1. Primi sapientis prima historia: leo

Quidam rex fuit in saeculo temporibus illis larga manu et dilectus ab omnibus militibus propter suam largitatem. tunc quaedam puella pulchra ad videndum floreque eleganti coniuncta erat marito, cuius domus iuxta domum regiam sita erat. quam rex adamavit. surgens autem rex cum duobus eunuchis suis nocte ivit ad domum illius impetum faciens. ut autem vidit mulier regem, tremefacta dixit: ecce ancilla tua in manu tua est, fac in me quod placet in oculis tuis; sed si vis, domine mi, mundabor et ungam me et postea veniam in cubile ad regem. tunc rex ait: facito. at mulier posuit librum ante regem et ait: legat interim dominus meus in libro hoc. quo facto mulier illa concussa metu clanculo per aliud hostium fugam petiit. et sedens rex in libro <legit>, donec invenit scriptum quod adulterium alienae nuptae magnum delictum est. et intellexit rex quod sapienter fecisset mulier, dum fugam inruit. surgens autem rex recessit et oblitus est virgam quam manu tenebat, et ipsamet mulier non cognovit. veniens interim maritus mulieris in domum suam, aparuit virgam regis, et dixit: verum est quod rex iacuit cum uxore mea. et timuit exinde altercari cum ea, sed non est locutus ei nec bonum nec malum nec comedit cum ea nec iacuit. unde mulier ivit ad domum patris sui et fuit ibidem XXX diebus. tunc pater ac fratres illius perrexerunt ad regem et inclinatis capitibus dixerunt: vivat rex! nos dedimus viro isti agrum qui sub nostra fuerat ditione, ita ut ab eo coleretur et eum adaquaret et sereret et fructificaret et faceret messem. hic autem cunctis diebus quibus in ipsa terra fuit eam coluit et adaquavit et fructuosam reddidit. sed iam per multum tempus eam relinquit, unde sicca et multum aspera facta est. rex autem audiens dixit illi viro: tu inde quid dicis? et ille ait: domine, verum est quod hi mihi terram dederunt et ego eam colui et seminavi ut decuit, sed quadam die in dicta terra vestigia leonis inveni; unde perterritus timui ne leo ibi me inveniret. ideo dimisi eam. rex autem eorum verba protinus intellexit et dixit: scimus in illa terra leonem visum, in qua si fractam aperuit, sepem tamen non transivit nec fructum comedit, et vivat leo qui iam ad eam gressum suum non retorquet. tunc cognovit homo regem non habuisse uxorem suam. - sic, domine mi rex, multa putantur vera quae non sunt. unde noli interficere filium tuum pro verbis uxoris tuae, ne a verbis illius decipiaris, quoniam deceptio mulieris plurima est. et ne eveniat tibi fortuito sicut cuidam homini de uxore sua. ait rex: dic quomodo fuit. dixit sapiens: