| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Eugippius Vita sancti Severini IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Cap. Par. Num. grey = Comment text
1 3, 13 | 13. Quomodo cereus in manu
2 3, 14 | 14. De mirabili sanatione mulieris
3 3, 15 | 15. Quemadmodum in baiulos
4 3, 16 | 16. De Silvino presbytero defuncto,
5 3, 17 | 17. Quam sollicita pauperibus
6 3, 18 | 18. Quemadmodum rubigo, quae
7 3, 19 | 19. Quod Gibuldus, Alamannorum
8 3, 20 | 20. Quomodo ei militum fuerit
9 3, 21 | 21. Paulinum presbyterum, qui
10 3, 22 | 22. Quod, dum basilicae novae
11 3, 23 | 23. Qualiter sanctuaria praedicta
12 3, 24 | 24. De mansoribus alterius
13 3, 25 | 25. Quemadmodum scriptis ad
14 3, 26 | 26. De leproso mundato, qui
15 3, 27 | 27. De victoria, quam apud
16 3, 28 | 28. Quemadmodum ministrante
17 3, 29 | 29. De his, quibus colle vestes
18 3, 30 | 30. Qualiter ad civitatem Lauriacum
19 3, 31 | 31. Quomodo Fevae, regi Rugorum,
20 3, 32 | 32. Quemadmodum Odovacar rex
21 3, 33 | 33. De filio cuiusdam ex optimatibus
22 3, 34 | 34. Qualiter elefantiosus quidam,
23 3, 35 | 35. De Bonoso monacho, qui,
24 3, 36 | 36. De tribus superbientibus
25 3, 37 | 37. Quemadmodum horam tribulationis
26 3, 38 | 38. De periculis letalis papulae,
27 3, 39 | 39. De habitaculo eiusdem beati
28 3, 40 | 40. Qualiter, dum propinquare
29 3, 41 | 41. Quomodo etiam diem transitus
30 3, 42 | 42. Quemadmodum Ferderuchum,
31 3, 43 | 43. De obitu eius vel qualibus
32 3, 44 | 44. Qualia post discessum eius
33 3, 45 | 45. De multorum tunc sanatione
34 3, 46 | 46. De fide inlustris feminae
35 3, 41, 1| sanctus se Lucillus presbyter abbatis sui, sancti Valentini, Raetiarum
36 3, 29, 2| tempore hiemis speluncis abdere consuevit. Mox cupitum reserat
37 3, 16, 2| consecratam locis se occultioribus abdidisse.~ ~
38 3, 31, 1| cogitans repente detentos abducere et in oppidis sibi tributariis
39 3, 8, 2| quosdam etiam Danuvio iubebat abduci. Nam cum quadam die in proximo
40 2, 0, 4| summa brevitate contexens ab Abel incipiens insignium virorum
41 3, 22, 4| centum et ultra milibus aberat, Danuvii navigatione descendit.
42 3, 30, 4| recesserunt. Illis autem abeuntibus cives portas egressi haud
43 3, 16, 2| illo respondente cunctos abisse: «Nequaquam», ait, «sed
44 3, 43, 2| conversationis imitamini fidem‹. Abraham namque vocatus a domino
45 3, 12 | propitiato depulsae sint, abrasa mirabiliter segete cuiusdam
46 3, 44, 3| et praesagii sancti viri abrasis omnibus monasterii rebus
47 3, 12, 5| pernicie funditus invenit abrasum et omnium circumquaque sationes
48 3, 16, 1| diacones universos parumper abscedere, ut post laborem vigiliarum
49 3, 5, 3| animatus oraculo laetus abscederet, perlato sibi, quod turba
50 3, 1, 3| citius perituro festinus abscedo.» Inde ad proximum, quod
51 3, 16, 2| utrum omnes, ut dixerat, abscessissent. At illo respondente cunctos
52 3, 4, 8| monte posita civitas possit abscondi. ~ ~
53 3, 22 | et illi oppido cladem se absente futuram, qua in baptisterio
54 3, 29, 4| Dei referre id, quod in absenti provenerat.~ ~ ~
55 3, 22, 3| plagam gravissimam nobis absentibus huic loco protinus eventuram,
56 3, 4, 4| adduxere captivos. Quos absolutos vinculis cibo potuque refectos
57 3, 26, 2| mortalis est compedibus absolutus.~ ~ ~
58 3, 19, 3| sui tenuerant, gratanter absolveret. Tunc rex constituit, ut
59 3, 32, 1| quendam exulantem rogat absolvi. Cuius Odovacar gratulabundus
60 3, 4, 9| inediis, docens corpus cibis abundantioribus enutritum animae interitum
61 3, 43, 8| ordinem ad osculum suum iussit accedere et sacramento communionis
62 3, 42, 1| Ferderuchus ex more salutaturus accederet, coepit ei Christi miles
63 3, 31, 4| pro quo benivolus precator accedis, non patiar Alamannorum
64 3, 13, 1| sollemnitatem vespere reddituri ad accendenda luminaria ignem minime repperissent,
65 3, 13, 2| fidem ceteros excellenter accendit.~ ~ ~
66 3, 11, 3| fideles attulerant, subito est accensa divinitus, reliqua vero
67 3, 11, 5| eos, quorum cerei fuerant accensi divinitus?~ ~ ~
68 3, 42, 1| remanserant, oppidis unum acceperat Favianis, iuxta quod sanctus
69 3, 15, 3| ipse subter navi descendens accepta securi postes facta oratione
70 3, 25, 1| repente exitium subituram. Qui acceptis litteris ad sanctum Paulinum
71 3, 43, 2| ut exiret in locum, quem accepturus erat in possessionem, et
72 3, 44, 6| aromata fuerant, nulla manus accesserat condientis, cum barba pariter
73 3, 14 | agrale die tertio fortis accesserit.~ ~
74 3, 22, 5| offenso Deo veritatis inimicus accessit, ubi tam impudenter excesserat.~ ~ ~
75 3, 12, 5| revertitur, cumque id, quod acciderat, indicasset, ad huiusce
76 3, 28, 2| Igitur tamquam benedictionis accipiendae gratia maior egenorum turba
77 3, 4, 9| praecipuum abstinentiae munus accipiens carnem suam plurimis subiugabat
78 3, 8, 4| retransmisit et aurifices accipientes protinus sacramentum ac
79 3, 40, 3| Cur», inquit, «nos sic accipis, serve Dei?» Cui ipse: «
80 3, 15, 2| obstaculorum tegminibus apparerent. Accolae responderunt, quod frequenti
81 3, 11, 2| vocabulum, devotionibus accolarum vir sanctus advenerat evocatus,
82 3, 4, 7| quod Burgum appellabatur ab accolis, uno a Favianis distans
83 1, 0, 3| imperitiam propriam videlicet accusando. Noli, obsecro, tam duris
84 3, 30, 3| coepissent vigilare concursu, acervus faeni comminus positus facula
85 3, 40, 3| profecturus ad Deum, ut ab iniquis actibus temperantes piis insistatis
86 3, 45, 2| clementiae gratiarum retulimus actionem.~ ~ ~
87 3, 36, 4| viro reverentiae terror adcrevit et ceteros maior disciplinae
88 3, 9, 1| reperturus eum foret, ostenderet, addens, ut, quicquid ei reperta
89 3, 4, 4| famulum, ut praeceperat, adduxere captivos. Quos absolutos
90 1, 0, 8| multos itaque familiaritatis adeptae dies erupit quasi pro omnibus
91 3, 9, 4| adquireretur instructio, adhibendamque operam, ne is, qui parentes
92 2, 0, 2| commemoratorium, cui nihil possit adicere facundia peritorum, et opus,
93 2, 0, 3| explicasti facilius, nihil adiciendum labori vestro studio nostro
94 3, 1, 5| habitu verboque monstravit, adiciens eadem die, qua quidam homo
95 3, 31, 2| turbati sanctum Severinum adiere suppliciter, ut in occursum
96 3, 14, 2| itaque homo Dei clausum aditum oppositione lectuli ait
97 3, 43, 4| quanta nos circumstent adiumenta sanctorum, quanta fidelibus
98 3, 16, 6| factum ita sancti Severini adiuratione celatum est, ut ante mortem
99 2, 0, 5| distribuit, quorum certaminibus admirandis celebrius excitati animas
100 3, 44, 6| prae nimio gaudio atque admiratione prosterneremur in terra.
101 3, 36, 2| talia in posterum auderet admittere: quem eodem momento, cum
102 3, 9, 4| monachis formam sollicitius admonebat beatorum patrum vestigiis
103 3, 31, 6| antiquo suo monasterio nec admonere populos nec praedicere futura
104 3, 24, 2| presbyterum instantius imperat admoneri, ut saltem ipse, contemptoribus
105 3, 44, 5| vero, praecepto fratris admonitus universos iussit ad Italiam
106 3, 25, 2| scriptis propriis vehementer admonuit, ut triduano ieiunio, quod
107 1, 0, 6| peracta virtute, digneris adnectere: quae quoniam fidelis portitor,
108 3, 37, 2| eo dicta sunt, protinus adnotantes, illis post menses plurimos
109 3, 33, 1| Felethei regis filium suum adolescentem diuturno langore vexatum,
110 3, 36, 1| oravit, ut eos dominus, in adoptionem recipiens filiorum, paterno
111 3, 24, 3| praebere cupienti nullatenus adquievit. Qua nocte Heruli insperate
112 3, 9, 4| quibus sanctae conversationis adquireretur instructio, adhibendamque
113 3, 40, 6| indivisa fratrum, quos adquisierat, congregatio proficiscens
114 1, 0, 9| et supernae patriae civis adscribi? Quam si me indignum veraciter
115 3, 32, 2| humana, ut fieri solet, adulatione laudarent, interrogat, quem
116 3, 7 | 7. Qualiter Odovacar adulescentulus, vilissimis pellibus opertus,
117 3, 5, 3| nam cito nuntius fidelis adveniet, qui te de his omnibus efficiat
118 3, 31, 3| optime. Christi legatus advenio, subditis misericordiam
119 3, 19, 1| saepius rogatus a civibus adveniret, maxime propter Alamannorum
120 3, 3, 3| frigore servi Dei precibus advenisse.~ ~ ~
121 3, 33, 1| Severinus suppliciter rogatus advenit. Cuius comperta praesentia
122 3, 35, 1| oratione poscebat, aegre ferens adventicios et externos salutaris gratiae
123 3, 19, 2| Cui sanctus obviam, ne adventu suo eandem civitatem praegravaret,
124 3, 31, 2| matutinus occurrit. Rex ergo, adventum eius protinus expavescens
125 3, 4, 5| opere Dei nec prospera nec adversa retraherent.~ ~
126 3, 5, 4| Igitur frustratis insidiis adversantium Flaccitheus incrementis
127 3, 2, 2| gladiis conciderunt. Tali ergo adversariis internecione consumptis
128 3, 9, 3| revelatione promeruit, sciens adversarium saepe subrepere sub nomine
129 3, 5, 2| Gothorum nec copia nec adversitate turbaberis, quia cito securus
130 3, 30, 2| per quadriduum contestatus advesperascente iam die Valentem nomine
131 1, 0, 4| tardante lapidibus, numquid aedificasse dicendus est, ubi nulla
132 3, 43, 8| 8 Post huiusmodi igitur aedificationis alloquium cunctos per ordinem
133 3, 22, 1| praetereant, haec tamen aedificia prae ceteris celerrime relinquenda
134 3, 35, 1| eius oratione poscebat, aegre ferens adventicios et externos
135 3, 38, 2| declinando. Nam saepius suorum aegritudines monachorum Christo sibi
136 3, 40, 4| constat ereptos esse de terra Aegypti, ita cunctos populos terrae
137 3, 44, 5| tamquam de domo servitutis Aegyptiae, ita de cotidiana barbarie
138 3, 3, 3| quae multis diebus crassa Aeni fluminis glacie fuerant
139 3, 39, 2| hebdomadam refectione contentus aequali vultus hilaritate fulgebat.
140 3, 13, 1| die intrantes basilicam aestatis tempore sollemnitatem vespere
141 3, 1, 1| inflati materiam sui sceleris aestimarunt patris interitum.) Tunc
142 3, 3, 2| pauperibus ex his, quae adhuc te aestimas Christo esuriente servare. »
143 3, 6, 2| opprimor opinione fallaci? Cur aestimor posse quod nequeo? Non est
144 3, 12, 3| psallebat ex more. Omnis aetas et sexus, qui etiam voce
145 1, 0, 7| tamen quid hinc ab ineunte aetate cognoverim, non tacebo.~ ~
146 3, 34, 2| meruit et colorem, regis aeterni magnalia tam suis quam plurimorum
147 3, 43, 6| carissimi, longi sermonis affatu?~ ~
148 3, 43, 6| fugientes Christum cunctis affectibus praetulerunt, quorum incessus
149 3, 11, 2| per singulas domos cereos afferti praecepit, quos propria
150 3, 30, 2| exploratores sentire se penitus affirmabant.~ ~
151 3, 11, 2| manu unusquisque parietibus affixit ecclesiae.~ ~
152 3, 46, 2| multi langoribus diversis afflicti, quos recensere longum est,
153 3, 40, 2| innocentes opprimere, ne illorum afflictio vestram magis dissipet potestatem:
154 3, 4, 7| praesentiam suam populis denegaret afflictis.~ ~
155 3, 17, 2| esurie miserorum se credebat afflictum. Cuius largitionem tam piam
156 3, 3, 1| habitatores unicum sibi remedium affore crediderunt, si ex supra
157 3, 17, 4| Respondentibus etiam inde protinus affuturos, vir Dei nequaquam eos venire
158 3, 11, 1| sine nutu divini muneris agebatur, ut omnes eius monitis quasi
159 3, 44, 7| provincialibus idem iter agentibus, qui oppidis super ripam
160 3, 43, 5| iugis oratio; non pigeat agere paenitentiam, quem non puduit
161 3, 40, 2| ut ita cum sibi subiectis ageret, quo se iugiter cogitaret
162 3, 8, 2| tamen duris condicionibus aggravans quosdam etiam Danuvio iubebat
163 3, 43, 4| Heliseus, aperiat, quo possitis agnoscere, quanta nos circumstent
164 3, 14, 2| parvo magna deposcitis? Agnosco me prorsus indignum. Utinam
165 3, 20, 1| peremptos a barbaris nullus agnoverat.~ ~
166 3, 30, 5| qui rebus praesentibus agnoverunt in sancto viro gratiam viguisse
167 3, 40, 1| 1 Deinde post multos agones et diuturna certamina, cum
168 3, 11, 3| hortatus est tota cordis alacritate secum communem dominum deprecari,
169 3, 27, 2| promissae victoriae adversus Alamannos instruxerunt aciem, non
170 3, 20, 1| limitis publicis stipendiis alebantur; qua consuetudine desinente
171 3, 17, 4| dandis, quibus pauperes alerentur, Norici quoque populos missis
172 3, 10, 1| Cave, ne hodie digrediaris alicubi: alioquin imminenti periculo
173 3, 39, 2| vultus hilaritate fulgebat. Aliena quasi propria errata deflens,
174 | aliisque
175 3, 12, 7| liberalitate vestra anni praesentis alimenta percipiat.» Collatione itaque
176 3, 28, 2| quippe ibidem huius liquoris alimentum auxit turbam numerumque
177 | alioquin
178 | aliorum
179 3, 16, 1| laborem vigiliarum somno se aliquantulum recrearent.~ ~
180 3, 35, 1| sibique nullam remediorum opem aliquatenus exhiberi. ~ ~
181 | aliquem
182 | aliquo
183 3, 20, 1| stipendium commilitonibus allaturi, quos in itinere peremptos
184 3, 4, 9| animae interitum protinus allaturum.~ ~
185 3, 33, 2| oratione, qui semivivus allatus fuerat, statim incolumis
186 3, 12, 6| vero praedictus flebiliter allegabat posse se mandatis oboedire
187 3, 31, 6| His auditis, rex modestis allegationibus mitigatus cum suo protinus
188 3, 18, 2| fessos verbis spiritalibus allevabat dicens: «Si decimas obtulissetis
189 3, 6, 5| postulare langoribus. De allis etiam gentibus, ad quas
190 3, 32, 1| Tantis itaque sanctus eius alloquiis invitatus Ambrosium quendam
191 3, 43, 8| huiusmodi igitur aedificationis alloquium cunctos per ordinem ad osculum
192 3, 15, 2| quod frequenti fluminis alluvione, quicquid fuisset superstratum,
193 3, 29, 1| Itaque profecti ad summa Alpium cacumina pervenerunt, ubi
194 3, 44, 2| cum imposta essent sacris altaribus nec auderet directus vilicus
195 3, 44, 1| calicem argenteum ceteraque altaris ministeria praecepit auferri. ~ ~
196 3, 24 | 24. De mansoribus alterius oppidi, qui spreto mandantis
197 3, 13, 1| elicere nequiverunt, in tantum alterutra ferri ac petrae conlisione
198 3, 45, 1| oratione soluta laudem dixit altissimo.~ ~
199 3, 15, 1| extensione porrecta defixis in altum stipitibus sustentabatur
200 3, 19, 3| exsequendum, statimque missus Amantius diaconus e vestigio regem
201 3, 43, 3| fervore spiritus ampliasse, amare iustitiam, fraternae caritatis
202 2, 0, 1| otii felicitate perpendens amaritudines occupationesque multiplices
203 3, 1, 1| Danuvii rebus turbabantur ambiguis, (ac primum inter filios
204 3, 15, 4| fluvius crevisset in cumulos ambissetque viciniam, quam solebat,
205 3, 36, 2| domini Iesu», cum beatus Ambrosius Mediolanensis episcopus
206 3, 6, 3| incolumem suis gressibus ambulantem remisit ad propria.~ ~
207 3, 4, 10| torpescit, nudis pedibus semper ambulare contentus singulare patientiae
208 3, 46, 5| gloria in saecula saeculorum. Amen.~ ~Habes, egregie Christi
209 3, 6, 3| mandat, ut suis operiretur amictibus, dicens: «Cum filius tuus
210 3, 39, 2| tempore ipso quo vestiebatur amictu, etiam dum quiesceret, utebatur.
211 3, 4 | muros Favianensium ceperant, amiserunt, vel de instituto eius atque
212 3, 44, 3| interfectus praedam pariter amisit et vitam.~ ~
213 3, 5, 3| fueris, occideris. Cave, ne amnem transeas et insidiis, quae
214 3, 15, 2| pavimentum: iam videbitis amodo fluvium caelesti iussione
215 3, 16, 3| illa: «Pietatis», inquit, «amor talia me facere persuasit:
216 3, 43, 3| gaudium meum fervore spiritus ampliasse, amare iustitiam, fraternae
217 2, 0, 6| optatis successibus eatenus ampliatur.~ ~
218 3, 18, 2| imber desperatae messis amputavit incommoda.~ ~ ~
219 | an
220 3, 46, 2| quos quaedam venerabilis ancilla Dei Processa nomine civis
221 3, 3, 2| natalibus cupiditatis te praebes ancillam et extas avaritiae mancipium,
222 3, 17, 2| notissimum, tamen quasi ex ore angeli praesentis audirent, grata
223 3, 16, 6| mortem eius non potuisset angosci: ego tamen haec, quae retuli,
224 3, 17, 2| barbarorum imperio famis angustias sustinerent, devotissime
225 3, 4, 9| abundantioribus enutritum animae interitum protinus allaturum.~ ~
226 3, 30, 4| victualium repperissent, direpto animalium grege cuiusdam hominis,
227 3, 40, 2| arguebat: «Hanc», inquit, «animam, Giso, an aurum argentumque
228 3, 29, 2| ergo revelatione protinus animati cum coepissent fide magis
229 3, 5, 3| 3 Qui cum tali animatus oraculo laetus abscederet,
230 1, 0, 2| epistolae praefatae rescisset, animo promptiore mandavit, ut
231 3, 8, 3| secuta correptio prostravit animos arrogantis. Quosdam enim
232 3, 11, 5| potentia Creatoris cereos animosque flammantis! Accensus est
233 3, 31, 3| quanti valeret oboedientis animus quantumque triumphatoribus
234 3, 5, 2| nos una catholica fides annecteret, magis me de vitae perpetuitate
235 3, 12, 7| exemplum, liberalitate vestra anni praesentis alimenta percipiat.»
236 3, 41, 1| episcopi, diem depositionis annua sollemnitate in crastinum
237 3, 44, 6| invenire disiuncta, nam annus sextus depositionis eius
238 3, 40, 2| se diceret cunctis opibus anteferre, vir Dei sapienter adiecit: «
239 3, 8 | qui et Feva, Rugorum rex, antelati filius Flaccithei, pessimam
240 3, 43, 4| omnes mentium cogitationes antevenit‹. Assiduis ergo precibus
241 3, 1, 4| hortabatur armari, proponens antiqua salutis exempla, quibus
242 3, 31, 6| vero Favianis degens in antiquo suo monasterio nec admonere
243 3, 22, 4| 4 Ad antiquum itaque et omnibus maius
244 3, 25, 2| 2 Igitur memoratus antistes litterarum tenore praestructus
245 3, 12, 4| iacebat, egressus est totoque anxius die locustarum nubem impendentem,
246 3, 43, 4| optavit beatus Heliseus, aperiat, quo possitis agnoscere,
247 3, 2, 1| portas sibi Romanos cogerent aperire velociter. ~ ~
248 3, 44, 5| sepulturae locum imperat aperiri. ~ ~
249 3, 22, 3| audientibus sacerdos eruperit. Aperta namque scurrilitas latentium
250 2, 0, 5| memoratis facta maiorum, ut apertissima fide armatos principes deterrerent,
251 3, 43, 7| 7 Superest, ut beati apostoli ultima oratione vos prosequar
252 2, 0, 4| puritatis infundant. De qua re apostolicae vocis auctoritas latius
253 3, 1, 1| Vivens iuxta evangelicam apostolicamque doctrinam, omni pietate
254 3, 4, 3| debilis quisque fortissimus apparebit: ›dominus pro vobis pugnabit
255 3, 22, 2| providere, ubi ultra non poterit apparere mercator?»~ ~
256 3, 15, 2| obstaculorum tegminibus apparerent. Accolae responderunt, quod
257 3, 10, 2| insequitur, quos vulgus scamaras appellabat. Cuius venerandam praesentiam
258 3, 19, 1| 1 Batavis appellatur oppidum inter utraque flumina,
259 3, 8, 1| quoque rex, qui et Feva appellatus, memorati filius Flaccithei,
260 3, 5, 2| Non te itaque pigeat pacem appetere etiam minimorum, numquam
261 3, 14, 3| quicquam horum meis operibus applicare: hanc enim gratiam fidei
262 3, 44, 7| multis emensis regionibus apportatum est.~ ~ ~
263 3, 46, 4| caput vehiculo credens apposuit et mox a dolore liberum
264 3, 37, 2| indicantibus, sicut signaverant, approbarunt.~ ~ ~
265 3, 43, 3| intuitum, laudo confidenter et approbo. ~ ~
266 3, 43, 4| enim noster simplicibus appropinquat.~ ~
267 3, 38, 1| praesidio parvi panis et aquae remediis expiabis.» Quadragesimo
268 3, 15, 3| oratione percussit atque ad aquam fluminis venerandae crucis
269 1, 0, 3| sermonibus, dum dicis: Quid tibi aquas expectare de silice? Iam
270 2, 0, 5| sacrilega superarent, cultus arasque daemonicas longe lateque
271 3, 29, 1| confluxit, ut eos magnae arboris protectione vallatos velut
272 3, 43, 2| quosque remunerans mysteriorum arcana prodidit futurorum. Nos
273 1, 0, 4| enim ad construendam domum architectum requirit, necessariam sollicitus
274 3, 31, 5| ita respondit: «Numquid arcu tuo vel gladio homines isti
275 3, 36, 4| fratribus per dies quadraginta arduis abstinentiae remediis mancipavit.
276 3, 44, 1| sacrilegium copulans calicem argenteum ceteraque altaris ministeria
277 3, 40, 2| animam, Giso, an aurum argentumque plus diligis?» Cumque illa
278 3, 40, 2| reginam his interrogationibus arguebat: «Hanc», inquit, «animam,
279 3, 3, 2| Quam productam in medium arguit vehementer. «Cur», inquit, «
280 3, 40, 6| sanctissimus pietatis providus argumento praecepit, ut, dum generalis
281 1, 0, 1| vocabulum est Titas, super Ariminum commoratus, post in Lucaniae
282 3, 4, 3| milites, nunc ex hostibus armabuntur: nec enim numerus aut fortitudo
283 3, 11, 1| exemploque illius bonis operibus armarentur.~ ~
284 3, 1, 4| atque elemosynis hortabatur armari, proponens antiqua salutis
285 3, 25, 3| hostium ferociam fidenter armaverat.~ ~ ~
286 3, 4, 2| quamvis auxilium nobis desit armorum, credimus tamen tua nos
287 3, 44, 6| cadaver sancti, in quo nulla aromata fuerant, nulla manus accesserat
288 3, 36, 2| sacerdotis, spiritus inmundus arreptum coepit discerpere.~ ~
289 3, 8, 3| correptio prostravit animos arrogantis. Quosdam enim aurifices
290 3, 8, 3| regalibus ornamentis clauserat arta custodia. Ad hos filius
291 3, 1, 5| omnium in ipso discriminis articulo promittenti credere dubitarent,
292 1, 0, 4| parietem impolitis componat artifice tardante lapidibus, numquid
293 3, 1, 4| inierant, custodia servabatur artissima nullique ingrediendi aut
294 3, 8, 2| mandata reportari iussit asperrima. «Ora,» inquit, «tibi, serve
295 3, 9, 5| corporeae delectationis asserebat incendia, nisi fuissent
296 3, 30, 5| inquit, «valet oratio iusti assidua.»~ ~ ~
297 3, 19, 1| propter Alamannorum incursus assiduos, quorum rex Gibuldus summa
298 3, 31, 1| Dei famulum contulisse, assumpto veniebat exercitu, cogitans
299 3, 14, 3| est et muliere protinus assurgente allocutus est eos: «Nolite
300 3, 20, 2| coepit lacrimare suspirio. Astantes iubet ad fluvium properanter
301 3, 43, 6| blandimenta saeculi quasi atrocem bestiam fugientes Christum
302 3, 12, 1| tantae plagae auferatur atrocitas, orationum tuarum experta
303 3, 42, 1| quae mihi commissa sunt, attaminare pertemptes et substantiam
304 3, 13, 1| genibus humi fixis orabat attentius.~ ~
305 3, 40, 5| ego indignus et infimus attestatione convenio: ›visitatione visitabit
306 3, 1, 1| 1 Tempore, quo Attila, rex Hunnorum, defunctus
307 1, 0, 2| latuerant, quantum ad nos attinet ignaros liberalium litterarum,
308 2, 0, 4| impertiant, quantum fervoris attribuant, quantum puritatis infundant.
309 3, 11, 3| maxima cereorum, quos fideles attulerant, subito est accensa divinitus,
310 3, 2, 2| hostium obsidione vallatos, auctoque terrore divinitus noctis
311 1, 0, 2| 2 Quae cum auctor epistolae praefatae rescisset,
312 3, 40, 3| Huc usque regnum vestrum auctore domino prosperatum est:
313 3, 36, 2| episcopus servum Stiliconis, auctorem falsarum epistolarum deprehensum,
314 3, 46, 1| sedis Romanae pontificis auctoritate et Neapolitano populo exequiis
315 1, 0, 8| Italiae nobilis et totius auctoritatis vir, qui ad eum confugerat
316 3, 5, 4| Flaccitheus incrementis auctus prosperioribus vitam rebus
317 3, 29, 1| clauduntur, ad beatum Severinum audaci temeritate vel magis, ut
318 3, 4, 4| aviditate praedandi ultra huc audeant propinquare: nam statim
319 3, 43, 2| nostris usurpare viribus non audemus, unum tamen, quod humilitati
320 3, 4, 2| habeo paucissimos, sed non audeo cum tanta hostium turba
321 3, 46, 3| vicinos. Quo facto cuncti, qui audierant, gratias Deo lacrimantibus
322 3, 17, 2| ex ore angeli praesentis audirent, grata devotione servabant.~ ~
323 3, 41, 2| sancte presbyter, quod audisti, nec domini constitutum
324 2, 0, 3| credidimus: siquidem aliter audita narramus, aliter experta
325 3, 4, 6| verbis instituens animas auditorum.~ ~
326 1, 0, 10| etiam ipso superstite semper audivi.~ ~
327 3, 12, 1| dicentes: «Ut tantae plagae auferatur atrocitas, orationum tuarum
328 3, 44, 1| et alia nonnulla credidit auferenda. Cui sceleri sacrilegium
329 3, 42, 2| nos aliquid deceat, non auferre, quatenus solita, sicut
330 3, 44, 1| altaris ministeria praecepit auferri. ~ ~
331 3, 28, 3| vestigia Salvatoris gaudebat augeri materiem, quam officio dextrae
332 3, 4, 11| sed ad iustificationis augmentum Salvatoris mihi dona proficiant.»~ ~
333 3, 40, 5| redigentur, ut hostes aestimantes auri se quippiam reperturos etiam
334 3, 40, 2| inquit, «animam, Giso, an aurum argentumque plus diligis?»
335 3, 5, 2| interrogas, instruendus ausculta. Gothorum nec copia nec
336 3, 43, 4| sanctorum, quanta fidelibus auxilia praeparentur. Deus enim
337 3, 4, 2| veneratio praecipit, quamvis auxilium nobis desit armorum, credimus
338 3, 28, 2| huius liquoris alimentum auxit turbam numerumque poscentium.~ ~
339 3, 3, 2| praebes ancillam et extas avaritiae mancipium, quae est docente
340 3, 4, 4| denuntiate complicibus, ne aviditate praedandi ultra huc audeant
341 3, 44, 2| extendere, quendam militem Avitianum nomine compulit diripere
342 3, 29, 1| collatio profligaverat, baiularent. Itaque profecti ad summa
343 3, 15 | 15. Quemadmodum in baiulos postes a parte fluminis
344 3, 44, 6| accesserat condientis, cum barba pariter et capillis usque
345 3, 44, 1| comperta, pauper et impius, barbara cupiditate semper immanior,
346 3, 46, 1| Igitur illustris femina Barbaria beatum Severinum, quem fama
347 3, 46 | De fide inlustris feminae Barbariae susceptricis et occursu
348 3, 31, 1| reliquias oppidorum, quae barbaricos evaserant gladios, Lauriaco
349 3, 35, 1| monachus beati Severini, barbarus genere, qui responsis eius
350 1, 0, 1| legendum, continens vitam Bassi monachi, qui quondam in
351 3, 22, 1| Basilicae extra muros oppidi Batavini in loco nomine Boiotro,
352 3, 27, 3| 3 Sed Batavinis genitale solum relinquere
353 3, 20, 1| sunt deletae cum limite, Batavino utcumque numero perdurante.
354 1, 0, 6| itinere vel hic apud eiusdem beatissimi patris memoriam divina sunt
355 3, 5, 1| multitudine terrebatur. Is ergo beatissimum Severinum in suis periculis
356 3, 19, 2| indicavit numquam se nec in re bellica nec aliqua formidine tanto
357 3, 44, 4| rex Odovacar Rugis intulit bellum. Quibus etiam devictis et
358 3, 22, 1| ultro eis sancti Iohannis benedictio deferetur.~ ~
359 3, 23, 2| sicut praedixerat, ultronea benedictione collata sacravit officio
360 3, 22 | sancti Iohannis baptistae benedictionem praenuntiaverit deferendam
361 3, 46, 5| ingressu eius gesta sunt, beneficiorum virtutumque retulisse miracula.
362 3, 28, 4| 4 Tantum igitur Dei beneficium dum circumstantes tacite
363 3, 31, 6| dispositionibus in oppidis ordinati benivola cum Rugis societate vixerunt.
364 3, 31, 4| inquit, «populum, pro quo benivolus precator accedis, non patiar
365 3, 43, 6| blandimenta saeculi quasi atrocem bestiam fugientes Christum cunctis
366 1, 0, 1| 1 Ante hoc ferme biennium, consulatu scilicet Inportuni,
367 3, 43, 6| quanto magis monachos, qui blandimenta saeculi quasi atrocem bestiam
368 3, 4, 11| comprimatur. Ut aliquid boni possimus, eligimur, dicente
369 3, 35 | 35. De Bonoso monacho, qui, dum oculorum
370 3, 35, 1| 1 Bonosus quoque, monachus beati Severini,
371 1, 0, 9| nesciente cupit omne opus bonum Christo donante perficere,
372 3, 38, 1| die mortifera papula in brachio ieiunantis apparuit, quam
373 3, 5, 2| in homine et ponit carnem brachium suum et a domino recedit
374 2, 0, 2| possit universitas recensere, brevi reserasti compendio, dum
375 2, 0, 4| iustorum catalogum summa brevitate contexens ab Abel incipiens
376 3, 19, 4| speraret, interrogat. Ille rem breviter insinuans oblatis regi receptisque
377 3, 4, 7| secretum habitaculum, quod Burgum appellabatur ab accolis,
378 3, 15, 1| parte parvus fluvius, cui Businca nomen est, propinquabat.
379 3, 28, 4| Domine mi, crescit hic cacabus olei et in modum fontis
380 3, 29, 1| profecti ad summa Alpium cacumina pervenerunt, ubi per totam
381 3, 46, 3| Tunc et Laudicius quidam caecus, inopinato psallentis populi
382 3, 5, 1| in suis periculis tamquam caeleste consulebat oraculum. Ad
383 3, 43, 3| terrena despicite, patriam caelestem semper inquirite. Confido
384 3, 12, 1| dudum miraculo in accensis caelitus cereis multum apud dominum
385 3, 14, 3| unus sit Deus, faciens in caelo et in terra prodigia, excitans
386 3, 38, 1| districtiore ieiunio venturae calamitati, abstinentia ciborum et
387 3, 31, 5| ipse, qui me fecit horum calamitatibus interesse, in perducendis
388 3, 4, 1| lacrimis confluentes inlatae calamitatis exitium retulerunt, simul
389 3, 4, 10| 10 Calciamento nullo penitus utebatur:
390 3, 44, 1| sceleri sacrilegium copulans calicem argenteum ceteraque altaris
391 3, 43, 8| ipse psalmum protulit ad canendum: «Laudate dominum in sanctis
392 3, 24, 1| commonitus Moderatum nomine cantorem ecclesiae destinavit praecipiens,
393 3, 46, 4| Marinus quoque, primicerius cantorum sanctae ecclesiae Neapolitanae,
394 3, 30, 3| eadem nocte eos asserens capiendos, nisi imperiis fideliter
395 3, 24, 2| manserint, sine dilatione capientur.» Sanctum quoque Maximianum
396 3, 44, 6| condientis, cum barba pariter et capillis usque ad illud tempus permansisset
397 3, 9, 1| ut etiam signa staturae capillorumque colorem, vultus eius ac
398 3, 46, 4| recipere pro incessabili capitis dolore non posset, caput
399 1, 0, 11| epistolae coniuncto praelatis capitulis commemoratorio recensita
400 3, 5, 3| quod turba latronum aliquos captivasset ex Rugis, virum Dei misit
401 3, 27, 3| quidem trucidati, alii in captivitatem deducti poenas dedere contemptui.~ ~
402 3, 42, 1| et substantiam pauperum captivorumque contingas, indignationem
403 3, 10, 1| transvectus est cum suo persuasore captivus.~ ~
404 3, 46, 4| capitis dolore non posset, caput vehiculo credens apposuit
405 3, 10, 1| alioquin imminenti periculo non carebis.» Hic ergo contra praeceptum
406 2, 0, 1| 1 Frater in Christo carissime, dum nos peritiae tuae facundia
407 2 | Domino sancto semperque carissimo Eugippio presbitero Paschasius
408 3, 8, 5| poscentium, ut fide, spe et caritate crescente, dum minora petitur,
409 3, 1, 2| contumaces ac desideriis carnalibus inquinati praedicentis oracula
410 3, 44, 7| praeparato funus includitur, carpento trahentibus equis inpositum
411 3, 44 | corpusculum eiusdem levatum, carpentoque devectum.~ ~
412 3, 45 | loquela refertur orando sub carro, quo adhuc erat corpusculum,
413 3, 45, 1| sancti viri corpusculum super carrum adhuc positum permanebat,
414 3, 6, 1| ossium dolore contritus omni caruerat incolumitate membrorum,
415 3, 46, 2| venerabile portabatur, statim caruit omnium langore membrorum.~ ~
416 3, 30, 1| et superiorum transfugae castellorum ad suspecta loca exploratoribus
417 3, 2, 1| congregati errata praeterita castigabant gemitibus et lamentis. Die
418 3, 18, 2| culpam confessione propria castigatis, de domini pietate polliceor,
419 3, 17, 3| regione, mirabili abstinentia castigatus, fortis et alacer permaneret.~ ~
420 3, 1, 1| doctrinam, omni pietate et castitate praeditus, in confessione
421 3, 43, 3| caritatis vincla diligere, castitati operam dare, humilitatis
422 2, 0, 5| armatos principes deterrerent, castra sacrilega superarent, cultus
423 2, 0, 4| idem apostolus iustorum catalogum summa brevitate contexens
424 3, 5, 2| praedictus accepit: «Si nos una catholica fides annecteret, magis
425 3, 1, 1| praeditus, in confessione catholicae fidei venerabile propositum
426 3, 31, 2| fatigatione plurimum praegravatum: causas itaque repentinae occursionis
427 3, 30, 2| excubate, supervenientis hostis caventes insidias.» At illi nihil
428 3, 5, 2| Disce igitur insidias cavere, non ponere: in lectulo
429 3, 13, 2| huic interfuere miraculo, celare voluerit sicut multa magnalia,
430 1, 0, 1| effectibus celebrata non oportere celari miracula.~ ~
431 3, 16, 6| sancti Severini adiuratione celatum est, ut ante mortem eius
432 3, 11, 1| barbarorum vitaret incursus, tam celeberrima sancti Severini flagrabat
433 3, 30, 3| principio psalmodia, cum celeberrimo coepissent vigilare concursu,
434 3, 41, 1| beatus Valentinus haec tibi celebranda sollemnia delegavit, ego
435 3, 16 | cadaver feretro impositum celebratis nocte vigiliis mox ad vocem
436 3, 41, 1| sollemnitate in crastinum celebraturum sollicitus intimasset, idem
437 3, 46, 2| 2 Qua celebritate multi langoribus diversis
438 2, 0, 5| certaminibus admirandis celebrius excitati animas suas pro
439 3, 22, 1| tamen aedificia prae ceteris celerrime relinquenda sunt»: et ideo
440 3, 22, 4| muros oppidi Favianis, quod centum et ultra milibus aberat,
441 3, 4, 3| ad me, quos ex barbaris ceperis, perducas incolumes.»~ ~
442 3, 11, 5| sensibus: visibilis lux naturam cerae liquabat in flammas, at
443 3, 11, 5| operibus, quam eos, quorum cerei fuerant accensi divinitus?~ ~ ~
444 3, 16, 5| perpetua, in qua me esse cernebam.»~ ~
445 1, 0, 8| nationis esset vir, quem tantis cernerent fulgere virtutibus, nec
446 3, 4, 11| putetis mei meriti esse, quod cernitis: vestrae est potius salutis
447 3, 39, 2| ante solis occasum nisi certa solvit festivitate ieiunium.
448 3, 17, 4| cum obsidentibus Gothis certamine dimicantes vix inita foederis
449 2, 0, 5| exempla distribuit, quorum certaminibus admirandis celebrius excitati
450 3, 27, 2| viribus palmam praesentis certaminis imputetis, scientes idcirco
451 3, 11, 1| Severini flagrabat opinio, ut certatim eum ad se castella singula
452 3, 5, 3| de his omnibus efficiat certiorem.»~ ~
453 1, 0, 5| 5 Habet plane certum fundamentum solius fidei,
454 3, 12, 3| offerebat, elemosynae fieri non cessabant, quicquid bonorum operum
455 3, 34, 1| gratiae largitorem, sine cessatione lacrimabiliter exorare.~ ~
456 3, 40, 4| quod quidem facere nec ante cessaverat. «Scitote», inquit, «fratres,
457 3, 4, 11| potius salutis exemplum. Cesset humana temeritas, elationis
458 3, 44, 1| copulans calicem argenteum ceteraque altaris ministeria praecepit
459 3, 12, 1| perculsi mox presbyteri ceterique mansores sanctum Severinum
460 3, 12, 6| se mandatis oboedire de cetero, si ulla sibi spes, qua
461 2, 0, 4| 4 Divinis charismatibus inspiratus scis, bonorum
462 3, 43, 6| atrocem bestiam fugientes Christum cunctis affectibus praetulerunt,
463 3, 4, 9| subiugabat inediis, docens corpus cibis abundantioribus enutritum
464 3, 39, 2| erat in oratorii pavimento cilicium. Omni tempore ipso quo vestiebatur
465 | circa
466 3, 30, 4| quieverunt ac mane facto circumdantes civitatem et ubique discurrentes,
467 3, 12, 4| exiguam, multis vicinorum circumdatam frugibus, locustarum densitas
468 3, 43, 4| possitis agnoscere, quanta nos circumstent adiumenta sanctorum, quanta
469 2, 0, 5| longe lateque diruerent civicamque coronam sertis decorati
470 3, 4, 8| contegi nec in monte posita civitas possit abscondi. ~ ~
471 3, 4, 6| monasterium haud procul a civitate construeret, ubi plurimos
472 3, 30, 3| non incendium reddidit civitati. ~ ~
473 3, 3 | 3. Quod habitatoribus civitatulae Favianis diu fame laborantibus
474 3, 22 | deferendam et illi oppido cladem se absente futuram, qua
475 3, 25, 2| signaverant, exitio venturae cladis occurrerent.~ ~
476 3, 30, 3| dubitantibus voce magna clamabat, eadem nocte eos asserens
477 3, 8, 4| dolore conscissis, talia clamitabat: «O serve domini Severine,
478 3, 30, 4| nemoribus, subito splendore clamoreque perterriti, putantes se
479 3, 45, 2| laudem se Deo obtulisse clara voce respondit. Quo loquente
480 3, 16, 1| ex more pervigilem, iam clarescente diluculo rogavit vir Dei
481 2, 0, 6| credo, temporibus defuerit clarior vita maiorum, sed quod domum
482 1, 0, 11| libro vestri magisterii clariora.~ ~ Superest, ut eius
483 3, 13, 2| sunt effectibus celebrata, claritas tamen tantae virtutis occultari
484 3, 4, 12| munitus tanta divini muneris claritate fulgebat, ut ipsi quoque
485 3, 1 | futurorum praedicatione claruerit.~ ~
486 3, 29, 1| temeritate vel magis, ut post claruit, intrepida devotione venire
487 3, 35, 2| perspicuam et exterioribus oculis clarum praeferre conspectum: ora
488 3, 29, 1| illius itinera gelu torpente clauduntur, ad beatum Severinum audaci
489 3, 8, 3| fabricandis regalibus ornamentis clauserat arta custodia. Ad hos filius
490 3, 14, 2| 2 Videns itaque homo Dei clausum aditum oppositione lectuli
491 3, 11, 5| 5 O clemens potentia Creatoris cereos
492 3, 1, 2| more. Tunc presbyteris, clero vel civibus requisitis coepit
493 3, 21, 2| quae est metropolis Norici, coegerunt praedictum virum summi sacerdotii
494 3, 19, 2| tremere coram eo vehementius coeperit, secedensque suis exercitibus
495 3, 3, 3| laborantibus detulerunt. Tunc coeperunt omnes Deum insperati remedii
496 1, 0, 1| quibusdam describi cognoscerem, coepi mecum ipse tractare nec
497 3, 29, 2| Nolite timere, pergite quo coepistis.» Hac ergo revelatione protinus
498 3, 30, 1| compulsus immania crudelitatis coepta desereret. ~ ~
499 3, 12, 4| quidam pauperrimus opus Dei coeptum deserens ad agrum propriae
500 3, 12, 2| inquit. ›ieiunium, vocate coetum, congregate ecclesiam‹,