Par.

 1  8|         laudatus», et hoc nomen B, cuius definitio sit «Socrates
 2  8|         erit A esse aeternum et B esse aeternum, ut sit praedicatio
 3  8|       Socrates scitus a Deo» et B, cuius definitio sit «Plato
 4  8|      quod A aeternaliter est et B aeternaliter est, et A non
 5  8|  aeternaliter est, et A non est B, nec e contrario, et neutrum
 6  8|          cum dicitur «A non est B et B non est A et neutrum
 7  8|         dicitur «A non est B et B non est A et neutrum horum
 8  8|         Cum vero dicitur «A vel B, aeternaliter sunt» redditur
 9  8|             Pono itaque A Deum, B et C duo dicta Dei disciplinabilia
10  8|       itaque A esse aeternum et B esse aeternum et C esse
11  8|          Sed res suppositae per B et C non sunt, posito, quod
12  8|  relationes attribuitur esse et B et C, quae relationes nullam
13  8|       vel essentiarum. Si autem B et C dicerentur alia vel
14  8| oporteret sic addere: A non est B et A est et B est et utrumque
15  8|         A non est B et A est et B est et utrumque est aliud
16 10|       potest: Si A faciat totum B, tunc nihil aliud ad B est
17 10|    totum B, tunc nihil aliud ad B est cooperativum. Sed gratia
18 10|         A efficit totum C, quod B non efficiat C vel aliquid
19 10|      ipsius, quia scilicet A et B operantur C opere individuo.
20 12|       ponatur tria bona esse A, B, C; quartum et quintum sint
21 12|     praedicta tria, scilicet A, B, C, ex sui ad haec adiectione,
22 12|       his quattuor, scilicet A, B, C, D, melius erit aggregato
23 12|     melius erit aggregato ex A, B, C, E. -- Sit igitur D «