Lib.  Cap. Capov.

 1    1,   2, 1|    animis hoc excellentissimum bonum philosophiae comparatum
 2    1,   5, 1|      dixi. duo sunt in homine, bonum et malum, natura et vitium.
 3    1,   5, 1|       malum, natura et vitium. bonum quia natura est, quia corruptum
 4    2,  25, 1|    omne, quia nullum convivium bonum sine pane ducitur. panis
 5    3,   3, 1|    tepidus remaneat. malum est bonum negligenter agere, peius
 6    3,   4, 2|        raritas pretiosum facit bonum. sic in medio fabulae cursu
 7    3,  13, 1|    gratius carpat. nihil tamen bonum est quod melius tollit.
 8    3,  13, 1| vituperium prorumpat, ut nihil bonum esse credat, nisi quod ipse
 9    3,  14, 1|       quia enim sciebant verum bonum non in aestimatione hominum
10    3,  14, 1|    rebus perituris inhaerentes bonum suum non agnoscerent, ideo,
11    4,   9, 1|       evangelium interpretatur bonum nuntium, quia aeterna bona
12    5,   7, 1|  sollerter inquirite. utrumque bonum, utrumque necessarium amate
13    5,   9, 1|        quo nullum potes facere bonum, ut videlicet ipsius gratia,
14    5,   9, 1|      deinde restat tibi, ut ad bonum opus accingaris, ut quod
15    5,  10, 1|     consulere intendimus, quod bonum est in omnibus augeri cupimus,
16    6,  10, 2|      dicere voluerit propheta, bonum promiserit an malum minatus