Par.

 1  1| liberum arbitrium, sed solam necessitatem propter Dei praescientiam.» -
 2  6|  vera sunt de futuro, habent necessitatem ex parte aliqua, et similiter
 3  6|     nullam propter hoc habet necessitatem ad essendum, immo propter
 4  6|   conclusio, quae non habeat necessitatem correspondentem cum praemissis,
 5  6|    cum praemissis consimilem necessitatem, quia veritatem, quae non
 6  9|    condicionaliter, et habet necessitatem non praecedentem subjectum,
 7  9|    causa, et causa non habet necessitatem simplicem, sed condicionalem,
 8 17|      quia aliquando liabebit necessitatem non moriendi, idem necessario
 9 17|     tamen ipsa ratio aliquam necessitatem inducit voluntati ad eligendum
10 17|     iudicio; non subit tamen necessitatem parendi, immo in sui relinquitur
11 17|   iudicii. Dat enim iudicium necessitatem. -- Arbitrium vero est iudicium,
12 17|   licet ipsum nullam additat necessitatem voluntati, tamen forte in
13 17|       scilicet quod iudicium necessitatem importat. A iudicio enim
14 17|  enim appellari potest. Ergo necessitatem non habet. -- Sed scias,
15 21| facta sunt». Ergo si imponit necessitatem, non est illud velle meritorium. --
16 21|   gratiae, quae appositio ei necessitatem ascendendi non imponit;