LIBER SECUNDUS.

I.

Motum ex Metello consule civicum
bellique causas et vitia et modos
   ludumque Fortunae gravisque
      principum amicitias et arma

nondum expiatis uncta cruoribus,
periculosae plenum opus aleae,
   tractas et incedis per ignis
      suppositos cineri doloso.

paulum severae musa tragoediae
desit theatris: mox ubi publicas
   res ordinaris, grande munus
      Cecropio repetes cothurno,

insigne maestis praesidium reis
et consulenti, Polio, curiae,
   cui laurus aeternos honores
      Delmatico peperit triumpho.

iam nunc minaci murmure cornuom
perstringis auris, iam litui strepunt,
   iam fulgor armorum fugacis
      terret equos equitumque voltus.

audire magnos iam videor duces,
non indecoro pulvere sordidos
   et cuncta terrarum subacta
      praeter atrocem animum Catonis.

Iuno et deorum quisquis amicior
Afris inulta cesserat inpotens
   tellure victorum nepotes
      rettulit inferias Iugurthae.

quis non Latino sanguine pinguior
campus sepulcris inpia proelia
   testatur auditumque Medis
      Hesperiae sonitum ruinae?

qui gurges aut quae flumina lugubris
ignara belli? quod mare Dauniae
   non decoloravere caedes?
      quae caret ora cruore nostro?

sed ne relictis, Musa procax, iocis
Ceae retractes munera neniae,
   mecum Dionaeo sub antro
      quaere modos leviore plectro.