Cap. Par. Num.

 1 3, 11,   2|        devotionibus accolarum vir sanctus advenerat evocatus, ubi
 2 3, 13,   2|    virorum cereus, quem manu idem sanctus Severinus tenebat, accensus
 3 3, 14,   3|                            3 Tunc sanctus Severinus fusis ilico lacrimis
 4 3, 15,   2|         Quintanensium itaque fide sanctus Severinus illuc fuerat invitatus.
 5 3, 19,   2|        desideranter occurrit. Cui sanctus obviam, ne adventu suo eandem
 6 3, 19,   5|  captivorum. Pro qua re postmodum sanctus Lucillus presbyter destinatus
 7 3, 20,   2|           die, dum in sua cellula sanctus legeret Severinus, subito
 8 3, 22,   3|          testificatio delictorum. Sanctus itaque vir, cur ita fleret,
 9 3, 22,   4|    barbaris comitatus oppidum, ut sanctus praedixerat, Batavis invasit
10 3, 31,   6|        Igitur Romani, quos in sua sanctus Severinus fide susceperat,
11 3, 32,   1|         regnaturum. Tantis itaque sanctus eius alloquiis invitatus
12 3, 38,   2|                             2 Cui sanctus Dei famulus: «Noli», inquit, «
13 3, 40,   4|                            4 Tunc sanctus non desinebat de suae migrationis
14 3, 41,   1| monstravit. Epiphaniorum die, cum sanctus se Lucillus presbyter abbatis
15 3, 42,   1|    acceperat Favianis, iuxta quod sanctus Severinus, ut retuli, commanebat.