Par.

 1  1|          arbitrium statuere sine gratia putantur, fuerunt quidam
 2  1|       prophetia, fatinecessitas, gratia, coactio pertemptationem
 3  8|      redditur praedicatio per se gratia formae, a qua nomnina haec
 4 10|   quomodo simul sese compatiatur gratia et arbitrii libertas.~Gratia
 5 10|     gratia et arbitrii libertas.~Gratia igitur commune habet cum
 6 10|     patet ex eisdem, quomodo nec gratia ipsum liberum arbitrium
 7 10|        autem illud commune habet gratia quiddam speciale, quo maxime
 8 10|   arbitrii elidi. Quod est, quod gratia totum opus meritorium facit.
 9 10|          B est cooperativum. Sed gratia facit totum quod in nobis
10 10|        dicet forte aliquis, quod gratia non efficit totum ut causa
11 10|       est, sed velle bonum est a gratia et velle bonum est erectio
12 10|        velle bonum est erectio a gratia et istius erectionis nibil
13 10|        nibil est, quod non est a gratia, quia si aliquid non est
14 10|        quia si aliquid non est a gratia, illud non esset meritorium.
15 10|        nihil est, quod non est a gratia. Et huic videtur illud consonare: «
16 10|     Bernardi sic dicentis: «Ipsa gratia Liberum arbitrium excitat,
17 10|           ita tamen, quod a sola gratia coeptum sit pariter ab utroque
18 10|  profectus operentur, non partim gratia partim liberum arbitrium,
19 10|       libero arbitrio et totum a gratia. Nec sequitur: si A efficit
20 17|     rationis, qua bonum eligitur gratia assistente, vel malum eadem
21 17|       indifferentium et solum ex gratia gratuitorum et ex defectione
22 17|          eligendum bonum iuvante gratia et malum eadem desistente.~
23 18|    habere est peccato carere, et gratia cooperante salvari. Unde
24 21|       bonum meritorium potest ex gratia, malum autem ex proprio
25 21|          nisi ipsum derelinqui a gratia, quae est virtus infinita.
26 21| gratuitum non potest quis nisi a gratia, et gratia nihil aliud est,
27 21|    potest quis nisi a gratia, et gratia nihil aliud est, quam Dei