Par.

  1  1|           arguimus: Omne scitum a Deo est vel fuit vel erit. A
  2  1|          vel erit. A est scitum a Deo -- et sit A aliquid futurum
  3  1|         scilicet: «A est scitum a Deo» - et hoc, vel quia solum
  4  2|   absconditas partes. Domino enim Deo antequam crearentur omnia
  5  2|           Item, ad Cor. (II, 5): «Deo autem manifesti sumus.» -
  6  2|      aliquid esse secretum? Nihil Deo clausum est: interest animis
  7  2|         intelligere aliquid maius Deo, cuius oppositum dicit Anselmus,
  8  3|      Super Gen. ad litt. V: «Ipsi Deo non audeo dicere haec alio
  9  4|     fortius non potes non sedisse Deo vidente. Sed ei certiora
 10  4|          scilicet quod A scitum a Deo est necessarium. Si potest
 11  7|          iam supposuimus, quod in Deo est posse ad non scivisse
 12  7|         sui ad hoc futuri. Sed in Deo nihil futurum. Ergo nec
 13  7|   respectu actus futuri.~Item: In Deo idem est posse et agere.
 14  7|          perfectibile. Ergo si in Deo est posse sine actu, est
 15  8|         et consequens. - Item: in Deo est summe arbitrii libertas.
 16  8|       istae relationes fuerunt in Deo ab aeterno et tamen variabiles.
 17  8|    constat, quod talis relatio in Deo respectu illius quod scitur
 18  8|           ipsas non esse idem cum Deo, sed est necessarium. -
 19  8|  nihilominus essent relationes in Deo et infinitae etiam essent.
 20  8|          et natura et tempore. In Deo autem posse velle vel posse
 21  8|           suo actu. Et sic est in Deo, quia elus posse est summe
 22  8|        iam dicta apparet, quod in Deo non est potentia sine suo
 23  8|  voluntates. Ita autem non est in Deo, sed idem penitus sunt in
 24  8|       diversitas. Si enim in ipso Deo essent ista diversa, non
 25  8|          et absentiam: sic est in Deo. Et si radius haberet in
 26  8|      radio. Et sic est penitus in Deo.~Sic ergo per iam dicta
 27  8|         dicta patet, quod in ipso Deo nulla diversitas, et inchoatio
 28  8|  definitio sit «Socrates scitus a Deo» et B, cuius definitio sit «
 29  8|     definitio sit «Plato scitus a Deo», per se loquendo verum
 30  8| correlativa relationi aeternae in Deo ad rem non aeternam, utpote
 31  8|         his autem dictis, quae de Deo solummodo sunt, in quorum
 32  8|          Deus est nec aliud est a Deo, sicut dicimus de Patre
 33  8|        quod nec idem, nec aliud a Deo. - Potest enim relatio uno
 34  8|          est illa relatio aliud a Deo. Sed secundum illud aliud
 35  8|          non est aeternaliter cum Deo. Nec ab ipsius creaturae
 36  8|      relationes non sunt idem cum Deo nec aliud ab ipso. Et semper
 37  8|     initiandarum non coaeternarum Deo, sed comparatarum ad eius
 38  8|        vel rationum aeternarum in Deo, ubi non est nisi unica
 39 10|          dicens: «Nec quisquam de Deo optime existimat, qui non
 40 11|    sublimitas est immediate iungi Deo et ab eius aeterna ratione
 41 12|    insinuat hanc esse potentiam a Deo creatam et datam sic inquiens
 42 15|     rnalum, ad quod non cogitur a Deo, quia Deus summe bonus nec
 43 15|         placuit. Non enim a iusto Deo aut ille puniri meruisset
 44 15|          adiungis voluntatem tuam Deo, castificas temetipsum non
 45 16|         de angelo bono et malo et Deo? Si enim aequivoce, ipsius
 46 16|   praedicamentati; dictum vero de Deo sub nullo genere praedicainentali
 47 16|      dicitur libertas arbitrii in Deo liberior quam in angelo,
 48 16|        arbitrio, scilicet quod in Deo et in creature, videamus
 49 16|          creature, videamus an in Deo sit arbitrii libertas?~Quod
 50 16|           arbitrium.~Est etiam in Deo libertas arbitrii liberior,
 51 17|     angelis confirmatis, neque in Deo, quibus est summa libertas
 52 17|      benefaciendi et peccandi, in Deo autem et in angelis confirmatis,
 53 17|         est potestas peccandi, in Deo et in angelis non est ad
 54 17|      posse peccare bonum sit et a Deo creaturn.~Item: minime de
 55 17|          quod vult. Est igitur in Deo voluntatis utriusque oppositorum
 56 17|  vituperabilis. Est igitur tam in Deo, quam in angelo, quam in
 57 17|          haec. Et cum haec sit in Deo, haec non potest esse ex
 58 17|          non est, sed bonum est a Deo creatum. Et ex his patet,
 59 17|          haec vertibilitas sit in Deo, qui peccare non potest.
 60 17|           Deus vult secundum quod Deo beneplacitum est.~Sed vertibilitas
 61 17|    secundum quod beneplacitum est Deo, non potest nisi adiuta
 62 17|      Minus enim est velle aliquod Deo displicens, quam velle indifferens.
 63 17|          in se consideratorum. In Deo autem idem est velle aliquid
 64 17| oppositorum, inquantum beneplacet Deo. Et per se deficit ad reliquum
 65 17|           secundum quod displicet Deo.~Est itaque in creatura
 66 17|    ordinata. ~Item : cum idem sit Deo esse et essentia, et esse
 67 17|           et bene esse, sicut est Deo. Quapropter remotiores erimus
 68 17|  propinquum in velle, ut est ipsi Deo.~Item: forte ex hac parte,
 69 17|         liberum et voluntarium ut Deo. Velle enim propinquissime
 70 18|        velle, et indifferenter in Deo et angelo et homine bono
 71 18|        peccato, servi autem facti Deo etc.» ~De libertate complaciti
 72 19|           quod vellet, insuper si Deo fuisset oboediens, sufficere
 73 20|         statim et bene, quoniam a Deo. Contra quod sic opponi
 74 20|     arbitrio est. Ergo et ipsum a Deo esset, si ab eo esset liberum
 75 20|           libertas arbitrii sit a Deo et propterea hoc malum consequens
 76 20|      malum consequens sit etiam a Deo; Iicet enim artificium aliquod
 77 20|        impedit haec ratio, quin a Deo sit liberum arbitrium. ~
 78 20|    arbitrium. ~Quod autem ipsum a Deo sit, probat Augustinus,
 79 20| Augustinus, sic: Totus homo fit a Deo. Ergo quicquid est de essentia
 80 20|           essentia hominis, fit a Deo. Sed libertas arbitrii est
 81 20|         eius essentia. Ergo est a Deo.~Item: nullum praerniat
 82 20|           est.~Item: omne bonum a Deo, sicut probat Augustinus
 83 20|       arbitrium est bonum. Ergo a Deo est.~Assumptionem probat
 84 20|   arbitrium bonum. lgitur ipsum a Deo est.~
 85 21|          motio et sua actio sit a Deo. Et cum sua motio sit ad
 86 21|           bonum indifferens sit a Deo, an hoc possit liberum arbitrium
 87 21|       arbitrium per se. -- Quod a Deo, videtur, quia talis motio
 88 21|        est suum agere. Ergo cum a Deo dictum, a Deo actum est.~
 89 21|          Ergo cum a Deo dictum, a Deo actum est.~Contrarium tamen
 90 21|         tamen suum movere esset a Deo causaliter, licet non in
 91 21|         adhuc, quod omnia ab ipso Deo. -- Quod autem ita dixit,
 92 21|           movetur ad malum, sit a Deo? Et hoc non videtur, quia
 93 21|            scilicet ipsum velle a Deo est. Coniunctionem tamen
 94 21|         hoc velle. Ergo non est a Deo.~Item: principium malitiae
 95 21|         igitur voluntas non est a Deo. -- Istud iterum non determino.
 96 21|           indifferens movetitr, a Deo est, sic et hic dicere potes,
 97 21|         malum, quod esse dicit, a Deo est. Unde ipsum totum velle
 98 21|         ipsum totum velle in se a Deo est; deformitas autem voluntatis
 99 21|     voluntate est et nullo modo a Deo. ~His duobus quaesitis quaeritur
100 21|       sequeretur, te maiorem esse Deo. Hoc autem impossibile est.
101 21|       unus spiritus efficeris cum Deo. Ergo cum Deus in infinitum
102 21|     spatium infinitum, scilicet a Deo sive uniformitate cum Deo
103 21|         Deo sive uniformitate cum Deo ad se, inter quos infinita
104 21|       fieri. Non autem est sic de Deo. Quod autem aliquod bonum