Par.

 1  8|       Legem aeternam esse bonac voluntati bonam vitam et malae voluntati
 2  8|  voluntati bonam vitam et malae voluntati vitam miseram esse tributam.» -
 3 14|       et educat actum oppositum voluntati non mentiendi. Et mentitur
 4 14|      motiva, quominus oboediant voluntati imperanti. Mentitur itaque
 5 17|    rectitudini, hoc est divinae voluntati, est contrarium. Hoc est
 6 17|        inquantum est contrarium voluntati Dei hoc defectio est a bono
 7 17|  aliquid et velle consonum suae voluntati et ita rectitudini et aequitati.
 8 17|       essentiale conformem esse voluntati divinae. Sed praedicta vertibilitas
 9 17|        cui accidit esse divinae voluntati contrarium et illud oppositum,
10 17|        cui accidit esse divinae voluntati beneplacitum.~Auctores itaque,
11 17|         eligendum vel fugiendum voluntati proponere. Nec tamen ipsa
12 17|    aliquam necessitatem inducit voluntati ad eligendum vel fugiendum,
13 17|      iudicavit, sed relinquitur voluntati librum sententiam iudicii
14 17| dimittit ei, cui iudicat utpote voluntati. Arbiter enim est, qui iudicat
15 17|     nullam additat necessitatem voluntati, tamen forte in se Iimitatum
16 17|     bene commensuratum ordinate voluntati suae in sua propria potestate
17 17|     esse commensuratum est suae voluntati, et cum sit ei idem esse
18 17|     totum commensuratum nostrae voluntati ordinatae et totum esse
19 17|      commensuratum erit nostrae voluntati ordinatae, quod totum est
20 17|         esse commensuratum suae voluntati. Sed hanc securitatem habere
21 17|       quia esse suum habet suae voluntati commensu- ~ratius et, ut
22 18|        esse habet maius et suae voluntati commensuratius. Unde et
23 18|    habet esse commsuratius suae voluntati, et sic mali homines potentes
24 18|       deesse commensuratum suae voluntati. Et sic boni semper malis
25 18|         esse commensuratum suae voluntati, est libertas a necessitate,
26 19|       Deus iam delicto captivum voluntati depravatae dimisit, ut haec