Cap. Capov.

1 Prologus, 2|           non ambigam, qui otio ac litteris dediti statum aevi praesentis
2 Prologus, 2|         cum aliis velut communiter litteris mandata memoriae posterorum
3 Prologus, 2|          qui numquam vixerit, sine litteris ac debita laude manere;
4 Prologus, 2|        mandare quemquam», inquit, «litteris cogitationes suas, qui eas
5 Prologus, 2| intemperanter abutentis et otio et litteris.» Poterat quidem haec oratoris
6 25, 3      |         vacuum tempus esset, manum litteris effigiendis adsuesceret,
7 29, 1      |            non erant describere ac litteris mandari fecit. Item barbara