Par.

 1  2|     III de Trinitate: «Nihil fit visibiliter et sensibiliter,
 2  3| eodem: Quod expectatio rerum fit contuitus, cum venerint;
 3  3|  venerint; idemque contuitus fit memoria cum praeterierint;
 4  8|    amplius non voluisse, sed fit volens necessario. Et eodem
 5  8|   Ideo non sequitur, quod si fit de non creante creans vel
 6 10|    Quod autem per Verbum non fit, essentia non est, sed sola
 7 10|  sibi non sufficeret. Ex quo fit, ut de nihilo creaverit
 8 12|     per positionem potentiae fit ipsa res melior. Ergo ablata
 9 20|  Augustinus, sic: Totus homo fit a Deo. Ergo quicquid est
10 20|     est de essentia hominis, fit a Deo. Sed libertas arbitrii