Par.
1 1| deorum» libro III. totum bonum virtutis attribuit libero
2 3| ideo, si non malum, sed bonum facere voluissent, non prohiberentur.
3 8| habuit potestatem ad velle bonum et velle malum in eodem
4 8| potestas sit una, velle tamen bonum aliud est in ipso ab eo,
5 8| positionem ante factam.~Exemplum bonum est ad hoc, quod Deus scit
6 10| sufficiens est in faciendo bonum, nullum habet adiutorem.
7 10| arbitrio est, sed velle bonum est a gratia et velle bonum
8 10| bonum est a gratia et velle bonum est erectio a gratia et
9 10| efficere non potest, quia velle bonum nobilius est, quam velle
10 10| nihil. Totum ergo hominis bonum gratuitum, cum nihil eius
11 11| et ipsa mala esset; si ad bonum, hoc adhuc esset iniustum,
12 12| universum creaturae suae bonum valde, hoc est quam bonum
13 12| bonum valde, hoc est quam bonum esse et fieri potuit ipsum
14 12| non potentes peccare. Sed bonum, quod diuturnius est, melius
15 12| Diuturnius autem fuisset hoc bonum si ab initio fuisset. Ergo
16 12| spontaneum poterat habere bonum, nisi ea, quae etiam malum
17 12| creator, sed unum facere, bonum scilicet quod imperavit;
18 12| etiam mala facere possumus, bonum est: bonum inquam, quia
19 12| facere possumus, bonum est: bonum inquam, quia boni partem
20 12| considerata sine inclinatione ad bonum et ad malum, considerata
21 15| laudabilis, nisi quia egit bonum, eum potuit illud non egisse,
22 15| Ante hominem vita et mors, bonum et malum: quod placuerit
23 15| proposuerim vobis vitam et mortem, bonum et malum, benedictionem
24 15| testamenti volumina, quibus tam bonum omne, quam malum voluntarium
25 15| nos ita defendimus naturae bonum, ut eam dicamus malum non
26 15| videamur impelli, qui nec bonum sine voluntate facimus nec
27 15| Postquam vero cecidit, vere bonum perdidit pariter et vigorem
28 16| potestas libera eligendi bonum vitandique malum. Sed haec
29 16| homine, quia omne habens bonum voluntarium, quod non potest
30 17| vertibilitas vel flexibilitas ad bonum et malum in homine non erit
31 17| voluntatis et rationis, qua bonum eligitur gratia assistente,
32 17| rationalis potentia, qua velle bonum et malum potest utrumque
33 17| probandum, quod posse peccare bonum sit et a Deo creaturn.~Item:
34 17| creatura defectio non est, sed bonum est a Deo creatum. Et ex
35 17| defectionis est, nec est illud bonum naturale, quod est vertibilitas
36 17| illi velle aliquid et velle bonum. ~In creature autem non
37 17| rationalis facultas ad eligendum bonum iuvante gratia et malum
38 17| facultati essentiale est eligere bonum, quia ex ipsa electione
39 17| quia ex ipsa electione est bonum et aequum quod eligitur.~
40 17| verum falsumve sit, utrum bonum an malum, et utrum melius
41 18| malum ad velle, sicut velle bonum ad suum velle. Et secundum
42 18| per se cadit velle, est bonum; et sicut est duplex malum,
43 18| poenae --, sic duplex est bonum, scilicet quod agimus, et,
44 18| quod agimus, et, hoc est bonum expediens per se, aut quod
45 18| his duobus modis dicatur bonum, omne velle ant cadit super
46 18| se vult voluntas aut est bonum verum aut apparens; simpliciter
47 18| simpliciter igitur quod vult bonum est. Sed sicut malum duplex,
48 18| agimus et quod patimur, sic bonum duplex, scilicet bonum quod
49 18| sic bonum duplex, scilicet bonum quod facimus, et bonum quod
50 18| scilicet bonum quod facimus, et bonum quod patimur, expediens
51 18| scilicet et delectabile. Bonum enim quod facimus et malum
52 18| et inexpediens dicitur. Bonum vero quod patimur et malum
53 19| secundam, quia per se potuit in bonum attingere. -- Sed numquid
54 19| malum recte perdidit posse bonum, qui per posse bonum potuit
55 19| posse bonum, qui per posse bonum potuit vincere velle malum.
56 19| sufficere potuisset ad omne bonum, quod voluisset.» ~Ex iam
57 20| factura eius est.~Item: omne bonum a Deo, sicut probat Augustinus
58 20| Sed liberum arbitrium est bonum. Ergo a Deo est.~Assumptionem
59 20| Ergo et liberum arbitrium bonum. lgitur ipsum a Deo est.~
60 21| cum sua motio sit ad velle bonum gratiae et velle bonum naturae,
61 21| velle bonum gratiae et velle bonum naturae, scilicet bonum
62 21| bonum naturae, scilicet bonum indifferens, et velle malum,
63 21| quaeratur, utrum sua motio ad bonum indifferens sit a Deo, an
64 21| Hypognostico. Dicit enim ibi, quod bonum meritorium potest ex gratia,
65 21| defectu, medium vero, scilicet bonum inditterens, ex se. -- Et
66 21| suo verbo suam motionem in bonum naturae nullo neque me,
67 21| liberi arbitrii, qua ad bonum indifferens movetitr, a
68 21| ex se solum possit velle bonum meritorium. ~Quod non possit,
69 21| loquamur per se. Ergo efficiens bonum de non bono maior est eo,
70 21| Igitur si aliquis malus se bonum efficeret, esset ipse malus
71 21| bonus efficitur quis volendo bonum meritorium, scilicet bonum
72 21| bonum meritorium, scilicet bonum gratiae. Ergo nullus de
73 21| velle. ~Item: maius esse est bonum esse, quam esse simpliciter.
74 21| simpliciter. Ergo maius est facere bonum esse, quam esse solum. Ergo
75 21| esse solum. Ergo et faciens bonum esse in eo est maior eo,
76 21| causata. Ergo si tu faceres te bonum esse et Deus fecit te esse,
77 21| per infinitum. Sed cum vis bonum gratuitum, unus spiritus
78 21| Deo. Quod autem aliquod bonum fieri ex malo et est optimum
79 21| cum ita sit, quod velle bonum gratuitum non potest quis
80 21| vult te velle A, quod est bonum gratuitum, si velis. Si
81 21| vult (scilicet te velle bonum gratuitum), si vis bonum
82 21| bonum gratuitum), si vis bonum gratuitum, hoc velle non
83 21| potest, ascendere autem ad bonum gratuitum non nisi per appositionem
84 21| qua vult aliquem velle bonum gratuitum, scilicet si ipsa
|