XXXII.

Poscimur, si quid vacui sub umbra
lusimus tecum, quod et hunc in annum
vivat et plures, age dic Latinum,
      barbite, carmen,

Lesbio primum modulate civi,
qui ferox bello tamen, inter arma
sive iactatam religarat udo
   litore navim,

Liberum et Musas Veneremque et illi
semper haerentem puerum canebat
et Lycum nigris oculis nigroque
   crine decorum.

o decus Phoebi et dapibus supremi
grata testudo Iovis, o laborum
dulce lenimen mihicumque salve
   rite vocanti.