Par.

 1  2|         aliquid maius Deo, cuius oppositum dicit Anselmus, ut praedictum
 2  6|        posse aliquo modo ad eius oppositum vel cum initio vel fine,
 3  6|      futurum habet posse ad eius oppositum, sine tamen initio fuit
 4  6|        hoc et fuit posse ad eius oppositum, et tale est «antichristum
 5  7|      aliquid, non potest ad eius oppositum. In eo enim non est «potuit»
 6  8| necessarius sit, potest ad actum oppositum. Et istud dicit Anselmus
 7  8|       verum, de necessitate eius oppositum fuit verum. Et tunc sequitur
 8  8|          quam liberavit et huius oppositum dicit Anselmus. Quae contrarietas
 9  8|         aliquod, non potest eius oppositum scire et velle. ~Propter
10  8|       Deus sciens hoc sciat eius oppositum, aut nesciat hoc. Si enim
11  8|   opposita.~Ad illud autem, quod oppositum fuit, hoc scilicet, «antichristum
12  8|     coepit esse verum: ergo eius oppositum ante fuit verum et numquid
13 14|          fortior et educat actum oppositum voluntati non mentiendi.
14 14|     fortior educit in esse actum oppositum.~Non potest igitur aliqua
15 14|     fortiorem voluntatem agentem oppositum, ut in praedicto casu, vel
16 17|          mutari eius voluntas in oppositum, cum ipse sit omnino immutabilis,
17 17|         potestas, eligendi illud oppositum, cui accidit esse divinae
18 17|    voluntati contrarium et illud oppositum, cui accidit esse divinae
19 17|        inter apprehensum eiusque oppositum iudicare, utrum verum falsumve
20 19|       tamen hoc asserit nec eius oppositum asserit.~Et ista solutio
21 19| voluntatem, quae habuit posse ad oppositum, amisit tam posse non peccare,