altius intra se elevatur, et profundius ingreditur.~ ~
1374 5, 10| stas in te, et non stas, proiice te totum in Deum secure,
1375 7, 2 | pertingere sufficiamus, ratio in promptu est, quia mens humana sollicitudinibus
1376 13, 3 | recollectione iam facile ac promptum contemplari ac frui, sicut
1377 4, 3 | reiicienda penitus, et a sensibus propellenda.~ ~
1378 12, 3 | ipsius, in quo omnis lex et Prophetae, et Domini edictum pendet.
1379 14, 4 | ostentationis, ne videlicet, iuxta Prophetam, laudetur peccator in desideriis
1380 12, 1 | necessaria, non melius, nec propinquius, nec salubrius perfici possunt,
1381 5, 1 | est, et negotiis huiusmodi propositum tuum impedientibus, semper
1382 12, 2 | sic est in amato secundum propriam naturam, rationem, et voluntatem:
1383 8, 1 | aliis, nec etiam nimis de propriis peccatis solliciteris: sed
1384 | propterea
1385 9, 5 | omnia temporalia a longe prospicit tamquam nihil sint. Unde
1386 13, 1 | desolati, humiliata mentis prostratione, in timore et amore, recollecte
1387 11, 3 | sanctos Angelos custodes et protectores. Insuper et per bonam voluntatem
1388 11, 3 | Provideat ergo servus Iesu Christi,
1389 2, 1 | adhaerere Deo bonum est. Et: Providebam Dominum in conspectu meo
1390 16, 3 | minimum sempiternam Dei providentiam effugit, nec declinat etiam,
1391 16, 3 | Deus immediate omnibus providet, et usque ad ultima singularia.
1392 12, 3 | nisi amore et desiderio provocante. Ipse etiam amor est vita
1393 7, 4 | fructuosior, quanto affectu proximior. Quippe in spiritualibus
1394 4, 4 | oratione, meditatione, et psalmodia, sive in alia quacumque
1395 4, 5 | silentio et quiete, et ipse pugnabit pro te: et melius, honestius
1396 16, 9 | gratiae, et defectus naturae, pulchritudo universi, comparatione oppositorum,
1397 13, 2 | Orate in omni loco, levantes puras manus, sine ira et disceptatione.
1398 5, 5 | si incipis te nudare et purificare a phantasmatibus et imaginibus,
1399 3, 1 | perfectior erit oratio, et purior contemplatio: quia simul
1400 13, 2 | tractaverit, quidquid egerit, purissima atque sincerissima oratio
1401 4, 2 | Domino Deo intra te per purissimum intellectum, et devotissimum
1402 5, 3 | Nempe cordis puritas, inter omnia exercitia spiritualia
1403 5, 2 | Qua de re omni tempore puritati, munditiae, ac quieti cordis
1404 8, 1 | solliciteris: sed cum quadam puritatis simplicitate te esse cum
1405 8, 2 | propterea insolescas, aut pusillanimis sis, nec propter hoc curras
1406 4, 4 | psalmodia, sive in alia quacumque operatione et exercitatione
1407 8, 1 | peccatis solliciteris: sed cum quadam puritatis simplicitate te
1408 14, 3 | dementiae est, sic videlicet quaerere, appetere aut expetere laudem
1409 6, 2 | nec extra eum quidquam quaerit, in quo percipit invenisse
1410 2, 2 | in fortitudine spiritus quaeritur. Alioquin quid proficit
1411 7, 3 | omnibus, et super omnia quaero, diligo, appeto, et desidero,
1412 16, 9 | quae idcirco permittit mala qualiacumque qualitercumque fieri: et
1413 15, 5 | honorari aut elevari, seu qualicumque corporali et transitoria
1414 6, 1 | secundum alia obiecta varie qualificari. Unde Spiritus sanctus aufert
1415 13 | 13 - Orationis qualitas et utilitas: quomodo cor
1416 16, 8 | adversitatum, atque tentationum qualiumcumque, eo quod numerus electorum
1417 | quamquam
1418 7, 5 | suavitatis dulcedinem per quantulascumque primitias obtineas, et in
1419 8, 2 | ergo se spiritus contra quascumque tentationes, vexationes,
1420 14, 1 | sicut tunc nihil prodest, si quempiam ab extra homines laudant,
1421 11, 3 | indignari, murmurare, et querulari super unius muscae vexatione,
1422 | quicumque
1423 | quidquam
1424 8, 1 | appropinquas. Quo quid melius? quidve felicius ac iucundius? Super
1425 15, 4 | corporis, labor cordis, et quies mentis, ut scilicet labore
1426 3, 1 | Conditoris fruitione suaviter quiescant.~ ~
1427 3, 2 | et delectabiliter in ea quiescendum. Et quia in horum consummata
1428 4, 2 | est, scilicet intendere et quiescere in Domino Deo intra te per
1429 5, 2 | puritati, munditiae, ac quieti cordis principaliter stude:
1430 5, 1 | tempus, et modum reperire quietis ac contemplationis, carpens
1431 7, 6 | iam in illo intrinseco, et quieto, ac secreto divinitatis
1432 9, 5 | est a labore actionis ad quietum contemplationis, a virtutibus
1433 | quisque
1434 | quoad
1435 7, 6 | didicerit, et ei inseperabiliter quodam affectu inhaeserit, tanto
1436 16, 7 | rigore iustitiae, eo quod quodlibet tale peccatum sit contra
1437 13, 1 | quod videmus, loquimur, quodque speramus, Deus erit, illaque
1438 | quolibet
1439 | Quos
1440 16, 8 | aliquem illorum perire, inter quoscumque anfractus et fluctus errorum,
1441 | quot
1442 12, 2 | eius delectatione interius radicata: e converso, amans est in
1443 5, 7 | vero bono amore fervido radicitus inhaereas: memoriam quoque
1444 7, 6 | distractiones et itinera obliqua rapitur, et a se quodammodo divisus
1445 9, 2 | origines, necnon omnium rationabilium, irrationabiliumque, atque
1446 3, 2 | expressa consistit, videlicet, ratione, memoria, et voluntate.
1447 9, 2 | in eo sempiternae vivunt rationes: qui omnia complet, universa
1448 15, 7 | memoriam firmiter perfecteque reassumens, non ulterius conabitur,
1449 13, 2 | transformato, quidquid in se receperit, quidquid tractaverit, quidquid
1450 1, 2 | exutus, et totus intra se receptus: ubi universis et singulis
1451 4, 4 | imaginibus et occupationibus recipiantur, nec etiam ex consequenti
1452 2, 1 | deinde se totum intra se recipiat, nec aliud umquam obiectum
1453 9, 1 | ab ipso summo opifice Deo recipimur, tamquam vere ex seipsis
1454 5, 7 | et viribus suis in Deum recollecta, unus fiat spiritus cum
1455 5, 4 | intra te tamquam in uno loco recollectas habere agoniza, ac per hoc
1456 13, 1 | prostratione, in timore et amore, recollecte et composite, maturo, vero,
1457 14, 1 | et intra nos totaliter recollecti, statuamus nos in cognitionem
1458 13, 3 | in tua introversione et recollectione iam facile ac promptum contemplari
1459 15, 7 | intra te, et in Deo plus recollectus et confortatus fueris. Si
1460 5, 1 | tranquillitatem: atque cordis affectum recollige, et iugiter defige sursum
1461 5, 4 | et principalissimum bonum recolligere, et intra te tamquam in
1462 9, 1 | eum, et in eum sit omnis recta nostra contemplatio, vita
1463 5, 1 | Si igitur recto et securo tramite ac breviter
1464 6, 1 | sensibilibus, tanto magis anima tua recuperabit vires et interiores sensus
1465 5, 7 | est ut frequenter ad cor redeas, et in eo persistas, et
1466 7, 2 | phantasmatibus obumbrata, non redit ad se per intellectum, concupiscentiis
1467 7, 1 | eius consolatione suaviter reficitur.~ ~
1468 9, 5 | abstrahitur, et in seipsam reflectitur, contemplationis oculus
1469 14, 4 | abiectissimumque ab omnibus haberi non refugias propter gravissima peccata
1470 4, 1 | omnium citra Deum a mente reiicias, ut in solo nudo intellectu
1471 4, 3 | et perniciosa illico sunt reiicienda penitus, et a sensibus propellenda.~ ~
1472 2, 2 | detrimentum patiatur? Aut quid relevat status, professionis sanctitas,
1473 1, 2 | cuiusmodi sunt peccata mortalia. Religiosi vero adstrinxerunt se etiam
1474 8, 1 | inhaereret. Sic suo modo vel nunc relinque corpus tuum, et omnia praesentia
1475 6, 2 | se ac cunctas creaturas relinquit, atque ex toto et totum
1476 8, 5 | et sic quodammodo nihil relinquitur, quod mediat inter te et
1477 6, 1 | est, vel rebus novis, vel reliquiis antiquorum deliniri, vel
1478 9, 5 | secundum quod in creaturis remanet. Sic quantum ad statum viae
1479 11, 2 | penitus non curare, summum est remedium, sicut de muscis volantibus
1480 14, 3 | sequitur etiam peccatorum remissio, amaritudinis expressio,
1481 16, 6 | quantumcumque enormia, remittere et delere, sicut unum peccatum.
1482 15, 6 | aliena penitus debet esse et remota. Alioquin non esset differentia
1483 9, 5 | Deum procedimus per viam remotionis, primo negamus ab eo omnia
1484 15, 3 | abhorret, nec subterfugit nec renuit se quodammodo odiri, conculcari,
1485 16, 9 | sapientia, clementia per reparatorem Christum, misericordia et
1486 15, 7 | fueris. Si autem aliter in te repereris, suspectum tibi sit, ne
1487 5, 1 | locum, tempus, et modum reperire quietis ac contemplationis,
1488 14, 3 | cum nihilominus interius repletus sit illecebris et peccatis
1489 16, 9 | oppositorum, laus bonorum, reproborum malitia atque poena. Similiter
1490 1, 2 | observantia excludit omne quod repugnat charitatis essentiae et
1491 15, 2 | indignissimi et vilissimi reputari: insuper super tribulationibus,
1492 14, 4 | pestilentiae, venenum laudis, reputationem iactantiae et ostentationis,
1493 7, 6 | perventione, labor sine requie. Si vero cor et spiritus
1494 7, 1 | valeamus. Nam haec est vita et requies cordis nostri, cum in Dei
1495 7, 6 | temporis vicissitudine, requiescat iam in illo intrinseco,
1496 14 | attestatio in omni iudicio requirenda est.~ ~
1497 15, 4 | appetere vilipendi, non requiritur labor extrinsecus, nec corporis
1498 13, 1 | omnia sui, nihil nobisipsis reservantes, ut impleatur in nobis illud
1499 11 | Qualiter tentationibus sit resistendum, et tribulationes qualiter
1500 1, 2 | dilatat et inflammat, et resolvit in se.~ ~ ~
1501 10, 5 | divisionem, anima quodammodo respiciat a longe hominem exteriorem
1502 16, 4 | Ecclesiastici, ii.11 et 12: Respicite, filii, nationes hominum,
1503 13, 2 | intentio spiritualis hominis, respiraverit (cui ab illo summo bono
|