Par.

 1  8|   essentiam non habet aliam ab essentia suarum extremitatum. Et
 2  8|       alia. Ergo cum individua essentia, quae omni simplici est
 3  8|     quia cuiuslibet relationis essentia connata ad singulas rerum
 4  8|     personas aeternas, non est essentia divisa ab essentia divina.~
 5  8|     non est essentia divisa ab essentia divina.~In dictis vero disciplinabilibus
 6  8|       asymmetram» est aliud ab essentia divina secundum istud, secundum
 7  8|     secundum quod est aliud ab essentia divina, non est ante creationem
 8  8|      creationem coexistens cum essentia divina, nec attribuitur
 9  8|     relatio uno modo dici illa essentia, supra quam fundatur praecise
10  8|    nomen relationis subiciatur essentia, a cuius esseritiae esse
11  8|     quod haec relatio est haec essentia. Si autem per nomen relationis
12  8|      ipsa relatio non est ipsa essentia nec aliud ab ipsa. Et propter
13  8|  essentiae subiectorum, sed ab essentia alterius extremitatis semper
14  8|    denominat, tum vero ab ipsa essentia extremitatis, non quam determinat,
15  8|     est nisi unica et indivisa essentia. Et ideo haec pluralitas
16  8|       nisi simplex et indivisa essentia, et tamen nulla persona
17  8|        omnia non sunt nisi una essentia.~Redeamus igitur ad propositum.~
18 10|       accepisti?»~Non est enim essentia et creatura vel aliud, quod
19 10|      autem per Verbum non fit, essentia non est, sed sola defectio
20 17|        peccare non est vere de essentia liberi arbitrii, quia potestas
21 17|   potestas peccandi non est de essentia libertatis arbitrii: licet
22 17|       vertibilitas sit de eius essentia. Sic enim a quibusdam definitur : «
23 17|  Necesse est enim idem esse in essentia et in radice apprehensivum
24 17|       non sunt aliud, quam una essentia radii et ambo sunt unum
25 17|       sunt unum in unius radii essentia, sic aspectus et affectus,
26 17|      tamen unum in radicis una essentia. . Et haec radicis unica
27 17|          Et haec radicis unica essentia aspiciens et appetens sese
28 17|        quam huic radici, cuius essentia est et libera et arbitratus;
29 17|       cum idem sit Deo esse et essentia, et esse suum ei sit in
30 17|     non est idem nobis esse et essentia, unde licet totum esse nostrum
31 18| commensuratione consistit tota essentia libertatis, quia plene est
32 20|      Deo. Ergo quicquid est de essentia hominis, fit a Deo. Sed
33 20|  libertas arbitrii est de eius essentia. Ergo est a Deo.~Item: nullum
34 21|     indifferens aliquid est in essentia et «omnia per ipsum facta