Lib.  Cap. Par. Capov.

 1    1,   6,  H, 64|      delinquentis animum mitigent coamantis. Non enim iuxta praeceptum
 2    1,   9,  0, 7 |     semper spernit et odit munera coamantis, et eius studet augmentare
 3    1,   9,  0, 8 |          gravissimum sibi reputat coamantis attenuare substantiam. Coamans
 4    1,   9,  0, 9 |   opportunitatis instantis munera coamantis agnoscat et plenaria ipsius
 5    2,   1,  0, 3 |         quisque tenetur occurrere coamantis et eius cunctis compatiendo
 6    2,   1,  0, 4 |           minus provide fiat unde coamantis forte animus concitetur,
 7    2,   1,  0, 5 |        homines laudibus insistere coamantis, nec eam prolixa vel saepius
 8    2,   1,  0, 7 |      amoris conservandum largitas coamantis abundans; amatores enim
 9    2,   2,  0, 4 |        cognoveris quod alius tuae coamantis fruatur amplexu, magis ex
10    2,   2,  0, 6 | suavitasque sermonis atque laudum coamantis percepta relatio. Sed aliae
11    2,   3,  0, 3 |     viderit excedere modum vel de coamantis non cogitare pudore nec
12    2,   3,  0, 3 |        amoris eligere poenas quam coamantis verecundia exactione potiri
13    2,   3,  0, 3 |          voluptatis effectum suae coamantis utilitate neglecta.~ ~
14    2,   4,  0, 6 |    reviviscere potest; si vero ex coamantis delicto procedat vel ipsius
15    2,   5,  0, 1 |    cognoscere qualis sit erga eos coamantis affectus. Nam si in hac
16    2,   5,  0, 2 |          modis amans potest fidem coamantis cognoscere et eius explorare
17    2,   5,  0, 6 |          Mulier autem quae in sui coamantis aspectu pallescit in vero
18    2,   5,  0, 6 |      consistit amore. Ad haec qui coamantis fidem atque affectum vera
19    2,   5,  0, 8 |           perpetua sit indignatio coamantis, et ideo, licet quandoque
20    2,   5,  0, 9 |          amantium sit super rerum coamantis exactione sollicitus, nisi
21    2,   6,  0, 10|   occurrat amanti, numquid ob hoc coamantis debet amore privari si secum
22    2,   6,  0, 11|           quod ob hoc amator suae coamantis non iudicatur indignus amore,
23    2,   6,  0, 29|        Quod si videat mulier quod coamantis improbitas suo non valeat
24    2,   6,  0, 31|      dominarum iudicio ad prioris coamantis est reducendus amplexus,
25    2,   6,  0, 38|      tamen uni licet amantium sui coamantis rebellem exsistere voluntati,
26    2,   6,  0, 38|         recte agit mulier, si sui coamantis in hoc parere voluntati
27    2,   7,  0, 8 |         sumere voluisse, sed suae coamantis voluisse probare constantiam.~ ~
28    2,   7,  0, 10|          et constantiam percipere coamantis. Ipsius ergo naturam offendit
29    2,   7,  0, 13|       sicut potest necessitatibus coamantis occurrat.~ ~
30    2,   7,  0, 43|     quandoque contingeret eam sui coamantis amore frustrari, tunc praefato
31    2,   7,  0, 44|       contradicit asserens se sui coamantis non esse amore frustratam.
32    2,   7,  0, 51|      amoenitatem, vel quod potest coamantis afferre memoriam, amans
33    2,   8,  0, 58|          amans alterius nisi suae coamantis ex affectu non cupit amplexus.~
34    2,   8,  0, 61|          Omnis consuevit amans in coamantis aspectu pallescere.~
35    2,   8,  0, 62|                 XVI. In repentina coamantis visione cor contremescit
36    2,   8,  0, 70|         Quilibet amantis actus in coamantis cogitatione finitur.~
37    2,   8,  0, 73|                      XXVII. Amans coamantis solatiis satiari non potest.~
38    2,   8,  0, 76|        assidua sine intermissione coamantis imaginatione detinetur.~
39    3,   0,  0, 16|      gladius pertingit amoris, de coamantis cogitatione continua sine
40    3,   0,  0, 17|            unde quacunque ratione coamantis animus concitari posset
41    3,   0,  0, 73|        mentis ingenio non laboret coamantis substantiam exhaurire. Et
42    3,   0,  0, 14|      sciat femina nihil in tantum coamantis animum aggravare quantum
43    3,   0,  0, 14|          se committit arbitrio et coamantis animum non erubescit tanta