XXXIV.

Parcus deorum cultor et infrequens,
insanientis dum sapientiae
   consultus erro, nunc retrorsum
      vela dare atque iterare cursus

cogor relectos: namque Diespiter,
igni corusco nubila dividens
   plerumque, per purum tonantis
      egit equos volucremque currum,

quo bruta tellus et vaga flumina,
quo Styx et invisi horrida Taenari
   sedes Atlanteusque finis
      concutitur. valet ima summis

mutare et insignem attenuat deus
obscura promens; hinc apicem rapax
   Fortuna cum stridore acuto
      sustulit, hic posuisse gaudet.