Par.
1 4| scilicet quod fiat falsum, ab aeterno fuit falsum, et si verum,
2 4| falsum, et si verum, ab. aeterno fuit verum. Ergo unum contrariorum
3 4| alterabilis,» quoniam si scit, ab aeterno scivit, et si nescit, ab
4 4| scivit, et si nescit, ab aeterno nescivit.~Sed antequam ad
5 4| futurum est verum et ab aeterno fuit verum et semper erit
6 4| incipiet esse falsum. Ergo ab aeterno fuit falsum. Ergo nunquam
7 4| ergo semper verum et gb aeterno fuit verum: ergo necessarium.
8 6| tamen posse ad hoc, ut ab aeterno et sine initio fuerint falsa.
9 6| talem possibilitatem ab aeterno ad esse et non-esse sequitur,
10 6| tamen possibile, quod ab aeterno scierit hoc et nescierit,
11 6| quia si sine initio et ab aeterno nescivit A, in futuro nesciet
12 6| hoc, ut sine initio et ab aeterno nesciat A ut dictum est.
13 7| suppositum est, quod ab aeterno, licet modo sit verum, habuit
14 8| antichristus crit, Deus eum ab aeterno voluit esse; ergo, cum antecedens
15 8| relationes fuerunt in Deo ab aeterno et tamen variabiles. Quicquid
16 8| quinque; si non fuit ab aeterno verum, de necessitate eius
17 8| plurium infinitorum fuit ab aeterno, nec tamen sequitur, quod
18 8| quod plura sint entia ab aeterno. Istae enim veritates in
19 8| quamvis talia plura fuerint ab aeterno, non tamen sequitur, quod
20 8| si ita esset, quod lux ab aeterno fuisset, tunc de necessitate
21 8| necessitate et splendor fuisset ab aeterno. Lux tamen splendoris causa
22 8| causalitate. Eodem modo, si pes ab aeterno fuisset in pulvere, eius
23 8| pulvere, eius vestigium ab aeterno fuisset, esset necessitate
24 8| antichristum esse» ~potuit ab aeterno fuisse verum vel falsum,
25 8| prioritas Dei ad creaturam ab aeterno est. Ergo posterioritas
26 8| creaturae ad creatorem ab aeterno est. Numquid itaque posterioritas
27 8| illam fuisse futuram», ab aeterno fuerunt vera. Ergo ab aeterno
28 8| aeterno fuerunt vera. Ergo ab aeterno fuerunt. Numquid itaque
29 8| non eadem, tunc plura ab aeterno sunt. ~Item: numquid Deus
30 8| exemplum tale: Ponatur, quod ab aeterno fuisset laudans Caesarem
31 8| Secundum hanc positionem ab aeterno verum est, quod Caesar laudatus
32 8| quod Deus scit omnia ab aeterno. Quapropter si scit A, cuius
33 8| correlativam dictioni in Verbo aeterno, propter quam tamen relationem
34 8| futurum conforme rationi in aeterno verbo, attribuiturque a
35 8| ut dictum est, ab esse aeterno. Et ideo non sequitur ex
36 10| creata non esset, sed ab aeterno extitisset, sicut ponit
37 17| volendi absque initio et ab aeterno quod non vult, et non volendi
38 17| volendi absque initio et ab aeterno quod vult. Est igitur in
39 21| impossibile, quod Deus dixisset ab aeterno: «Sicut ego in eo solo verbo
|