Par.

 1  2|     Anselmus, ut praedictum est. ~Itaque, ut iam claret, non potest
 2  3|   oportebat, illa mansit ut erat. Itaque et scriptum est: antequam
 3  5|       immutabiles, infatigabiles. Itaque homines quidem pereunt,
 4  8|     reperire possumus: proponamus itaque, quod radius idem secundum
 5  8|         modis diversis.~De verbis itaque, ut dictum est, minus dilucide
 6  8|           alteraretur Deus.~Istud itaque verbum non sic intelligendum,
 7  8| temporibus fatum vocetur.»  Huius itaque verbi obseuritas mihi videtur
 8  8|           est pulsandum.~Credimus itaque hunc esse dictorum verborum
 9  8|        aeternam.~Ad declarationem itaque obscuritatis huius tertii
10  8|           ab aeterno est. Numquid itaque posterioritas creaturae
11  8|          aeterno fuerunt. Numquid itaque Deus est «Paulum fuisse
12  8|         esse tributam.» - Numquid itaque Deus est istae leges et
13  8|    exigitur extra Deum esse.~Hoc, itaque modo respondebitur ad supradictas
14  8|         in mente divina, - - Pono itaque A Deum, B et C duo dicta
15  8|       aeternis relationibus. Dico itaque A esse aeternum et B esse
16  8|        nec caelum nec terra. Haec itaque suppositio est, et non nihil
17  8|      relatione, quod ipsa est. Si itaque per nomen relationis subiciatur
18 10|           creaverit omnia.» Eadem itaque ratione solus facit ominia,
19 11|          aeterna rerum.»~Secundum itaque iam dictam fati acceptionem
20 11|        nituntur praedicere. -- Si itaque fatum secundum hunc intellectum
21 11|      necessitate ducuntur» . ~Hoc itaque rnodo dictum fatum si est,
22 11|         usque in suum corpus.~Est itaque corpus hominis duplici motivo
23 12|   praemium perseverantis in bono.~Itaque si non fuisset naturale
24 14|           non vult mentiri. Facit itaque quod non vult. Ergo facit
25 14|          voluntate vivendi. Actus itaque mentiendi in hoc casu ex
26 14|     voluntati imperanti. Mentitur itaque ex voluntate vivendi, sive
27 15|       tamen eadem fecit. ~Arguunt itaque liberum arbitrium esse praeceptum ,
28 15|        naturali desiderans. Omnis itaque scripturae auctoritas, quae
29 15|         voluntate propria. ~Licet itaque tota scriptura, ut ex praedictis
30 15|       possimus, diversa facimus? ~Itaque ut clarius lucere possit,
31 15|          tarnen electionem. Manet itaque ad quaerendam salutem arbitrii
32 16|                         16-~ ~Cum itaque tam rationibus fixis, quam
33 16|           eiusdem opposito. Habet itaque omnis rationalis natura
34 17|       velle indifferens. Potestas itaque peccandi potestas defectionis
35 17|      malorum, patebit postea.~Est itaque arbitrii libertas ipsa naturalis
36 17|           quod displicet Deo.~Est itaque in creatura liberum arbitrium
37 17|  voluntati beneplacitum.~Auctores itaque, qui dicunt potestatem peccandi
38 17|           velit.».~Secundum istum itaque auctorem arbitrium dicitur
39 17|  coactione arbitrantis. Arbitrium itaque, sub quo qui se subdidit
40 17| voluntatis potestate. «Arbitrium» itaque ad rationem, «liberum» ad
41 17|         sensus communis. -- Sicut itaque splendor radii solis non
42 17|   circumscripto. -- Commensuratio itaque eius, quod est bene esse
43 18|      secundum quae alter est hic. Itaque qui secundum peiora est,
44 18|     semper malis liberiores.~Haec itaque libertas, qua est rationalis
45 18|         velle quod vult. Haee est itaque libertas a necessitate,
46 18|      tristabile dicitur. Voluntas itaque libera ad expediens est