Par.

 1  3|         tempora variatur, nec eius voluntas. Unde non eum modo velle
 2  3|          quod volebat; prius, quia voluntas talis mutabilis est et omne
 3 11|          contingentiam: ita divina voluntas et ordinatio ordinat et
 4 11|             Sic igitut patet, quod voluntas a nullo cogi potest.~
 5 12|           propinquior. Ipsa namque voluntas creata libera est potestas
 6 12|          peccandi propinquior ipsa voluntas sua sponte iam inclinata
 7 13|            Similiter videtur, quod voluntas, cum iam se subdidit peccato,
 8 14|         alteram non mentiendi. Sed voluntas vivendi maior est reliqua
 9 14|       mentiri cogit; et ita semper voluntas cogitur, et ita non est
10 14|     Dicendum, quod remanet integra voluntas non mentiendi, licet voluntas
11 14|      voluntas non mentiendi, licet voluntas vivendi sit maior et fortior
12 14|            impediri, per hoc, quod voluntas fortior educit in esse actum
13 14|           Non potest igitur aliqua voluntas cogi, ut non velit quod
14 15|        quia in eadem natura dispar voluntas est, et quia, cum omnes
15 15|        libertas, id est rationalis voluntas.~Item Johannes Chrysostomus : «
16 15|       Bernardus quoque dicit «sola voluntas, quoniam pro sui ingenita
17 16|    univocum est.~Item: si ratio et voluntas in his dicitur univoce tunc
18 16|          aliud est quam rationalis voluntas.~Quod vero liberum arbitrium
19 17|        diseretorum eligendi. Atqui voluntas rationalis ipsa est liberum
20 17|        aliquid, possit mutari eius voluntas in oppositum, cum ipse sit
21 17|          non fuisset in eis dispar voluntas hinc laudabilis, inde vituperabilis.
22 17|         vel displicentiam. Et haec voluntas ei naturalis est, scilicet
23 17|       autem non sic, cum creaturae voluntas non sit ipsa rectitudo,
24 17|           de voluntate et ratione. Voluntas enim naturaliter se debet
25 17|        motus.»~Cum igitur ratio et voluntas virtutes sint diversae,
26 17|        unum, magis est ratio, quam voluntas?~Forte verius dici potest,
27 17|        affectus, ratio scilicet et voluntas, licet simpliciter loquendo
28 17|        parte eius, cui arbitratur. Voluntas enim cui arbitratur, libertatem
29 17|       super esse. ~Item: cum omnis voluntas velit boni et beatitudinis
30 18|          esse non. Unde, cum omnis voluntas scire velit, et non errare
31 18|         vult. Mutari quidem potest voluntas, sed voluntarie et in aliam
32 18|           qui vero aliter, stulte. Voluntas igitur, cum sine omni obstaculo
33 18|    libertatis per hunc modum, quod voluntas primo supra se redit et
34 18|         Quod autem praeter se vult voluntas aut est bonum verum aut
35 18| delectabile et tristabile dicitur. Voluntas itaque libera ad expediens
36 21|        malo appetente. lpsa igitur voluntas non est a Deo. -- Istud